انستیتو پاستور تجریش

واکسنی که در میان مردم به واکسن سرما خوردگی مشهور است , در حقیقت واکسن آنفلونزاست.

آنفلونزا یک عفونت شدیدا مسری مجاری تنفسی (بینی,گلو و ریه ها)است که علائم آن شامل : تب, احساس ضعف,سردرد, خستگی یا کوفتگی شدید , سرفه,گلو درد ,گرفتگی بینی و بدن درد است و می تواند باعث غیبت دراز مدت از مدرسه و محیط کار حتی تا دو هفته شود(سیر نسبتا طولانی دارد).

به علاوه احتمال اضافه شدن عفونت های باکتریایی روی آنفلونزا ویروسی زیاد است.

از عوارض عمده بیماری آنفلونزا ,عفونت ریه است که می تواند ناشی از خود ویروس و یا باکتری های دیگر باشد.عفونت ریه مهمترین علت بستری و مرگ ناشی از بیماری است.همین علائم شدید و عوارض بیماری است که نیاز به پیشگیری از آنفلونزا را مهم میکند.درمان دارویی برای بیماری وجود ندارد ولی داروها گران هستند و باید در ۲۴ الی ۴۸ ساعت اول بیماری شروع شوند و به اندازه واکسن نیز موثر نیستند.

ویروس آنفلونزا سالانه باعث مرگ ۲۵۰۰۰ الی ۵۰۰۰۰ نفر در سرتاسر جهان می شود.در سال ۲۰۰۸ آنفلونزا موجب ۲۰۰۰۰۰ بستری و ۴۱۰۰۰ مرگ در آمریکا شد که اکثریت آنها افراد بالای ۶۵ سال بودند.

برای پیشگیری از ابتلا به آنفلونزا , رعایت نکات بهداشتی موثرتر از تزریق واکسن است.از آنجا که واکسن آنفلونزا هر ساله تغییر شکل یافته و فرمول آن عوض می شود,هر سال نیاز به تزریق واکسن جدید وجود دارد ولی رعایت نکات بهداشتی همیشه موثر است.

با این حال واکسیناسیون علیه آنفلونزا علاوه بر اینکه خطر بیماری های تنفسی و عوارضی نظیر سینه پهلو(پنومومی) و مراجعات بعدی به پزشک و غیبت از محل کار و تحصیل و هزینه مراقبت های سلامت را کاهش میدهد , سبب افزایش بهره وری نیز می شود.

واکسن آنفلونزا برای گروه های خاصی از افراد جامعه تجویز می شود و نباید همه افراد برای پیشگیری از سرما خوردگی از این واکسن استفاده کنند.

واکسیناسیون علیه آنفلونزا در افراد زیر توصیه می شود:

1. تمام کودکان ۶ ماهه تا ۵ ساله
2. تمام افراد ۶۵ ساله و بالاتر
3. افراد ساکن در مراکز نگهداری و مراقبین آنها
4. افرادی که فشار خون بالا,برخی بیماری های خونی مثل تالاسمی و اختلالات هموگلوبین ,بیماری های مزمن قلبی یا ریوی مثلا سم یا برونژیت دارند.
5. افرادی که به دلیل ببیماری هایی مثل قند,بیماری مزمن کلیه,پیوند اعضاء, دیالیز و سرطان تحت اشعه درمانی و شیمی درمانی نیازمند مراقبت های منظم پزشکی هستند و یا به همین دلیل طی سال گذشته در بیمارستان بستری شده اند.
6. کودکان ۶ نا ۱۸ ماهه که تحت درمان طولانی با آسپرین هستند.
7. مادران باردار
8. بیمارانی که اختلال در فعالیت ریه و اختلال در دفع ترشحات ریه دارند مانند آسیب های مغزی و نخایی و بیماری های عصبی عضلانی.
9. پزشکان,پرستاران و کارکنان بهداشتی

۱۰٫افراد دارای چاقی شدید(شاخص توده بدنی آنها بالای ۴۰ باشد)

واکسن باید هر ساله تزریق شود و تزریق یک یا چند بار واکسن برای تمام عمر کفایت نمی کند.تزریق این واکسن حتما باید با توصیه پزشک انجام شود,چون ممکن است یک فرد در یک سال نیاز به تزریق داشته باشد و در سال دیگر نیاز به این کار نباشد.

اگر چه واکسن آنفلونزا عوارض زیادی ندارد و بیشتر این عوارض خفیف هستند مانند:درد در محل تزریق ,درد عضلانی کل بدن,تب و احساس ناخوشی ,اما به ندرت واکنش های شدید حساسیتی نیز ممکن رخ دهد.

به دلیل وجود خطرات جدی در افراد زیر , تجویز و تزریق واکسن ممنوع است:

1. وجود حساسیت به زرده تخم مرغ
2. سابقه حساسیت به واکسن
3. کودکان کمتر از ۶ ماه
4. افراد دارای تب متوسط تا شدید(پس از قطع تب تزریق واکسن بلامانع خواهد بود)
5. کسانی که در واکسیناسیون قبلی خود در کمتر از ۶ هفته دچار یک بیماری عصبی مانند سندرم گیلن باره شده باشند(گیلن باره یک بیماری است که به صورت فلج موقت و بالا رونده در اندام ها بروز میکند و از پاها شروع می شود و به صورت بالا رونده ,عضلات شکم , قفسه سینه و دست ها را نیز مبتلا میکند و در حال حاضر شایع ترین تشخیص افتراقی در فلج شلحاد است).