هپاتیت جی

HGV يك RNA ويروس از خانواده فلاوي ويريده است.این ویروس اولين بار از خون يك جراح با هپاتيت حاد مشخص شد. HGV يك ويروس از GB virus هاست و ۳ ويروس مربوط را شامل مي شود .

A – GBVB -GBVCGBV-

نقش A – GBV در انسان ناشناخته است .

B- GBV در مدلهاي حيواني عامل هپاتيت است .

C–GBV به هپاتيت C وابسته است و در بين اهداكنندگان خون كشف شده است و توسط ترانسفوريون انتقال مي يابدولي با هپاتيت همراهي ندارد و شدت هپاتيت C را بدتر نمي كند .

موضوع مهمی که در ارتباط باHGVوجود دارد، همراهی هپاتیت C با این هپاتیت است، بطوریکه ۸۰ درصد مبتلایان به هپاتیت G دارای HCV می باشند و در عوض ۱۰ تا ۲۰ درصد مبتلایان به نوع C، دارای HGV می باشند. مشکلات کبدی ناشی از این ویروس مشابه ولی خفیف تر از هپاتیت C می باشد.

HGV توسط تكنيك PCR تشخيص داده مي شود. ظهور آنتي بادي ضد HGV با پاك شدن و از بين رفتن HGVRNA همراه بوده و به منزله ايمني حفاظتي در فرد است .

HGVRNA هم در بيماري حاد و هم در بيماري مزمن كبدي يافت مي شود و اين مطلب نشان مي دهد كه HGVRNA درپاتوژنسيته آن دخيل نيست .

در مورد گزارشات هپاتيت هاي فولمينانت ناشي از HGV نيز در حال حاضر اختلاف نظر وجود دارد و آنرا به دريافت HGV از فرآورده هاي خوني بعد از ابتلا به هپاتيت فولمنيانت مربوط دانسته اند .HGV به وسيله خون آلوده يا محصولات خوني و شايد از طريق جنسی انتقال مي يابد. HGV هپاتوتروفيک نيست و سبب افزايش آمنيوترانسفرازهاي سرمي نمي شود.برخی تحقیقات نشان داده اند که وجود این ویروس می تواند به عنوان یک عامل محافظت کننده در برابر ویروس ایدز عمل کند.