گریپفروت حاوی آنتیاکسیدانهایی است که بهصورت طبیعی از کبد محافظت میکنند. دو آنتیاکسیدان اصلی گریپفروت نارینجنین (یا نارنژنین) و نارینجین (یا نارینژین) هستند. چندین تحقیق روی حیوانات نشان دادهاند هردوی این آنتیاکسیدانها از آسیب به کبد جلوگیری میکنند.
گریپفروت به دو روش از کبد حفاظت میکند:
۱٫ کاهش دادن التهاب
۲٫ محافظت از سلولها
تحقیقات نشان دادهاند این آنتیاکسیدانها میتوانند فیبروز کبدی را کاهش بدهند. فیبروز کبدی بیماریای است که در آن بافتهای متصل اضافی در کبد رشد میکنند. این مشکل معمولا بهخاطر التهاب مزمن بهوجود میآید.
بهعلاوه آزمایش روی موشهایی که تغذیهی پُرچربی داشتند نشان داده است نارینجنین میزان چربی درون کبد را کاهش میدهد. نارینجنین همچنین آنزیمهای لازم برای چربی سوزی را افزایش میدهد. این میتواند از جمعشدن چربی اضافی در کبد جلوگیری کند. نهایتا آزمایشها ثابت کردهاند در موشهای صحرایی نارینجین توانایی سوختوساز الکل را بیشتر میکند و برخی از تأثیرات منفی آن را نیز از بین میبرد.
تابهحال تحقیقی درمورد خود گریپفروت یا آب گریپفروت انجام نشده است. تمام تحقیقات درمورد مواد مغذی موجود در گریپفروت بودهاند. بهعلاوه تقریبا تمام تحقیقات انجامشده درمورد آنتیاکسیدانهای گریپفروت روی حیوانات بودهاند. ولی شواهد موجود نشان میدهند گریپفروت میتواند از بروز آسیب و التهاب جلوگیری کند و کبد را سالم نگه دارد.
خلاصه: آنتیاکسیدانهای موجود در گریپفروت با کاهش التهاب و افزایش مکانیسمهای دفاعی از کبد محافظت میکنند. اما دربارهی خود گریپفروت یا آب گریپفروت تحقیقات زیادی روی انسانها انجام نشده است.
توصیه شخصی: مصرف گریپ فروت نه به صورت افراط ولی در رژیم غذایی افراد قرار گیرد. این یک مکمل است و جایگزین دارو نمی باشد