بیماری هپاتیت سی توسط ویروس هپاتیت سی ایجاد می گردد. این ویروس پس از تماس فرد با خون بیمار مبتلا به هپاتیت سی وارد بدن می شود. هپاتیت سی از خون یک فرد به خون فرد دیگر منتقل می شود ولی از طریق بغل کردن، بوسیدن، سرفه یا عطسه کردن و آب یا غذای مشترک منتقل نمی شود. ویروس هپاتیت سی در محیط خارج از بدن و درون خون خشک شده نیز به مدت سه ماه زنده می ماند، ولی با جوشاندن در ۱۰۰ درجه سانتی گراد و به مدت ۵ دقیقه از بین می رود.
امکان انتقال هپاتیت سی در موارد زیر وجود دارد:
استفاده از سرنگها یا دیگر وسایل که جهت تزریق داروها و مواد غیر مجاز(مواد مخدر) به کار میروند، به صورت مشترک. این روش شایعترین روش انتقال هپاتیت سی در بسیاری از کشورهاست.
خالکوبی، حجامت، تاتو کردن، سوراخ کردن گوش، خدمات پزشکی و دندانپزشکی در محل های نا مطمئن و با وسایل آلوده
دریافت خون یا عضو اهدایی آلوده قبل از سال ۱۳۷۵
تماس پزشکان و کارکنان مراکز بهداشتی – درمانی با خون آلوده
در موارد نادر از مادر آلوده به هپاتیت سی به نوازدش در حین زایمان
اگر شک به ابتلا خود به هپاتیت سی دارید، از اهدا خون خود داری کرده و آزمایش دهید.
شایعترین راه انتقال هپاتیت سی روش تزریقی است که بیش از ۵۰ درصد موارد را شامل می گردد. انتقال هپاتیت سی از راه جنسی نسبت به هپاتیت بی کمتر است. شیر دهی موجب انتقال هپاتیت سی نمی شود.
برای اطلاعات بیشتر به کتاب هپاتیت سی تألیف دکتر سید مؤید علویان مراجعه شود.