این گونه از شر سنگ کلیه خلاص شوید

در این مقاله کوتاه که برگرفته از سایت موسسه پرستاری کیان است به بیان نکاتی در خصوص این بیماری و روش‌های درمانی آن می‌پردازیم.

سنگ کلیه و علائم آن

می‌دانیم که کلیه‌ها مسئول تصفیه پسماندها و مایعات اضافی بدن هستند، اما گاهی اوقات به دلیل وجود برخی شرایط خاص رسوباتی در کلیه ایجاد می‌شوند که با نام سنگ کلیه شناخته می‌شود. در واقع سنگ کلیه زمانی در بدن ایجاد می‌شود که حجم زیادی از پسماندها در کلیه وجود داشته باشد اما مایعات زیادی در آن بخش نباشد، در این صورت این پسماندها که اغلب از جنس املاح معدنی هستند به صورت رسوباتی در مجاری کلیه ته نشین شده و نهایتا منجر به تشکیل سنگ می‌شوند. سنگ کلیه در اندازه‌های مختلفی شکل می‌گیرد، این سنگ‌ها ممکن است به کوچکی دانه‌های ماسه یا به بزرگی یک توپ پینگ‌پنگ باشند.

انواع سنگ کلیه

سنگ کلیه دارای دو نوع اصلی است، سنگ کلسیمی و سنگ غیر کلسیمی. وجود سطح بالای کلسیم معدنی در ادرار، علت اصلی تشکیل بیش از ۸۰ درصد سنگ کلیه‌هایی است که ایجاد می‌شود. در واقع کلسیم در ترکیب با مواد دیگری چون اگزالات و فسفات باعث ایجاد سنگ می‌شود.

سنگ‌های غیر کلسیمی نیز انواع مختلفی دارند که شامل موارد زیر است:

سنگ‌های اوریک اسید: این سنگ‌ها زمانی ایجاد می‌شود که ادرار بیش از اندازه اسیدی باشد.

سنگ‌های سیستین: زمانی که ادرار حاوی مقدار زیاد سیستئین آمینو اسید باشد این سنگ‌ها ایجاد می‌شوند.

سنگ‌های استروئید: از مواد پسماند مرتبط با باکتری‌های عفونی ساخته شده و از فسفات آمونیوم منیزیم تشکیل می‌گردد.

سنگ کلیه ممکن است در هریک از کلیه‌ها یا به صورت همزمان در هر دو کلیه ایجاد شود. تا زمانی که سنگ در کلیه ها قرار داشته باشد بیمار هیچ علائمی ندارد، به همین دلیل است که سنگ‌هایی با ابعاد ریز ممکن است بدون درد و حتی علائمی به خودی خود دفع شوند، اما زمانی که سنگ وارد حالب می‌شود ضمن مسدود ساختن مسیر حالب باعث ایجاد درد شدید و سایر علائم می‌شود.

علل ایجاد سنگ کلیه

ابتلا به برخی بیماری‌های زمینه ای چون دیابت ، فشار خون بالا و چاقی مفرط ریسک ابتلا به سنگ کلیه را در افراد افزایش می دهند، اما این به آن معنا نیست که افراد سالم به این بیماری دچار نمی‌شوند. معمولا علل اصلی ایجاد سنگ کلیه شامل موارد زیر است:

– عدم نوشیدن آب و مایعات کافی

– عدم دریافت کلسیم کافی

– رژیم غذایی سرشار از نمک یا شکر

– مصرف بیش از اندازه غذاهای حاوی اگزالات شامل مغزها، اسفناج، شکلات و چای

– نوشیدن انواع نوشابه که می‌تواند شامل فسفات و مقادیر بالای شکر باشد.

– مصرف بیش از اندازه پروتئین

– فقدان سیترات در مواد غذایی مصرفی (ماده‌ای که به پیشگیری از تولید سنگ منجر می‌شود)

– پیشینه خانوادگی و ژنتیک

درمان سنگ کلیه

روش‌های درمانی برای دفع یا درمان سنگ کلیه بسیار است. گاهی اوقات برخی سنگ‌های کوچک با نوشیدن مقادیر زیاد مایعات به خودی خود دفع می‌شوند اما وجود سنگ‌های بزرگ باعث ایجاد درد و عوارض در بدن خواهد بود.

در صورتی که سنگ‌های کلیه کوچک و ریز باشند ممکن است با نوشیدن مقادیر زیاد مایعات و همچنین استفاده از بلوک کننده اختصاصی گیرنده های آلفا آدرنرژیک تامسولوسین برای شل کردن گردنه مثانه و باز شدن خروجی آن جهت دفع راحت تر سنگ ها، از شر آنها خلاص شد. اما در صورتی که سنگ بزرگ باشد درد بیمار خارج از حد تحمل است و بنابراین با مداخلات پزشکی نظیر سنگ شکنی با امواج، یورتروسکوپی و جراحی سنگ شکنی از راه پوست یا نفرولیتوتومی لاپاراسکوپیک با کمک ربات عمل خارج کردن سنگ از کلیه یا حالب انجام می‌گیرد.

اقدامات لازم برای درمان سنگ کلیه

در صورتی که سنگ کلیه شما کوچک است یا تحمل درد برای شما آسان باشد، می‌توانید با درمان های دارویی سعی در دفع سنگ داشته باشید، اگر درد زیادی را متحمل می‌شوید می‌توانید با وصل سرم در منزل و دریافت مسکن وریدی عوارض دردناک آن را کاهش دهید تا زمانی که سنگ دفع شود.

در غیر اینصورت نیاز است که با تشخیص پزشک معالج خود از طریق روش‌های تهاجمی چون اعمال جراحی که به آنها اشاره کردیم اقدام به سنگ شکنی و یا خارج کردن کامل سنگ از کلیه نمایید.

دقت کنید در درمان این درد بیشتر از دارو استفاده نمایید به این دلیل که زمان پرستار کرونا با ارزش است و بهتر است در بیمارستان ها به خدمات بیماران کرونایی بپردازند.

راه مفید برای کاهش فشار خون.

محققان دریافته‌اند که حمام کردن می‌تواند از مزایای مشابه ورزش هوازی با شدت کم برخوردار باشد.
، حمام‌های منظم با کاهش خطر بیماری‌های قلبی عروقی مرتبط هستند. یک بررسی کوتاه جدید توسط دانشگاه کاونتری نشان می‌دهد که آنها مزایای بیشتری و تقریباً همسطح با ورزش‌های متوسط دارند.

بعد از چند دقیقه در حمام گرم یا سونا، احساس آرامش دلپذیری را احساس می‌کنید، سپس ضربان قلب شما افزایش می‌یابد و احساس گرما و تعریق می‌کنید – احساساتی شبیه به هنگام پیاده روی، دویدن یا دوچرخه سواری.

محققان پاسخ‌های فیزیولوژیکی را بین گذراندن مقادیر مساوی از زمان در وان آب گرم و دوچرخه سواری با شدت متوسط مقایسه کردند.

آن‌ها ۵۰ مطالعه، هم اپیدمیولوژیک (که تعداد زیادی از افراد به دنبال الگو هستند) و هم آزمایشگاه (که فیزیولوژی دقیق را بررسی می‌کنند) ارزیابی کردند.

محققان دریافتند که درجه حرارت اصلی بدن و افزایش ضربان قلب برای هر دو گروه قابل مقایسه است و در اسکن سونوگرافی عروق نیز بهبودهای مشابهی در جریان خون، فشار خون و سطح گلوکز وجود دارد.

با این وجود دوچرخه سواری منجر به صرف انرژی بیشتر (یا کالری سوزی) می‌شود، در حالی که حمام این کار را انجام نمی‌دهد.

با وجود یافته‌های این مطالعه، حمام‌ها مزایای بی شماری از ورزش را فراهم نمی‌کنند و لازم به ذکر است که ممکن است برای تجربه نتایج مطالعه لازم باشد یک ساعت در یک وان آبگرم با دمای ۴۰ درجه سانتیگراد (۱۰۴ درجه فارنهایت) بنشینید، که می‌تواند منجر به به سرگیجه و کمبود آب بدن شود.

استحمام گرم به شما کمک نمی‌کند با ایجاد عضله و چربی سوزی ترکیب بدن خود را تغییر دهید، تراکم استخوان شما را افزایش نمی‌دهد و منجر به بهبود استقامت، قدرت یا تحرک نمی‌شود و به همین دلیل است که استفاده از حمام گرم یا سونا نباید جایگزین ورزش شود. اما حمام گرم می‌تواند برخی از مزایای سلامتی را تقلید کند و اگر همراه با ورزش استفاده شود، می‌تواند سلامتی بیشتری ایجاد کند.

حمام گرم می‌تواند با کاهش التهاب و کمک به ماهیچه‌ها برای بهبودی، مکمل‌های یک رژیم ورزشی سالم باشد.

همچنین نشان داده شده است که گرما درمانی برخی از مزایای ضد افسردگی را همانند ورزش دارد. انجام هر دو ورزش منظم و حمام مکرر بهترین گزینه است.

نکات قابل توجه در نگهداری تخم مرغ

تخم مرغ از جمله مواد غذایی رایج در رژیم غذایی ما ایرانیان و مردم سراسر دنیاست که در کنار خواص بالایی که دارد، لازم است نسبت به سلامت و تازگی آن پیش از مصرف، اطمینان داشته باشیم.
، تخم مرغ از جمله مواد غذایی رایج در رژیم غذایی ما ایرانیان و مردم سراسر دنیاست که در کنار خواص بالایی که دارد، لازم است نسبت به سلامت و تازگی آن پیش از مصرف، اطمینان داشته باشیم. در بخش نخست این مطلب به نکاتی پیرامون مشخصات تخم مرغ های سالم، فاسد و تازه پرداخته شد و در این بخش نیز دیگر نکات مرتبط با سلامت این ماده غذایی ارزشمند را دنبال می کنیم.

پس از خرید تخم مرغ، آن را به یخچال منتقل کنید.

تخم مرغ بسته بندی شده را با بسته اصلی آن در یخچال نگهداری کنید.

تخم مرغ ها را برای نگهداری شستشو نکنید، زیرا راه ورود میکروب از طریق منافذ موجود روی پوسته باز می شود و آلودگی به داخل آن راه می یابد.

بهترین درجه حرارت نگهداری تخم مرغ در یخچال صفر تا ۴ درجه سانتیگراد و رطوبت ۸۵ درصد است.

گرمای بیش از حد باعث تسریع کاهش کیفیت تخم مرغ می شود که این امر مخلوط شدن زرده و سفیده را به همراه د ارد.

تخم مرغ دارای روزنه های بسیاری در سطح پوستة خود است و از این طریق می تواند بو یا آلودگی احتمالی سایر مواد غذایی را به خود جذب کند، برای جلوگیری از این امر بهتر است تخم مرغ ها را به صورت بسته بندی شده خریداری و آنها را در یخچال نگهداری کرد.

تخم مرغ تازه را می توان حدود چهار هفته در یخچال نگهداری کرد.

نگهداری تخم مرغ در دمای اتاق به مدت یک روز معادل با نگهداری آن به مدت یک هفته در یخچال است.

تخم مرغ را باید در طبقات یخچال و در بسته بندی های مخصوص خود تخم مرغ نگهداری کرد.

تخم مرغ پخته را می توان تا یک هفته در یخچال نگهداری کرد.

برای نگهداری تخم مرغ باید قسمت پهن آن رو به بالا قرار گیرد؛ زیرا در غیر این صورت امکان مخلوط شدن زرده و سفیده وجود دارد.

مواد غذایی حاوی تخم مرغ را باید در یخچال (کمتر از ۱۰درجه سانتی گراد) و یا در مکانی گرم با درجه حرارت بیش از ۶۰درجه سانتی گراد نگهداری کرد.

مواد غذایی حاوی تخم مرغ را حداکثر چهار روز می توان در یخچال نگهداری کرد و باید قبل از مصرف مجدد تا دمای ۷۰درجه سانتیگراد حرارت داد.

در زمان طبخ تخم مرغ چه نکاتی باید مدنظر باشد؟

از مصرف تخم مرغ های خام به علت احتمال وجود آلودگی و ایجاد مسمومیت غذایی بپرهیزیم.

تخم مرغ را در هنگام مصرف به صورت جداگانه بشکنیم تا در صورت مشاهده علائم فساد آن را مصرف نکنیم.

آب پزکردن (به صورت سفیده و زرده کامل سفت شده) از بهترین روش های طبخ تخم مرغ است.

حلقه سبز اطراف زرده تخم مرغ آب پز نشانه پختن بیش از حد آن است و دلیل آن ترکیب گوگرد و آهن موجود در زرده است. این رنگ در حالتی که تخم مرغ در آب محتوی آهن زیاد پخته شود نیز به وجود می آید .

پوسته تخم مرغ آب پز تازه به هنگام پوست کندن از سفیده به سختی جدا می شود، حال آنکه در تخم مرغی که کهنه باشد پوست کندن به سهولت انجام می شود.

راز کلیدی برای حفظ رطوبت پوست چیست؟

پیدا کردن بهترین روش‌ها برای مراقبت از پوست را هم باید به این فهرست اضافه کرد. با توجه به اهمیت موضوع از دکتر آدریان پومپا (متخصص پوست‌ومو در میامی) درخواست کرده‌ایم که ما را در این زمینه راهنمایی کند.

خشکی و کم‌آبی پوست

خشکی پوست از وضعیت‌های موقتی نیست، بلکه بیشتر به نوع پوست شما برمی‌گردد. خشکی پوست با ویژگی‌هایی مانند کمبود سبوم یا ترشح چربی در پوست شناخته می‌شود. کسانی که پوست خشک دارند، باید از ترکیبات مرطوب‌کننده غلیظ کمک بگیرند و همچنین از محصولات ویژه برای ترمیم سد دفاعی پوست استفاده کنند.

اما کم‌آبی پوست، فارغ از نوع پوستی افراد، می‌تواند برای هر کسی اتفاق بیفتد. این مشکل را می‌توان با استفاده از محصولات آبرسان و دقت در روندهای مراقبت از پوست جبران کرد. کم‌آبی فقط به ازدست‌رفتن آب پوست اشاره دارد و به همین دلیل حتی پوست‌های چرب هم ممکن است به اندازه پوست‌های خشک دچار کم‌آبی شوند. عواملی مانند سبک زندگی و رژیم مراقبت از پوست دارای نقش مهمی در ابتلا به کم‌آبی پوست هستند.

شایع‌ترین علل کم‌آبی پوست

به‌گفته دکتر پومپا «کم‌آبی پوست زمانی اتفاق می‌افتد که پوست ما سریع‌تر از حد لازم، آب طبیعی درونش را از دست بدهد». چنین مشکلی معمولا از علت‌های زیر نشات می‌گیرد:

  • آسیب‌دیدگی سد دفاعی پوست: اگر سد دفاعی پوست (که بافتی برپایه چربی دارد) دچار آسیب‌دیدگی شود، پوست دچار مشکلاتی مانند کم‌آبی، پوسته‌ریزی و قرمزی خواهد شد.
  • حمام کردن با آب داغ: آب داغ به‌راحتی رطوبت پوست را می‌گیرد. پس به کم‌آبی پوست و حتی آسیب‌دیدگی سد دفاعی پوست منتهی شود. به همین دلیل هم متخصصان پوست‌ومو تاکید می‌کنند که حتما صورت خودتان را با آب ولرم بشویید.
  • آب‌ و هوای سرد و خشک: آب‌ و هوای سرد و خشک به اندازه گرمای خشک در فضای بسته خانه می‌تواند پوست را دچار کم‌آبی کند. به همین دلیل هم استفاده از مرطوب‌کننده‌هایی که کیفیت آبرسانی بالایی دارند، در شرایط آب‌وهوایی سرد و خشک بسیار مهم است.

بهترین ترکیبات مرطوب‌کننده پوست

  • اسیدهیالورونیک: این مولکول طبیعی در پوست و بافت‌های همبند بدن یافت می‌شود و پوست را مرطوب و لیز نگه می‌دارد. اگر اسید هیالورونیک دارای فرمولاسیون باکیفیتی باشد، می‌تواند پوست را برای مدت‌زمان طولانی در شرایط مرطوب و باکیفیت حفظ کند.
  • آلوئه‌ورا: این ترکیب از نظر آبرسانی دارای کیفیت فوق‌العاده‌ای است و آب را هم به‌سوی خود جذب می‌کند. خاصیت آنتی‌اکسیدانی آلوئه‌ورا هم می‌تواند به پیشگیری از پیری پوست کمک کند و تحریکات پوستی را هم تسکین دهد.
  • گلیسرین: این ترکیب خاصیت هومکتانت (جذب‌کننده رطوبت) دارد و درنتیجه آب را از محیط بیرونی به‌سوی خود جذب می‌کند و به سطح بالایی پوست می‌رساند. گلیسرین پوست را مرطوب می‌کند و نرم نگه می‌دارد.
  • سرامیدها: سرامیدها در خانواده چربی‌ها یا لیپیدها قرار می‌گیرند و اثربخشی فوق‌العاده‌ای برای پوست دارند. این ترکیبات به بازسازی پوست و ترمیم سد دفاعی پوست کمک می‌کنند و رطوبت را هم درون پوست نگه می‌دارند. بهبودبخشی به وضعیت ظاهری نشانه‌های پیری و کمک به مقابله با آسیب‌های زیست‌محیطی هم دو مورد دیگر از مزیت‌های سرامیدها هستند.

موثرترین راه برای استفاده از مرطوب‌کننده

به‌گفته دکتر پومپا، «باید از مرطوب‌کننده در پایان استفاده از دیگر محصولات موضعی کمک بگیرید. پس بهتر است استفاده از مرطوب‌کننده را به آخرین مرحله از رژیم مراقبتی پوست پیش از خواب شبانه اضافه کنید (فقط می‌توانید روغن مخصوص صورت را روی مرطوب‌کننده قرار دهید). صبح‌ها نیز باید از مرطوب‌کننده پیش از ضدآفتاب استفاده کنید».

انواع پوستی مختلف به فرمولاسیون‌های متناسب با شرایط خودشان نیاز دارند. دکتر پومپا می‌گوید: «مرطوب‌کننده‌های برپایه ژل برای پوست چرب بهتر هستند، اما معمولا می‌توانند برای همه انواع پوستی هم کاربرد خوبی داشته باشند».

از دست دادن حس بویایی چیست و چرا رخ می‌دهد؟

آنوسمیا عارضه‌ای چندان شایع در بزرگسالان نیست اما نوع خفیف‌تر کاهش حس بویایی که هایپوسمیا نامیده می‌شود، معمول است. آنوسمیا در نوزادان رخ نمی‌دهد اما آنوسمیای مادرزادی بسیار شایع است.
ناتوانی در تشخیص بوها نه تنها بر توانایی لذت بردن از بوهای خوشایند و لذت‌بخش مانند بوی گل‌ها، بوی عطر، بوی قهوه یا غذای مورد علاقه اثر می‌گذارد، بلکه فرد را در معرض خطر نیز قرار می‌دهد، زیرا او نمی‌تواند بوهای بالقوه خطرناک مانند نشت گاز، غذای سوخته یا مواد شیمیایی را تشخیص دهد.

ضمناً از دست دادن حس بویایی بر حس چشایی نیز اثر می‌گذارد. هر دو حس ِ بویایی و چشایی، در تشخیص طعم‌های بخصوص با هم تعامل دارند.
آنوسمیا به خودی خود عارضه‌ی خطرناکی نیست اما می‌تواند بخشی از علائم یک بیماری جدی باشد. آنوسمیا همان‌طور که خواهید دید، کیفیت زندگی را تغییر می‌دهد.

آنوسمیا یک مشکل است
از دست دادن حس بویایی، مانع لذت بردن از برخی چیزهای خوشایند زندگی می‌شود، بنابراین می‌تواند منجر به افسردگی یا احساس یاس در برخی از افرادی که از این عارضه رنج می‌برند شود. به طور مختصر، کیفیت زندگی این افراد کاهش می‌یابد.
گاهی آنوسمیا ممکن است موجب تغییراتی در عادات خوردن شود که نتیجه‌اش می‌تواند کاهش وزن ناخواسته و در نهایت سوءتغذیه ناشی از نداشتن حس چشایی نسبت به غذاها باشد. فرد، علاقه‌ی خود را نسبت به غذا از دست می‌دهد چون مزه‌ی آن‌ها را نمی‌فهمد.عده‌ای از افرادی که آنوسمیا دارند هم ممکن است دچار افزایش وزن شوند.
ریسک افزایش فشارخون ناشی از افزودن نمک زیاد به غذا جهت طعم و مزه دادن به آن نیز وجود دارد.

پزشکان می‌توانند عوارض مربوط به سیستم تنفسی فوقانی و عوارض مربوط به بینی را درمان نمایند، توصیه به ترک سیگار کنند، پولیپ و تومور را بردارند و هر کاری که متناسب با علت می‌باشد انجام دهند. گاهی کاهش حس بویایی موقتی بوده و برگشت‌پذیر است و گاهی مزمن بوده و قابل برگشت نیست

ما چگونه بوها را حس می‌کنیم؟
لایه‌ای که دیواره‌ی داخلی بینی ما را پوشانده، غشا مخاطی یا موکوسی نام دارد. در این غشا، گیرنده‌هایی وجود دارند که کارشان تشخیص بوها و ارسال اطلاعات از طریق عصب‌ها به مغز است.
وقتی نفس می‌کشیم، مولکول‌های میکروسکوپی وجود دارند که از مواد گوناگون پیرامون ما آزاد شده و در تماس با گیرنده‌های تشخیص بو در بینی ما قرار می‌گیرند. در این زمان، اطلاعات به مغز فرستاده شده و بو، شناسایی می‌شود.
مغز اطلاعات را از حس چشایی نیز دریافت می‌کند و هر دو حس بویایی و چشایی به تشخیص انواع و اقسام بوها و طعم‌ها کمک می‌کنند. تشخیص طعم غذا بدون عطر و بوی آن ناممکن به نظر می‌رسد. همچنین حس لامسه و بینایی نیز در تشخیص طعم‌ها مشارکت دارند.

چه عواملی می‌توانند موجب کاهش حس بویایی یا آنوسمیا شوند؟
. عوارضی مربوط به بینی و سیستم فوقانی تنفس، مانند سرماخوردگی، سینوزیت، آنفلوانزا و آلرژی‌های فصلی.
. آسیب مغزی. تومور یا پولیپ بینی
. سیگار کشیدن
. بیماری‌های نورودژنراتیو مانند آلزایمر، ام‌اس یا پارکینسون
. بیماری هانتینگتون
. مشکلات هورمونی
. کم‌کاری تیروئید
. اسکیزوفرنی
. صرع
. دیابت
. جراحی مغز
. سوءتغذیه و کمبود ویتامین‌ها
. رادیوتراپی
. اعتیاد به الکل
. سکته مغزی
. مصرف برخی از داروها: بعضی از آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای ضد فشارخون
. قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی که می‌توانند به غشا مخاطی بینی آسیب بزنند مانند حلال‌ها. تشعشع در ناحیه سر و گردن
آنوسمیا به‌ندرت ناشی از تورم یا انسداد در بینی است که مانع رسیدن بوها به بالای بینی می‌شود. این انسداد می‌تواند به دلیل پولیپ، تومور و یا دفرمه شدن استخوان در داخل بینی یا تیغه بینی باشد.
لازم به ذکر است که فرایند طبیعی پیری نیز می‌تواند موجب کاهش یا از دست رفتن حس بویایی شود که دلیل آن، کاهش نورون‌های انتقال‌دهنده‌ی اطلاعات مربوط به بوهاست که گیرنده‌ها آن‌ها را به مغز می‌فرستند. این افت حس بویایی ممکن است با گذشت سال‌های عمر افزایش پیدا کند.

آیا آنوسمیا قابل درمان است؟
آنوسمیا یا از دست دادن حس بویایی به خودی خود یک بیماری نیست، بنابراین درمان خاصی ندارد. بلکه رویکرد درمانی آن بر اساس تشخیص علت آن و درمان این علت می‌باشد.
پزشکان می‌توانند عوارض مربوط به سیستم تنفسی فوقانی و عوارض مربوط به بینی را درمان نمایند، توصیه به ترک سیگار کنند، پولیپ و تومور را بردارند و هر کاری که متناسب با علت می‌باشد انجام دهند. گاهی کاهش حس بویایی موقتی بوده و برگشت‌پذیر است و گاهی مزمن بوده و قابل برگشت نیست.
جستجوی علت آنوسمیا برای رفع این عارضه مورد هدف است. البته همیشه هم امکان درمان و برگشت کامل حس بویایی وجود ندارد. در این موارد، حمایت روحی و روانی از فرد بیمار بسیار حائز اهمیت می‌باشد.

چرا کووید – ۱۹ موجب کاهش قدرت بویایی می‌شود و چگونه می‌توان آن را برگرداند؟

از دست رفتن یا کاهش حس بویایی، یکی از ویژگی‌های خاص و عجیب کووید – ۱۹ است، تا حدی که آن را شاخص بهتری برای تشخص اینکه فرد دچار این عفونت شده یا نه می‌دانند، حتی بهتر

از علائم شایع دیگر کووید – ۱۹ مانند تب یا سرفه. مطالعات نشان می‌دهند تقریباً نیمی از افرادی که به کووید – ۱۹ مبتلا می‌شوند، توانایی تشخیص بوها را موقتاً از دست می‌دهند، که البته احتمال این اتفاق در افرادی که عفونت خفیف تا متوسط دارند به ۶۷ درصد هم می‌رسد، که دلیل آن احتمالاً جوان‌تر بودن این افراد و حساس‌تر بودن آن‌ها نسبت به حس بویایی‌شان می‌باشد.
آنوسمیای بعد از عفونت ویروسی مشکلی معمول است و فقط در مورد کووید – ۱۹ مطرح نیست بلکه دیگر ویروس‌ها نیز می‌توانند چنین اثری داشته باشند. دانشمندان به بررسی این مسئله پرداختند که چرا کووید – ۱۹ باعث آنوسمیا می‌شود و چند تئوری ارائه دادند. در تحقیقات اولیه مشاهده شد که سلول‌های پرستار (sustentacular cells) که پشتیبان سیستم بویایی در حفره بینی هستند، دچار عفونت شده و واکنش ایمنی برای مبارزه با عفونت را برانگیخته می‌کنند. این اتفاق باعث می‌شود عصب‌ها عملکرد مناسب نداشته باشند.
خوشبختانه دانشمندان دریافته‌اند غشا مخاطی بینی بعد از تقریباً ۱۴ روز شروع به بازسازی خود می‌کند اما هنوز معلوم نیست چقدر طول می‌کشد تا این بازسازی کامل شود.
برخی از افرادی که دچار کووید طولانی می‌شوند ممکن است بیشتر از شش هفته حس بویایی خود را از دست بدهند. این افراد نیاز به تعلیم حس بویایی دارند که با استفاده از بوهای تند جهت ریکاوری سیستم بویایی انجام می‌شود.

شربت طب‌ سنتی برای جلوگیری از گرمازدگی

در فصول گرم سال به دلیل شدت گرمای هوا، قوت هاضمه معده کاهش می‌یابد؛ بنابراین باید از غذاها و نوشیدنی‌های سبک که هضم راحتی دارند استفاده کرد.

بنابر اعلام دفتر طب ایرانی وزارت بهداشت، در ادامه به دستور تهیه شربت‌هایی برای استفاده در روزهای گرم اشاره می‌شود:

شربت‌ زرشک

ابتدا یک کیلو شکر و ۴ لیوان آب را روی حرارت قرار دهید تا قوام بیاید و کمی غلظت پیدا کند، سپس یک کیلو زرشک پاک شده را به این شهد اضافه کنید. پس از آنکه کمی جوشید شعله را کاملا کم کرده و در این زمان گلاب و سایر عرقیجات را اضافه کنید. اکنون حرارت را کاملا کم کرده و دم کنی روی قابلمه قرار دهید، پس از مدت کوتاهی آن را خاموش و صاف کرده و اجازه دهید خنک شود. زرشک مقوی معده گرم مزاجان است و باعث رفع تشنگی می‌شود اما مصرف زیاد این شربت برای افراد با غلبه سردی و ضعف سیستم عصبی مناسب نیست.

شربت‌ عناب

ابتدا ۸۰۰ گرم عناب خشک را زخمی کنید و ۱۲ ساعت در آب بخیسانید. سپس آنها را در ۴ لیتر آب بجوشانید تا بپزد. سپس عناب‌ها را له کرده و مایع به دست آمده را صاف کرده و شکر در آن بریزید و دوباره کمی بجوشانید تا شربت عناب به دست آید. هنگام نیاز به مصرف نیم استکان از آن را در یک لیوان آب خنک حل کرده و بیاشامید.

این شربت برای پاکسازی و تصفیه خون بسیار مفید است. همچنین افرادی که به دلیل غلبه خلط دم، حجامت می‌کنند بهتر است قبل از حجامت به مدت ۱۵ روز از این شربت میل کنند. مصرف عناب و در برخی موارد شربت آن در افرادی که معده‌های سرد و بیمار دارند باعث نفخ می‌شود؛ در این صورت می‌توان از کمی عسل استفاده کرد.

شربت‌ تمرهندی

تمرهندی تازه را از هسته و لیف‌های آن پاک کنید و در مقدار مناسب آب ریخته و بگذارید شب تا صبح بماند. سپس در حرارت ملایم جوشانده تا تمرهندی کاملا پخته و له شود. سپس شربت به دست آمده را صاف نموده و هم وزن تمرهندی، قند اضافه کنید و بگذارید تا به قوام بیاید.

مقدار مصرف این شربت ۷۰ گرم در هر وعده است که همراه با آب به میزان دلخواه میل می‌شود. این شربت موجب تسکین تهوع ناشی از صفرا و لینت شکم شده و باعث کاهش عطش می‌گردد

و صفرا و اخلاط سوخته را از بدن دفع می‌کند.

 ماءالشعیر طبی

بنابر اعلام دفتر طب ایرانی وزارت بهداشت، ۷۵ گرم جوی پوست کنده سالم را با ۱۰ لیوان آب با حرارت ملایم آهسته بجوشانید تا وقتی که جوها به حالت شکفته و کاملا پخته برسند. این زمان به طور متوسط ۴۰ تا ۵۰ دقیقه طول می‌کشد. پس از آن تا این ترکیب سرد نشده آن را صاف کنید و در جای خنک قرار دهید تا سرد شود. حداکثر دو روز در یخچال قابل نگهداری است‌.

نوشیدن این مایع می‌تواند در برابر استرس گرمایی و تشنگی و تحلیل رطوبات، فرد را محافطت کند. البته کسانی که معده سرد یا تر دارند بهتر است در هر لیوان آن یک قاشق مرباخوری عسل حل کنند و سپس بنوشند. ماءالشعیر طبی نباید غلیظ و ژله‌ای شود وگرنه تاثیر معکوس خواهد داشت. اگر جو کاملا مرغوب باشد رنگ ماءالشعیر به سرخ ملایم و کمرنگ مایل می‌شود.

شربت‌ به‌لیمو

به شکر، به، نصف استکان آب لیمو و ۴ پیمانه آب نیاز داریم. آماده کردن این شربت در فصل پاییز صورت می‌گیرد که در بازار موجود باشد. به را تمیز کرده و بشویید و آن را رنده یا ۴ قاچ‌ کنید و به طور کامل آب گیری کنید. شکر را با ۴ لیوان آب مخلوط کرده و بگذارید ۲ تا ۳ جوش بزند و بعد شربت را از صافی رد کنید. آب به را با شربت از صافی رد شده مخلوط کنید و روی اجاق گاز بگذارید تا چند جوش بزند و شربت قوام بیاید. سپس آب لیمو را اضافه کرده بعد از یکی دو جوش آن را از روی گاز بردارید و در شیشه‌های تمیز بریزید و اجازه دهید شربت خنک شود. این شربت خنک کننده و نشاط آور بوده و تقویت کننده معده است.

۵ روش برای توقف ترشح پشت حلق

طبق آنچه دکتر David Erstein متخصص آلرژی و ایمونولوژیست دارای مجوز فعالیت در نیویورک آمریکا توضیح می دهد، ترشح پشت حلق (PDN) به ترشحات مخاطی منشا گرفته از مجاری پشت بینی گفته می شود و گاها با افزایش ترشح می تواند منجر به ایجاد احساس ناخوشایند و آزار فیزیکی در افراد شود.

غدد موجود در بینی و گلوی هر یک از ما روزانه یک یا دو چهارم از مخاط بدن را تولید کنند. این مخاط نقش مهمی در سلامتی انسان ایفا می کند که از جمله مهم ترین عملکردهای آن می توان به تمیز و مرطوب نگه داشتن پوشش داخلی بینی و جلوگیری از ایجاد عفونت اشاره کرد. حال پی ان دی با افزایش میزان ترشحات و احتقان در مسیر تنفسی که معمولا در نتیجه آلرژی، ریفلاکس اسید، سینوزیت و عفونت های ویروسی مانند سرماخوردگی یا آنفلوآنزا رخ می دهد، زندگی را برای فرد دشوار می سازد.

کسانی که دچار ترشح پشت حلق می شوند، غالبا با علائمی نظیر احساس وجود ترشحات مخاطی در قسمت پشتی حلق، تلاش برای بیرون راندن این ترشحات و همچنین سوزش و درد گلو رو به رو خواهند شد. در این میان توصیه می شود که بیماران پیش از رجوع به درمان های دارویی، از روش های غیر دارویی اثبات شده و موثر در این زمینه استفاده کنند:

روش شماره ۱: شست و شوی بینی

اولین راه حل و در عین حال ساده ترین متد ممکن استفاده از اسپری های نرمال سالین یا همان آب نمک یا کیت های نمکی شست و شوی بینی است. دیده شده که چنین روش هایی نه تنها به هیچ عنوان تهاجمی نیستند، بلکه می توانند به طور موثری خاتمه دهنده ترشحات مخاطی بینی و احتقان ناشی از آن هم باشند. محلول های نرمال سالین به شکل اسپری، قطره و سرم در دسترس هستند و افراد بسته به تمایل شخصی خود قادر به خرید هر یک از این مدل ها خواهند بود.

توجه داشته باشید که بهتر است برای شست و شوی بینی تنها از آب مقطر، استریل و یا محلول های نرمال سالین استفاده شود و آب شیر جایگزین موارد مذکور نشود.

روش شماره ۲: نوشیدن آب

یکی دیگر از روش های بسیار آسان برای مقابله با ترشحات مخاطی افزایش یابنده در بینی، افزایش آب مصرفی طی روز به شمار می رود. متخصصین گوش و حلق و بینی معتقد هستند که پر کردن لیوان با H2O هیچگاه فکر بدی نخواهد بود و می تواند به مرور منتج به بهبود شرایط شود.

بدین ترتیب اطمینان حاصل کنید که به منظور رقیق سازی ترشحات مخاطی آزار دهنده به اندازه کافی بدن خود را آبرسانی کرده اید. نوشیدن آب بیشتر همچنین می تواند به تغییر طعم بد دهان که ناشی از افزایش تولید ترشحات مخاطی است کمک زیادی کند.

روش شماره ۳: تغییر وضعیت خواب

تاکنون چند بار با وضعیت کاهش کیفیت خواب به دنبال گرفتگی و یا آبریزش بینی مواجه شده اید؟ هنگام دراز کشیدن ترشحات مخاطی در قسمت پشت گلو جمع شده و باعث می شوند که فرد دچار آبریزش، گرفتگی مسیر تنفسی و سرفه شود. مجموعه این عوامل فرآیند خواب را بر هم زده و منجر به بیدار کردن شما خواهند شد.

برای آن که بتوانید از چنین عوارضی پیشگیری کنید، استفاده از یک بالش اضافی زیر سر راهگشا خواهد بود. با افزایش ارتفاع سر، نیروی جاذبه به حرکت رو به پایین ترشحات و خواب راحت تر کمک می کند.

روش شماره ۴: استفاده از دستگاه رطوبت ساز در ساعات شب

هوای خشک منجر به تحریک بیشتر سینوس ها شده و باعث می شود که در واکنش به آن بدن تولید مخاط را افزایش دهد. برای مقابله با این وضعیت می توان از روشی ساده و در دسترس استفاده کرد و آن هم چیزی نیست جز بالا بردن رطوبت اتاق خواب در ساعات شب و هنگام آماده شدن برای خواب شبانه. دستگاه های رطوبت ساز با تامین رطوبت مورد نیاز به پاک سازی مجاری بینی کمک می کنند.

لازم به ذکر است که در صورت استفاده از دستگاه های رطوبت ساز، در راستای جلوگیری از رشد کپک ضروری است فیلتر آنها را با توجه به دستورالعمل شرکت سازنده و در بازه های زمانی مشخص تعویض کنید. در غیر این صورت نه تنها تنفس برای فرد دشوارتر از گذشته خواهد شد، بلکه زمینه تشدید نشانه های آلرژی نیز فراهم می شود.

روش شماره ۵: درمان های دارویی بدون نیاز به نسخه

اگر هیچ یک از متدهای شست و شوی بینی، نوشیدن آب، افزایش ارتفاع سر هنگام خواب و یا دستگاه رطوبت ساز به بهبود شرایط کمک نکردند، می توانید برای تسکین کوتاه مدت ترشح پشت حلق از درمان های دارویی بدون نیاز به نسخه پزشک یا همان داروهای OTC استفاده کنید. البته توصیه می شود برای انتخاب مناسب ترین داروی ممکن، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید. گزینه های پیشنهادی شامل موارد زیر خواهند بود:

– گایافنزین به منظور نرم و نازک شدن ترشحات مخاطی

– ضد احتقان های موضعی بینی مانند قطره فنیل افرین (توجه داشته باشید که به علت عارضه احتقان برگشتی این قطره نباید بیش از ۳ الی ۴ روز مورد استفاده قرار گیرد)

– انواع آنتی هیستامین ها مانند سیتریزین، لوراتادین و یا فکسوفنادین

همانطور که گفته شد ترشح پشت حلق می تواند به دنبال عفونت های ویروسی نیز ایجاد شود. از این رو اگر پس از گذشت حداقل ۳ روز هیچ اثری از بهبودی حاصل نشد و یا با پی ان دی مزمن رو به رو بودید، مراجعه به پزشک اولویت خواهد داشت.

چگونه اسید معده را از بین ببریم؟

ریفلاکس اسید چگونه اتفاق افتاده و چرا اسید معده بالا می آید؟ مری لوله‌ای عضلانی به طول تقریبی ۲۵ سانتی متر است که حلق را به معده وصل می‌نماید. در انتهای مری یک دریچه (اسفنکتر) حلقوی عضلانی وجود دارد که به طور طبیعی اکثر اوقات باید بسته باشد و فقط هنگام عبور غذا یا مایعات از مری به معده باز گردد.

اگر این دریچه (Sphincter) در هنگام هضم غذا یا زمانی که اسید در معده وجود دارد باز شود، محتویات اسیدی معده به درون مری و به سمت بالا برمی گردند و احساس سوزش سر معده (Heartburn) را ایجاد می نمایند.

اسید معده بسیار قوی است و میزان اسیدیته آن بین عدد ۱ تا ۳ قرار می‌گیرد ؛ این میزان اسیدیته حتی می‌تواند فلزات را حل کند (اسیدیته آب و خون در حدود ۷ است – عدد صفر و یک نشانگر بسیار اسیدی و ۱۳ و ۱۴ نشانگر بسیار قلیایی هستند – مقیاس صفر تا ۱۴ است). مخاط‌های معده توانایی مقاومت در برابر این اسید قوی را دارند اما بافت مری نسبت به این میزان اسیدیته مقاوم نیست و در صورت تداوم تماس با اسید دچار آسیب خواهد شد.

این آسیب در ابتدا فقط به صورت احساس ناراحتی و سوزش است ولی در صورت عدم توجه می‌تواند به زخم مری و حتی خونریزی مری منجر شود که یک شرایط اورژانسی جدی پزشکی به شمار آمده و می‌تواند جان بیمار را تهدید نماید.

علاوه بر این، تحقیقات نشان داده‌اند که تماس مداوم مخاط مری با اسید معده می‌تواند به تغییر بافتی مخاط مری منجر گردیده و در دراز مدت شانس ابتلا به سرطان مری را در این افراد افزایش دهد (البته رابطه خطی مستقیم هنوز اثبات نشده است).

چگونه اسید معده را از بین ببریم؟

همانطور که عنوان شد، اسید معده بالا و ریفلاکس آن خطراتی جدی را برای سلامتی شما در پی خواهد داشت. اما راهکارهای طبیعی و بدون دارو برای کنترل و از بین بردن این شرایط وجود دارند که در این بخش به آن‌ها اشاره خواهیم کرد. بهترین راهکارها برای کاهش فوری اسید معده و جلوگیری از ریفلاکس آن عبارتند از:

غذاهای تحریک کننده را کنار بگذارید

اگر بالا آمدن اسید معده برای شما مشکل ایجاد کرده است و مشکل را در رژیم غذایی می‎‌بینید، نباید از خود بپرسید که “برای کاهش اسید معده چه بخوریم” بلکه باید بپرسید “برای کاهش اسید معده چه نخوریم”. اولین قدم شما برای رفع اسید معده، اجتناب از خوردن غذا و نوشیدنی هایی است که این روند را تشدید می‌کنند.

مصرف الکل، قهوه و نوشابه را محدود کنید

سر دسته مواد غذایی که باعث تشدید ریفلاکس اسید معده خواهند شد سه گروه عمده نوشیدنی‌ها هستند که الکل، قهوه و نوشابه های گازدار را شامل می‌شوند. الکل و قهوه اثر شل کنندگی قوی روی دریچه (Sphincter) مری دارند و باعث باز شدن آن و بازگشت غذا و اسید می گردند. قهوه و نوشابه‌های گاز دار ( و البته دوغ) خاصیت اسیدی دارند که مشکل ریفلاکس را تشدید خواهند کرد.

گاز درون نوشابه‌های گازدار نیز برای خروج از معده، به دریچه فشار مضاعف وارد کرده و فرآیند ریفلاکس را تشدید می‌کند. بهترین نوشیدنی برای افراد مبتلا به ریفلاکس فقط آب است که خاصیت اسیدی ندارد. بعضی از محققان توصیه می‌نمایند که آب با خاصیت قلیایی (Alkaline Water) نوشیده شود که در بعضی افراد می‌تواند مفید باشد.

نوشیدن حجم زیاد مایعات به همراه غذا برای افرادی که ریفلاکس دارند مضر است زیرا با افزایش حجم مواد داخل معده، شانس ریفلاکس را افزایش می‌دهد. قهوه نیز بهتر است ترجیحا با صبحانه میل شود و در طول روز به خصوص نزدیک به زمان خواب از آن اجتناب گردد.

از خوردن غذاهای تند، چرب و ترش بپرهیزید

در میان غذا‌ها، غذاهای تند (Spicy)، چرب و یا بسیار ترش می‌توانند باعث ریفلاکس گردند. غذاهای زیاد سرخ شده و چرب، دیرتر هضم و از داخل معده تخلیه شده و به همین دلیل شانس ریفلاکس را افزایش می‌دهند. غذاهای تند باعث شل شدن دریچه (اسفنگتر) مری می شوند و غذاهای ترش و اسیدی با افزایش میزان اسیدیته معده این روند را تشدید می کنند.

فلفل، گوجه فرنگی، پرتقال، لیمو و توت فرنگی اگرچه دارای ویتامین C و منافع زیادی برای بدن می باشند، ولی اگر زیاد مصرف شوند ریفلاکس را تشدید می کنند.اگر از اهل آب پرتغال نوشیدن هستید، بهتر است آن را به همراه غذا و به میزان کم (نصف لیوان در یک وعده) مصرف کنید. گوشت های پرچرب یا غذاهای گوشتی چرب نیز به علت تاخیر در هضم غذا در معده این روند را تشدید می کنند.

بعد از غذا دراز نکشید!

پس از غذا تا یک ساعت از دراز کشیدن پرهیز کنید. اگر نیاز به استراحت دارید، یکی دو بالش زیر سرتان بگذارید تا زاویه مری به معده حدود ۴۵ درجه باشد. شب‌ها نیز اگر به پشت می‌خوابید، از بالش بیشتر یا بلندتر استفاده کنید و اگر به پهلو می‌خوابید به پهلوی چپ بخوابید.

وعده‌های خود را بیشتر کنید

یکی از راه‌های درمان اسید معده زیاد این است که در عوض سه وعده بزرگ، وعده‌های بیشتر و کوچک‌تری را در روز میل نمایید. زمانی که معده پر باشد، شانس ریفلاکس اسید به مری بیشتر خواهد بود. بنابراین، توصیه می‌شود که در عوض وعده‌های بزرگ، تا جایی که می‌توانید وعده‌های غذایی خود را بیشتر و کوچکتر کنید.

وزن کم کنید

اگر اضافه وزن دارید وزن کم کنید زیرا اضافه وزن می‌تواند فشار روی اسفنکتر را برای بسته بودن کاهش داده و به ریفلاکس بیشتر اسید منجر گردد.

سیگار کشیدن را ترک کنید

اگر سیگاری هستید، به فکر ترک کردن باشید زیرا نیکوتین می‌تواند قدرت اسفنکتر را برای بسته بودن تضعیف کند.

برای کاهش اسید معده چه بخوریم

با اینکه اصلی‌ترین روش کاهش اسید معده بالا دوری کردن از برخی غذاهایی است که در بالا به آن‌ها اشاره کردیم، اما خوردن برخی غذاها نیز می‌تواند به آرامش معده شما کمک کرده و راه حلی برای درمان اسید معده زیاد و ریفلاکس آن باشد.

در میان غذا‌ها، سبزیجات سبز رنگ (به جز فلفل ها) باعث کاهش و بهبود ریفلاکس می شوند (کاهو، خیار و سبزی خوردن بسیار مفیدند). مصرف سالاد نیز بسیار مفید است، ولی کمترین میزان سس (dressing) و مواد ترش افزودنی باید اضافه گردند. توصیه آخر ما به خوانندگان، استراحت به میزان کافی و کاهش استرس است که باعث کاهش ترشح اسید معده و کاهش ریفلاکس و علائم ناخوشایند آن میگردد.

کاهش فوری اسید معده

علاوه بر راهکارهای ذکر شده، اقدامات زیر نیز می‌تواند به عنوان روشی برای درمان اسید معده زیاد مفید بوده و در کم‌ترین زمان ممکن، سوزش ناشی از آن را کاهش داده یا از بین برند.

لباس‌های خود را آزاد کنید

گاهی اوقات ممکن است که بر اثر فشار لباس تنگ به شکم شما ریفلاکس اسید معده رخ دهد. بنابراین، در صورت احساس سوزش حتما کمربند خود را شل کرده و لباس‌های تنگ را در بیاورید.

صاف بایستی

موقعیت بدن شما در بالا آمدن اسید معده تاثیر بسیار زیادی دارد. اگر نشسته یا خوابیده احساس سوزش می‌کنید سریعا بایستید و اگر از قبل ایستاده‌اید تلاش کنید که صاف‌تر بایستید.

محلول آب لیمو عسل را امتحان کنید

مخلوط آب با مقدار کمی آب لیمو بعلاوه عسل و می‌تواند سوزش معده و اثرات بالا زدن اسید را کاهش دهد.

چای زنجبیل بنوشید

خواص ضد التهابی زنجبیل می‌تواند معده شما را آرام کرده و علائم ریفلاکس را کاهش دهد. بنابراین، مصرف چای یا جوشانده زنجبیل هنگام سوزش معده مفید خواهد بود.

برای رفع اسید معده بهتر است که از خوردن برخی غذاها مثل غذاهای تند، چرب یا خیلی ترش و یا نوشیدن نوشیدنی‌های گازدار، قهوه و الکل پرهیز کرده و همچنین عادات روزانه مثل دراز کشیدن بعد از غذا خوردن را کنار بگذارید.

نکاتی برای پیشگیری از بیماریهای چشمی

پیشگیری از بیماری های چشم
با رعایت نکات زیر از ابتلا به بیماری های چشم محافظت کنید:
۱- میزان گلوکوز خونتان را مدیریت کنید.
بهترین کاری که می توانید در راستای محافظت از چشمانتان انجام دهید این است که قند خونتان را در سطح نرمال یا نزدیک به نرمال نگه دارید و از این طریق از عوارض چشمی دیابت در امان بمانید. دو یا سه بار در سال آزمایش خون A1c را انجام دهید.

۲- مراقب علائم هشدار دهنده بیماری های چشم باشید.
هر چقدر زودتر متوجه مشکلات چشمی و بینایی خود شوید، احتمال تأثیرگذاری روش های درمانی برای حفظ بینایی شما بیشتر خواهد بود. در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر به پزشک خود مراجعه نمایید:
– تاری و ابهام در دید، دو بینی
– نورهای رقصان و یا حلقه هایی اطراف اشیا
– وجود نقطه های سفید، نقطه های تیره و یا نقطه های شناور در دید
– وجود درد، فشار و یا سرخی مداوم در چشم ها مشکل در دیدن علائم و یا خطوط راست
– مشکل در دیدن اشیا از گوشه های چشم
– هرگونه تغییر ناگهانی در دید

۳- فشار خون خود را مدیریت کنید.

برای پیشگیری از ابتلا به بیماری های چشمی باید مراقب فشار خونتان باشید. کنترل فشار خون می تواند به جلوگیری از بیماری هایی که به دلیل ابتلا به دیابت بروز می کنند کمک نماید. در صورتی که رعایت رژیم غذایی کم نمک، داشتن وزن مناسب و ورزش برای کنترل فشار خونتان کفایت نمی کند، باید از دارو نیز استفاده نمایید. در مورد بیشتر افراد دیابتی فشار خون مطلوب زیر ۸۰/۱۳۰ است.

۴- سیگار را ترک کنید.
سیگار کشیدن به رگ های خونی چشم آسیب می رساند و نتیجتاً ریسک ابتلا به مشکلات چشمی را که به خودی خود درافراد دیابتی بیش از دیگران است، افزایش می دهد.

۵- آزمایش سالانه اتساع چشم را انجام دهید
چشم پزشک تنها زمانی که مردمک چشم شما به وسیله قطره های چشمی متسع شده باشد می تواند در مورد نشانه های ابتدائی آسیب رگ های خونی ظریف چشم قضاوت کند. همانطور که گفته شد تشخیص به موقع و درمان فوری در حفظ بینائی شما نقشی کلیدی دارد.
زنان دیابتی که تصمیم به بارداری دارند باید در مراحل ابتدایی بارداری خود تحت معاینه چشم قرار بگیرند و در دوران بارداری مرتباً تحت مراقبت چشم پزشک قرار داشته باشند.

۶- مراقبت های مورد نیاز برای دیابت و مراقبت های چشمی در یک راستا هستند
همان قدم هایی که برای مدیریت دیابت خود برمی دارید، ریسک ابتلا به مشکلات چشمی را نیز کاهش خواهند داد. بنابراین تلاش شما در راستای رعایت رژیم غذایی دیابتی، داشتن فعالیت بدنی و مصرف صحیح داروهای دیابتی مهم ترین نقش را در جلوگیری از ابتلای شما به بیماری های چشمی ناشی از دیابت ایفا می کند.

مراقبت های عمل بینی

توصیه های مهم قبل و بعد از جراحی زیبایی بینی
در عمل زیبایی بینی علاوه بر مهارت جراح، مراقبت‌های قبل و بعد از عمل نیز می‌تواند در نتیجه جراحی تاثیر گذار باشد. در نتیجه کسانی که متقاضی این جراحی هستند لازم است که این مراقبت‌ها را جدی بگیرند. توصیه‌های قبل و بعد از عمل بینی توسط جراحی که انتخاب می‌کنید در اختیار شما قرار داده می‌شود.
نکات و مراقبت های قبل و بعد از عمل زیبایی بینی
در این مقاله در خصوص مراقبت ‌های عمل بینی توضیحاتی ارائه شده تا کسانی که می‌خواهند بینی خود را جراحی کنند با رعایت این نکات بتوانند دوره بهبود راحت‌تری را پشت سر بگذارند و به نتیجه دلخواه خود برسند.

مراقبت‌ های قبل از عمل بینی
قبل از جراحی بینی بهتر است که از غذاهای حاوی کربوهیدرات و پروتئین مانند تخم مرغ، ماهی، بادام و … استفاده کنید. در زمان عمل استرس شما ممکن است زیاد شود که در نتیجه آن پروتئین بدنتان از طریق ادرار دفع می‌شود. علاوه بر آن از مصرف غذاهای چرب و فست فود اجتناب کنید، این غذاها چربی زیر پوست بینی را افزایش می‌دهد.

ترجیحا غذاهای پخته و سبزیجات تازه مصرف کنید. بعد از عمل بینی و باز کردن اسپلینت و پانسمان لازم است که بینی خود را چسب بزنید که این موضوع به همراه چربی بیشینه می‌تواند سبب ایجاد جوش بر بینی شما شود. انجام پاکسازی قبل از جراحی در این خصوص می‌تواند کمک کننده باشد.

اگر بافت پوست شما به دلیل بافت چربی در زیر آن ضخیم شده باشد، پزشک ممکن است قبل از جراحی برای شما داروهایی تجویز کند که میزان چربی پوست شما را کاهش دهد.

از دو هفته قبل از جراحی بینی مصرف الکل و دخانیات را متوقف کنید، این ترکیبات ممکن است سبب رقیق شدن خون شما شده و بعد از عمل خونریزی شما را افزایش دهد. همچنین در خصوص داروهایی که مصرف می‌کنید، با جراح خود صحبت کنید شاید لازم باشد که مصرف بعضی از آن‌ها را متوقف کنید.

عوارض شایع عمل بینی
عمل زیبایی بینی مانند هر جراحی دیگری عوارض خاص خود را دارد، اما با توجه به سابقه جراحان ایرانی در این زمینه میزان عوارض آن به حداقل رسیده است. یکی از عوارض شایع عمل بینی کبودی است که به دلیل نشت خون به زیر بافت ایجاد می‌شود. علاوه بر کبودی تورم نیز از عوارض دیگر راینوپلاستی است. زمانی که در حین جراحی، پوست بینی بالا برده می‌شود ممکن است بعد از پایین آمدن مقداری مایع بافتی زیر آن جمع شود که برای از بین رفتن آن مدت زمان زیادی باید بگذرد. همچنین گرفتگی بینی و ترشح اندکی خونابه از عوارض کوتاه مدت عمل بینی محسوب می‌شود.

این عوارض بعد از جراحی بینی کاملا طبیعی است و جزئی از روند درمان محسوب می‌شود که برای کنترل آن‌ها و تسریع بهبودی می‌توان یکسری راه‌کارها را انجام داد.

مراقبت های بعد از عمل بینی
بعد از عمل بینی بهتر است که غذاهای نرم و پخته شده مصرف کنید که نیاز به جویدن زیاد نداشته باشد. انواع سوپ می‌تواند به این منظور مفید باشد. از مصرف نمک زیاد در این دوره اجتناب کنید زیرا سبب افزایش تورم شما می‌شود. مصرف آبمیوه‌های طبیعی و میوه‌هایی نظیر آناناس و پاپایا در کاهش کبودی شما نقش به سزایی دارد. علاوه بر آن برای کاهش کبودی می‌توانید از کیسه یخ اطراف بینی خود استفاده کنید. کیسه یخ را نباید به طور مستقیم بر بینی قرار دهید. اگر سرمای زیاد یخ برای شما اذیت کننده است، می‌توانید از نخود فرنگی یخ زده استفاده کنید.

از انجام فعالیت‌های سنگین بعد از عمل بینی اجتناب کنید. در هفته اول می‌توانید به آرامی پیاده روی را شروع کنید. انجام پیاده روی به برقراری گردش خون مناسب در بدنتان کمک می‌کند. در این دوره از خم کردن سرتان و بلند کردن اجسام سنگین اجتناب کنید. بعد از یک ماه می‌توانید خم شوید و حتی به آرامی شنا کنید، اما همچنان دویدن توصیه نمی‌شود. بعد از یک ماه و نیم می‌توانید دویدن را هم شروع کنید. انجام ورزش‌هایی که با توپ همراه می‌باشد بهتر از که بعد از سه ماه انجام شود.

بعد از گذشت یک هفته بعد از عمل بینی، اسپلینت بینی برداشته می‌شود و لازم است که شما به بینی خود چسب بزنید. این کار در سه هفته اول به چسبیدن پوست بینی به بافت زیرین و کاهش تورم کمک می‌کند.

لازم به ذکر است که نحوه چسب زدن در فرم نهایی بینی تاثیری ندارد و تنها به صورت موقت می‌تواند فرم بینی را تغییر دهد. بعد از سه هفته استفاده از چسب برای هشدار به اطرافیان استفاده می‌شود که در برخورد با شما احتیاط بیشتری داشته باشند. تورم بینی معمولا بعد از گذشت یک سال به طور کامل از بین می‌رود. کسانی که بینی گوشتی دارند تورمشان بیشتر خواهد بود و لازم است مدت زمان بیشتری از چسب بینی استفاده نمایند.

نحوه خوابیدن بعد از عمل بینی نیز اصول خاصی دارد. لازم است که سر شما اندکی بالاتر از بدنتان قرار گیرد به طور مثال می‌توانید از دو بالشت زیر سرتان استفاده کنید. همچنین بهتر است که به صورت طاق باز بخوابید. بعضی از پزشکان بعد از جراحی در بینی متقاضی تامپون می‌گذارند تا از خونریزی جلوگیری شود. این موضوع سبب می‌شود که شما نتوانید در یک الی دو روز بعد از عمل از بینی تنفس کنید. در نتیجه برای خواب ممکن است اندکی به مشکل بخورید و به دلیل تنفس دهانی گلو شما خشک و آزرده شود.

داروهای خود را طبق دستورالعمل پزشک مصرف کنید. در صورتی که درد زیادی داشتید یا تب کردید ممکن است دچار عفونت شده باشید و لازم است که به پزشک مراجعه کنید. همچنین اگر خونریزی شما زیاد شد حتما به پزشکتان اطلاع دهید.

بعد از درآوردن تامپون لازم است که بینی خود را با سرم و با استفاده از سرنگ شست و شو دهید. این کار به باز شدن راه بینی شما کمک می‌کند. برای این کار لازم است که سرنگ را از سرم پر کنید و با فشار آب را وارد بینی‌تان کنید. با این کار مقداری از سرم از سوراخ‌های بینی و مقداری از حلقتان خارج می‌شود.

در روزهای اول بعد از عمل بینی فین نکنید و اگر عطسه داشتید با دهان باز این کار را انجام دهید تا فشار زیادی به بینی‌تان وارد نشود. همچنین مسواک زدن را نیز به آرامی انجام دهید.