وی با بیان اینکه باید توجه کرد که علائم و نشانههای بیماریهای کبدی کاملا متغیر است، افزود: علائم ابتلا به این بیماری از یک حالت سرماخوردگی و شبه آنفلوانزا، بیاشتهایی، ضعف و بیحالی، احساس کسالت و تیره شدن ادرار و کم رنگ شدن مدفوع، خارش و سردرد تا حالت یرقان شدید، متغیر است. به این حالت «هپاتیت حاد» گفته میشود.
علویان با بیان اینکه این علائم خاص یک هپاتیت نبوده و در همه انواع هپاتیت دیده میشود، افزود: در ۹۵ درصد موارد بیماری هپاتیت حاد، علائم بیماری به صورت خود به خودی و حتی بدون درمان در مدت چهار تا شش هفته برطرف میشوند و ویروس نیز از بدن دفع میشود.
وی تاکید کرد: در پنج درصد موارد ابتلا به ویروس هپاتیت «بی»، ویروس عامل بیماری در بدن فرد مبتلا، باقی مانده و حالت ناقل ایجاد میشود. تغییر رنگ پوست و چشمها به زردی (یرقان)، پررنگی ادرار (تیره شدن ادرار)، بیرنگ شدن مدفوع، سفید شدن رنگ مدفوع، تهوع، استفراغ، بیاشتهایی، خارش بدن، خستگی، بیحالی و کاهش توانایی در انجام فعالیتهای روزانه از جمله نشانهها و علایم این بیماری است.
علویان با بیان اینکه ابتلا به بیماری هپاتیت، با مرگ برابر نیست، گفت: با توجه به شدت بیماری و نوع هپاتیت، سیر بیماری متفاوت است. به عنوان مثال خوشبختانه هپاتیت A مرگومیر بسیار کمی دارد و پس از بهبودی نیز هیچ گونه عارضهای بر جا نمیگذارد. در مورد هپاتیت B نیز در اکثر موارد بیمار بهبود مییابد و در پنج درصد بیماران، ویروس در بدن آنها باقی مانده و احتمالا با تکثیر خود برای بیمار مشکلاتی را در آینده ایجاد میکند. البته هپاتیت C نیز در مدت زمان طولانی مثلا ۲۰ تا ۳۵ سال میتواند منجر به نارسایی کبد شود.