بیماری کبد چرب یک بیماری قابل برگشت است که در آن احتباس غیر طبیعی چربی در یک سلول رخ میدهد. با وجود داشتن عوامل متعدد، کبد چرب می تواند یک بیماری است که در سراسر جهان در آن با مصرف الکل بیش از حد و چاقی بدون اثرات مقاومت به انسولین رخ می دهد. این وضعیت همچنین با بیماری های دیگر که سوخت و ساز چربی را تحت تاثیر قرار همراه است.
تجمع چربی ها نیز ممکن است توسط یک التهاب پیشرونده کبد (هپاتیت) همراه شود، استئاتوهپاتیت نامیده می شود. با توجه به سهم توسط الکل، کبد چرب ممکن است استئاتوز الکلی و یا بیماری کبد چرب غیر الکلی (NAFLD)، و شدید بیشتر به عنوان استئاتوهپاتیت الکلی (بخشی از بیماری کبد الکلی) و استئاتوهپاتیت غیر الکلی (NASH) نامیده می شود.
علاوه بر دلایل شایع برای ابتلا به کبد چرب، دلایل دیگری نیز برای ابتلا به کبد چرب وجود دارد که کمتر شایع هستند. بر خلاف دیگر دلایل، اگر این دلایل شناخته و برطرف شوند، کبد برای همیشه بهبود می‌یابد.
تغذیه وریدی (TPN) همراه با کاهش وزن سریع. TPN روشی است که در آن، بیمار ترکیبات حیاتی مورد نیاز بدنش را از طریق وریدی دریافت می‌کند. این روش در بیماران مبتلا به سوء تغذیه که نمی‌توانند مواد غذایی به اندازه‌ی کافی دریافت کنند استفاده می‌شود. بیمارانی که به مدت طولانی از این روش استفاده می‌کنند در خطر اختلالات کبدی مانند کبد چرب یا ورم کبد هستند. البته کبدچرب در این مورد بسیار نادر است و دلیل آن هنوز مشخص نشده است.
داروها : بعضی از داروهایی که برای بیماری‌های دیگر تجویز می‌شوند سبب ایجاد کبد چرب می‌شوند. بعضی از اوقات نیز کبد چرب از عوارض استفاده از دوز بالای بعضی داروهاست. این عوارض به عنوان «واکنش‌های دارویی ویژه» شناخته می‌شوند. داروهای زیر معمولاً با ایجاد کبد چرب مرتبط هستند:
- پریدنیسولون و هیدروکورتیزون، برای درمان التهاب
- پریمارین و اورتو-است (استروژن سنتزی)، برای یائسگی
- آمیودارون، برای درمان بی‌نظمی ضربان قلب
- تاموکسیفین، برای درمان سرطان پستان
- دیلتیازم، برای درمان فشارخون بالا
- متوترگزارت، برای درمان آرتروز مفصلی
- سولفاسالازین، برای درمان بیماری‌های مزمن و کلیت روده
سندروم پلی‌کیستیک تخمدان(PCOS) : دلیل این بیماری هنوز شناخته نشده است، اما چندین عامل در آن نقش دارند. برای مثال زنان مبتلا به سندروم پلی‌کیستیک تخمدان ممکن است مقاومت به انسولین داشته باشند. گمان می‌رود که سطح بالای انسولین در جریان خون سبب می‌شود که تخمدان‌ها تستوسترون بیشتری تولید کنند. سطح بالای انسولین و تستوسترون در خون سبب ایجاد کیست در تخمدان می‌شود. بعضی از زنان مبتلا به سندروم پلی‌کیستیک تخمدان به دیابت نوع ۲ (حدود یک نفر از هر ده نفر)، فشار خون بالا، چربی خون بالا و چاقی مبتلا می‌شوند که تمام این بیماری‌ها خطر ابتلا به کبد چرب را افزایش میدهد.
کمبود آنزیم LAL : آنزیم LAL برای شکستن ملکول چربی در بدن لازم است. اگر دچار کمبود این آنزیم باشید، چربی در کبد، روده، عروق خونی و دیگر اعضای بدن انباشته می‌شوند. انباشته شدن چربی در کبد نیز به بیماری کبدچرب، سیروز و نارسایی شدید کبدی منجر می‌شود. البته کمبود آنزیم LAL یک بیماری ژنتیکی نادر است که به سابقه‌ی خانوادگی افراد بستگی دارد و مانند دیگر بیماری‌های وراثتی از طریق والدین به فرزند انتقال می‌یابد.
دیابت : دیابت نوع ۲ معمولاً در سنین بالای ۴۰ در بین زنان و مردان شیوع می‌یابد، گرچه در بین کودکان چاق نیز دیده می‌شود. دیابت نوع ۲ بیماری است که در آن بدن نمی‌توان میزان گلوکز بدن را تنظیم کند. گلوکز نوعی قند است که هنگام هضم غذا تولید می‌شود و از طریق روده جذب جریان خون می‌شود. سطح گلوکز قندخون بوسیله‌ی انسولین تنظیم می‌شود که هورمونی تولید شده در پانکراس (غده فوق کلیوی) است. انسولین سلول‌های بدن را برای جذب گلوکز از قند خون آماده می‌سازد. سلول‌های بدن گلوکز را برای انرژی جذب می‌کنند و مابقی آن به صورت گلیکوژن در کبد و ماهیچه‌ها ذخیره می‌شود که در صورت نیاز به سرعت تبدیل به انرژی شود. مشکل وقتی آغاز می‌شود که بدن به اندازه کافی انسولین تولید نمی‌کند (دیابت نوع ۱)، یا ماهیچه‌ها کبد یا سلول‌های چربی به خوبی به انسولین پاسخ نمی‌دهند (مقاومت به انسولین در دیابت نوع ۲)، یا ترکیبی از این‌ها، سبب می‌شود که گلوکز در خون باقی بماند و قندخون بالا رود. انسولین به کبد در متابولیسم (فرآوری) چربی کمک می‌کند. در حالی که چربی منبع انرژی ضروری است، مقدار زیادی آن در خون مضر است. در این حالت است که مقاومت انسولین با افزایش چربی تری گلیسیرید در سلول‌های کبد مرتبط می‌شود.
منبع-http://fa.parsiteb.com
