دکتر افسانه شریفیان؛ فوق تخصص گوارش و كبد در مورد تغذیه در هپاتیت اتوایمیون توضیح می دهد:
علی‌رغم آنكه رژیم خاصی برای بیماران مبتلا به هپاتیت اتوایمیون وجود ندارد، با توجه به آنكه كبد هر چیزی كه ما می‌‌خوریم و می‌نوشیم را تغییر داده و سم‌زدایی می‌كند، مراعات نوعی رژیم غذایی متعادل ضروری است. معمولا رژیمی توصیه می‌شود كه حاوی چربی كم، قند مركب (مثل نشاسته) زیاد و سدیم (نمك) كم باشد و به مقدار كافی پروتئین داشته باشد.
رژیم فاقد غذاهای صنعتی (مثل سوسیس، كالباس و كنسروها) همراه با مصرف زیاد میوه‌ها، سبزیجات و پروتئین‌های مشتق از مرغ، ماهی و منابع گیاهی سودمند و پرهیز از چاق شدن و انجام فعالیت فیزیكی كافی سودمند است. چاق شدن بخصوص افزایش دور شكم خطر كبد چرب را افزایش میدهد، كه خود می‌تواند عوارض بیماری هپاتیت اتوایمیون را بیشتر كند. فعالیت بدنی باید حداقل دو ساعت پس از صرف غذا انجام گیرد.
اما قدم زدن كوتاه مدت پس از شام در هضم غذا بسیار مؤثرتر از دراز كشیدن در مقابل تلویزیون است. حداقل ۲ الی ۳ ساعت قبل از زمان خواب، شام را میل كنید. همیشه بهداشت مواد غذایی را رعایت نمایی و از مصرف غذاهای مانده و احتمالا فاسد خودداری كنید.
ورزش
ورزش منظم و روزمره یكی از اجزاء اصلی سلامت شخص می‌باشد. در این رابطه لازم نیست كه حتما به سالن ورزشی بروید. مهم انجام ورزش‌های معمولی و مرتب است. اهمیتی ندارد كه كدام نوع فعالیت بدنی را انتخاب كرده‌اید و انجام می‌دهید. انواع ورزش‌ها، تمرینات برنامه‌ریزی شده، كارهای خانه و فعالیت‌های بدنی توام با كار و تحرك، همگی مفید هستند.
ورزش از راه‌های مختلف به شما كمك می‌كند: موجب كاهش استرس شما می‌شود. در كم كردن وزن و حفظ وزن طبیعی به شما كمك می‌كند. فعالیت‌های توصیه شده برای تمرینات بدنی معمولی عبارتند از: تند دویدن روزانه شنا، فوتبال، تنیس، والیبال، بدمینتون، دوچرخه‌سواری و سایر ورزش‌های هوازی یوگا.
من هپاتیت اتوایمیون دارم؛ آیا می‌توانم بچه‌دار شوم؟
مردان مبتلا به هپاتیت اتوایمیون، مشكلی از بابت بچه‌دار شدن ندارند. اما در زنان مبتلا، بستگی دارد كه چقدر بیماری كنترل شده است و چه نوع عوارضی در آنها پیشرفت كرده است. پزشك معالج بهترین شخص برای راهنمایی بیماران است. اگر بیماری فعال باشد، از آنجایی كه بیماری فعال بر مرحله تخمك‌گذاری اثر می‌گذارد، امكان بچه‌دار شدن سخت است. ولی خانم‌های جوانی كه در مرحله فروكش می‌باشند، معمولا مشكلی از نظر حامله شدن ندارند و بیشتر آنها در طی دوران حاملگی مسئله جدی نداشته و بچه‌های سالمی را به دنیا می‌آورند. در بعضی مطالعات شیوع نارس بودن، كم‌وزنی و سایر مشكلات جنینی در نوزادانی كه از مادران مبتلا به هپاتیت اتوایمیون به دنیا آمده‌اند كمی بیشتر از جمعیت كلی گزارش شده است. لذا مادران باید در طول حاملگی و چندین ماه بعد از زایمان پیگیری‌های دقیق و منظمی داشته باشند.
حاملگی و هپاتیت اتوایمیون
خانم‌هایی كه هپاتیت اتوایمیون دارند، می‌توانند حاملگی موفقیت‌آمیزی داشته باشند. معمولاً درمان شامل كورتیكواستروئید و آزاتیوپرین می‌باشد كه هر دو در طول حاملگی تقریبا بی‌خطر هستند. قطع دارو در حین حاملگی می‌تواند سبب شعله‌ور شدن بیماری شده و توصیه نمی‌شود. در بعضی موارد حتی در افرادی كه داروهای خود را به طور معمول ادامه می‌دهند، در دوران حاملگی و یا چند ماه بعد از زایمان عود بیماری اتفاق می‌افتد. علت این امر هنوز مشخص نشده، ولی انجام معاینات مكرر در طی حاملگی و بعد از زایمان به این خاطر بسیار مهم است. بنابراین توصیه می‌گردد كه در این دوران به طور مرتب به پزشك خود مراجعه نمایید، چرا كه ممكن است جهت جلوگیری از شعله‌ور شدن بیماری و بروز عوارض، نیاز به تغییر میزان و تعداد داروهای شما باشد. شواهد نشان میدهد كه مقدار داروی مورد نیاز استروئید و آزاتیوپرین در طی حاملگی سبب آسیب به كودك نمی‌شود.
با درمان مناسب، می‌توان سیستم ایمنی بیش‌فعال را سركوب كرد و در نتیجه بیماری اتوایمیون كبدی را كنترل نمود. هرگز داروهای خود را به طور خودسرانه قطع نكنید. بعد از قطع داروها توسط پزشكتان، هر چند ماه یك‌بار باید توسط پزشك خود معاینه شده و آزمایش خون انجام دهید. مصرف مرتب داروها و ویزیت به موقع پزشك این امكان را میدهد كه كبد تا حد امكان در وضعیت خوبی باقی بماند.
