درباره غلظت خون چه می‌دانید؟

حسین عمارلو در رابطه با غلظت خون، اظهار کرد: افزایش غلظت خون یا «پلی‌سیتمی» بیماری است که طی آن میزان گلبول‌های قرمز خون، بیش از حد در بدن افزایش پیدا می‌کند و در اکثر مواقع، این بیماری بدون علامت خاصی است.

وی با بیان اینکه با افزایش میزان گلبول‌های قرمز، خون به سختی می‌تواند در رگ‌ها به حرکت در بیاید و ممکن است دچار لختگی شود، افزود: به‌طور کلی غلظت طبیعی هموگلوبین در مردان اگر از ۱۸ و در خانم‌ها از ۱۶ بالاتر برود، گفته می‌شود فرد غلظت خون دارد.

این متخصص تصریح کرد: منابع متعدد، اعداد مختلفی را در تعریف پلی‌سیتمی عنوان کرده‌اند به‌طور مثال سازمان جهانی بهداشت در خصوص غلظت خون به شکل سخت‌گیرانه‌تری عدد ۱۶/۵ را برای مردان و ۱۶ برای زنان در نظر گرفته که در این صورت تعداد بیشتری از مردم را شامل می‌شود.

فوق‌تخصص خون و آنکولوژی با بیان اینکه نوع اولیه بیماری غلظت ناشی از پرکاری خود مغز استخوان است، ادامه داد: این نوع از بیماری غلظت خون خیلی شایع نیست و حدود ۵۰ در هر صد هزار نفر تخمین زده می‌شود.

عمارلو با بیان اینکه در پلی‌سیتمی حقیقی یا پلی‌سیتمی‌ورا، ساختار مهاری از بین می‌رود و خود مغز استخوان بیش از حد گلبول قرمز می‌سازد، اظهار کرد: در پلی‌سیتمی ثانویه، اکسیژن به درستی در بدن گردش نمی‌کند و همین دلیل اریتروپوئیتین بیش از حد ترشح پیدا می‌کند تا کمبود اکسیژن را در بدن جبران کند.

وی با بیان اینکه افراد سیگاری و افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی، ریوی بیشتر در معرض ابتلا به پلی‌سیتمی ثانویه قرار دارند، افزود: در پلی‌سیتمی کاذب، خون انسان دارای یک بخش پلاسمایی و یک بخش سلولی است که اگر بخش پلاسمایی که عمدتا بیش از ۹۰ درصد آن آب است در اثر عواملی مانند تعریق بسیار و یا اسهال طولانی مدت رو به کاهش برود، هموگلوبین خون به‌طور کاذب بالاتر می‌رود و یک غلظت خون کاذب را به وجود می‌آورد.

این مسئول خاطرنشان کرد: افرادی که همواره تحت اضطراب و تپش قلب هستند و فعالیت سیستم سمپاتیک آن‌ها بالاتر برود عروق آن‌ها منقبض شده و محتوای داخل رگ که عمده آن آب است به طور نسبی کمتر می‌شود و به طور کاذب غلظت خون بالاتر می‌رود.

آیا جراحی انحراف تیغه بینی خطر دارد؟

انحراف بینی مشکلی است که تیغه بین بینی – استخوان و غضروفی که حفره بینی را به نصف تقسیم می کند – به طور قابل ملاحظه ای از مرکز کج می شود و باعث سختی تنفس می شود.

اکثر مردم در مقدار حفره های بینی خود تفاوت دارند در واقع، برآورده ها نشان می دهد که ۸۰% مردم، اغلب به طور ناشناخته ای، دچار ناهماهنگی در کانال های بینی خود شده اند. همانطور که در این بخش از سلامت گفته شده است عدم تعادل شدیدتر باعث مشکلات تنفسی قابل توجهی می شود و نیاز به درمان دارد.

دلیل انحراف تیغه بینی

بعضی از افراد با انحراف تیغه بینی متولد می شوند، بعضی افراد دیگر پس از تروما و یا آسیب بینی شان، دچار این مشکل می شوند.

علائم انحراف تیغه بینی

شایعترین علامت انحراف تیغه بینی گرفتگی بینی است، در یک طرف بینی یا دو طرف بینی، عمراه با مشکل در تنفس. عفونتهای سینوسی عودکننده یا مکرر میتواند نشانه ای از انحراف تیغه بینی باشد.

علائم دیگرش شامل:

خونریزی بینی

درد صورت

سردرد

آبریزش بینی

تنفس با صدای بلند و خروپف در طول خواب می باشد.انحراف تیغه بینی نیز ممکن است باعث آپنه خواب شود، وضعیتی جدی است که در آن فرد در طول خواب تنفسش را متوقف می کند.

درمان های انحراف تیغه بینی

گاهی علائم انحراف تیغه بینی را می توان با داروها رفع کرد. اگر دارو به تنهایی کافی نباشد، یک جراح برای این انحراف برای ترمیم جداره و بهبود تنفس مورد نیاز است.

آمینوکاپروئیک اسید؛ موارد مصرف و عوارض جانبی

آنا/به گزارش از webmd، آمینوکاپروئیک اسید دارویی است که برای کمک به کنترل خونریزی به دلیل شرایطی که خون مانند حالت طبیعی لخته نمی شود (فیبرینولیز) استفاده می شود.

بی توجهی به چنین وضعیتی ممکن است باعث خونریزی جدی بعد از جراحی های خاص و یا شرایط خاص (همچون اختلالات خونریزی ، بیماری کبدی و سرطان) شود.

این دارو که به دسته ای از داروها با عنوان داروهای ضدفیبرینولیک تعلق دارد به لخته شدن خون به طور طبیعی کمک می کند.

نکات مهم در مصرف آمینوکاپروئیک اسید

این دارو خوراکی بوده و میزان مصرف آن بر اساس شرایط پزشکی و پاسخ به درمان تعیین می شود.

بیشترین اثربخشی این دارو در مصرف منظم و مداوم آن است.

افزایش مصرف بیش از اندازه تجویز شده آمینوکاپروئیک اسید، وضعیت بیمار را سریع تر بهبود نبخشیده و حتی می تواند خطر ابتلا به عوارض جانبی را نیز افزایش دهد.

مصرف این دارو برای افرادی که مبتلا به نارسایی کلیوی، قلبی و یا کبدی هستند باید با احتیاط انجام شود.

در صورتی که بیمار باردار است و یا قصد بارداری دارد پیش از مصرف این دارو باید موضوع را به پزشک معالج اطلاع دهد.

عوارض جانبی آمینوکاپروئیک اسید چیست؟

سردرد، درد معده، کاهش اشتها، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، خستگی غیرمعمول، سرگیجه، گرفتگی بینی یا آبریزش چشم از عوارض شایع مصرف این دارو است که در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض باید به پزشک معالج اطلاع داده شود.

تغییر بینایی، درد یا ضعف عضلانی، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، گیجی، ضربان قلب آهسته، خونریزی غیرمعمول یا کبودی، درد قفسه سینه، تنگی نفس و تشنج از عوارض جدی مصرف این دارو است که در صورت مشاهده هر یک از این موارد بیمار باید تحت مراقبت های پزشکی قرار گیرد.

دیابت نوع ۲ با افزایش ریسک پارکینسون مرتبط است

محققان به شواهد قانع کننده ای مبنی بر ارتباط دیابت نوع ۲ با افزایش خطر ابتلا به بیماری پارکینسون پی بردند.

به گزارش مشرق به نقل از ساینس دیلی، نتایج همین مطالعه نشان داد دیابت نوع ۲ در بیمارانی که از قبل مبتلا به پارکینسون هستند ممکن است به پیشرفت سریع‌تر بیماری منجر شود.

بیشتر بخوانید:
خطر جدی برای مغز با عارضه پیش دیابت

درمان افراد با داروهای موجود برای دیابت نوع ۲ ممکن است این خطر را کاهش داده و پیشرفت پارکینسون را کُند نماید. غربالگری و درمان زودهنگام دیابت نوع ۲ در بیماران مبتلا به پارکینسون توصیه می‌شود.

دکتر «آلاستیر نویس»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کوئین مری لندن، در این باره می‌گوید: «یافته های ما، شواهد قانع کننده‌ای مبنی بر اینکه دیابت نوع ۲ نه تنها خطر پارکینسون، بلکه پیشرفت پارکینسون را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد، نشان می‌دهد. شیوه‌های درمانی زیادی برای دیابت نوع ۲، از جمله شیوه‌های پیشگیری وجود دارد که ممکن است برای درمان پارکینسون هدف قرار گیرند»

محققان بر انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه تاکید دارند.

کارکنان سلامت بیشتر دچار اضطراب و افسردگی هستند

بررسی سیستماتیک ۶۵ مطالعه از سراسر جهان شامل ۹۷۳۳۳ از کارکنان بخش مراقبت های بهداشتی نشان داد که از هر ۵ نفر یک نفر در طول دوره کووید ۱۹، افسردگی و اضطراب را تجربه کرده است.

به گزارش مشرق به نقل از ساینس دیلی، بیماری همه گیر کووید ۱۹ چالش‌های مهمی را برای کارکنان مراقبت‌های بهداشتی به وجود آورده است، بسیاری از آنها از ایمنی خود می‌ترسند در حالی که با فشار کاری زیاد و حمایت روانی محدود روبرو هستند.

بیشتر بخوانید:
روزهای سختی در انتظار بیمارستان‌ها است

تجزیه و تحلیل داده‌های بدست آمده از مطالعات متعدد قبلی نشان داد که میزان بالای افسردگی و اضطراب در میان کارکنان مراقبت‌های بهداشتی در طی پاندمی وجود دارد.

محققان دانشکده پزشکی لندن با تجمیع و تجزیه و تحلیل آماری داده‌های بدست آمده از ۶۵ مطالعه در ۲۱ کشور، تخمین زده اند که ۲۱.۷ درصد از کارکنان مراقبت‌های بهداشتی حاضر در این مطالعات، افسردگی و ۲۲.۱ درصد اضطراب را در طول پاندمی کووید ۱۹ تجربه کرده اند. یافته‌ها نشان می‌دهد در خاورمیانه بیشترین میزان افسردگی (۶/۳۴ درصد) و اضطراب (۹/۲۸ درصد) گزارش شده است.

دارویی برای جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی

زپلنز دارویی است که برای جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی و پرتودرمانی تجویز می‌شود.
زپلنز دارویی است که به تنهایی یا به همراه سایر داروها برای جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی، پرتودرمانی یا داروهایی که برای خواباندن بیمار قبل از جراحی استفاده می‌شود، تجویز می‌شود.

این دارو با جلوگیری از یکی از مواد طبیعی بدن (سروتونین) که باعث استفراغ می‌شود، عمل می‌کند.

نکات مهم در مصرف زپلنز

این دارو برای جلوگیری از حالت تهوع شیمی درمانی معمولاً ۳۰ دقیقه قبل از شروع درمان استفاده می‌شود.

زپلنز برای جلوگیری از حالت تهوع بعد از جراحی معمولاً یک ساعت قبل از شروع جراحی استفاده می‌شود.

زپلنز ممکن است ۳ بار در روز به مدت ۱ تا ۲ روز پس از هر بار شیمی درمانی یا پرتودرمانی مصرف شود.

دوز مصرفی بر اساس شرایط پزشکی و پاسخ به درمان است.

دوز مصرفی برای کودکان نیز ممکن است براساس سن و وزن تعیین می‌شود.

عوارض جانبی زپلنز چیست؟

سردرد، سبکی سر، گیجی، خواب آلودگی، خستگی یا یبوست از عوارض شایع مصرف این دارو است که در  صورت تداوم یا بدتر شدن این عوارض سریعاً باید به پزشک معالج اطلاع داده شود.

درد شکم، اسپاسم عضلانی، درد قفسه سینه، ضربان قلب آهسته و سریع و نامنظم و غش کردن از عوارض جدی مصرف این دارو است که در صورت مشاهده هر یک از این موارد بیمار باید تحت مراقبت‌های پزشکی قرار گیرد.

بیماری که باعث عقیم شدن زنان و مردان می شود

به نقل از هلث دِرِکت، فیبروز سیستیک یک بیماری ژنتیکی است که به طور معمول ریه ها و سیستم گوارشی را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری به دلیل نقص در یک ژن خاص بروز می کند. در نتیجه این اختلال ژنتیکی مخاط تولید شده در ریه ها و روده ها سفت و چسبناک می شود. بسیاری از اختلالات ژنتیکی مغلوب بوده و یا دستکم یکی از والدین می تواند حامل آن باشد، اما در بیماری فیبروز سیستیک هر دو والد می توانند حامل این اختلال ژنتیکی بوده و آن را به فرزندشان منتقل کنند.

در زمان بدو تولید با یک آزمایش خون ساده می توان به ابتلای نوزاد به این بیماری پی برد. افراد بزرگسال نیز می توانند برای پی بردن به ابتلای خود به این بیماری با یک متخصص ژنتیک مشورت کرده و آزمایش خون دهند.

بیشتر افرادی که به بیماری فیبروز سیستیک مبتلا هستند علائم ذیل را از خود نشان می دهند:

۱- مشکلات سینه مانند سرفه، خس خس و ابتلای متعدد به عفونت ریه

– مشکلات گوارشی مانند مدفوع با حجم زیاد و به صورت پرچرب

۳- داشتن عرق بسیار پرنمک و شور

این افراد همچنین ممکن است از آسیب به ریه، سوء تغذیه، رشد کم و دیابت رنج ببرند. متاسفانه تقریباً تمامی مردان و بیشتر زنانی که به بیماری فیبروز سیستیک مبتلا هستند، عقیم بوده و توانایی بچه دار شدن ندارند. این امر به دلیل آن است که این بیماری ترشحات دستگاه تناسلی را تحت تاثیر قرار داده و باعث مرگ اسپرم ها و تخمک ها می شود.

خبر تاسف آور اینکه طول عمر افراد مبتلا به بیماری فیبروز سیستیک بسیار کوتاه است. با این حال، آن ها می توانند زندگی شاد و پرثمری را تا میانسالی داشته باشند. گرچه این بیماری ژنتیکی قابلیت درمان قطعی ندارد، اما می توان با فیزیوتراپی و درمان های دیگر کیفیت زندگی این افراد را افزایش و عوارض بیماری را در آن ها کاهش داد.

کاهش عوارض شیمی‌درمانی با این دارو

کشف دانشگاه کوئینزلند به برخی از مبتلایان به سرطان در آینده از جمله کودکانی که مبتلا به سرطان خون هستند کمک می‌کند تا از عوارض سخت و ناتوان کننده‌ی شیمی درمانی در امان بمانند.

پروفسور ایرینا وتر(Irina Vetter) و دکتر هانا استاروبوا(Hana Starobova) معتقدند که با از بین بردن التهاب که یکی از واکنش‌های طبیعی بدن به داروی وینکریستین است می‌توانند درد و علائم ناخوشایند حاصل از آن را نیز از بین ببرند.

پروفسور وتر می‌گوید: ما متوجه شدیم داروی ضدالتهاب آناکینرا به طور قابل توجهی باعث کاهش علائم عصبی داروی وینکریستین می‌شود و از آن مهم‌تر تاثیر شیمی‌درمانی را کاهش نمی‌دهد.

آناکینرا داروی بیماران مبتلا به رماتیسم مفصلی است و محققان موسسه‌ی علوم‌زیستی مولکولی قصد دارند تا آن را بر روی بیماران سرطانی که از داروی وینکریستین استفاده می‌کنند امتحان کنند.

پروفسور وتر می‌گوید: داروی وینکریستین برای درمان سرطان‌های دهانه رحم، مغز و ریه، سرطان خون و لنفوم‌های غیر هاجکین استفاده می‌شود. او می‌گوید تمرکز تحقیقات بر روی دو داروی وینکریستین و آناکرینا بود گرچه یافته‌های اولیه نشان می‌دهد آناکینرا در تسکین عوارض سایر داروهای مربوط به شیمی‌درمانی نیز اثر دارد.

پروفسور وتر گفت:متأسفانه عوارض جانبی شیمی‌درمانی گاهی اوقات چنان وحشتناک است که افراد درمان خود را متوقف می‌کنند یا به پایان می‌رسانند و این کار آن‌ها را در معرض خطر قرار می‌دهد و کاهش علائم ناخوشایند شیمی‌درمانی در نهایت موجب نجات جان بسیاری از بیماران خواهد شد.

پروژه‌ی سرطان کودکان بخشی از بودجه‌ی تحقیقات را فراهم کرد و اوون فاینگان مدیرعامل این خیریه گفت: اینکه محققان یک داروی شناخته‌شده و مورد تایید را برای آزمایش انتخاب کردند به این معناست که این دارو به سرعت به مصرف بالینی می‌رسد. این کشف زودتر به بیماران کمک خواهد کرد تا اینکه بخواهیم یک داروی کاملا جدید تولید کنیم.

این دارو هم به کودکان و هم به بزرگسالان مبتلا به سرطان کمک خواهد کرد.

دکتر استاروبووا می‌گوید: نوروپاتی یکی از ناخوشایندترین و شدیدترین عوارض دارویی شیمی‌درمانی است که باعث گزگز و بی حسی دست و پا، درد و ضعف عضلانی می‌شود و باعث لنگیدن فرد خواهد شد. متأسفانه این علائم می‌توانند تا مدت‌ها پس از درمان نیز ادامه یابند.

تنها راه بهتر کردن عوارض، کاهش دوز وینکریستین است، اما این کار باعث کاهش اثر درمان در برابر سرطان می‌شود.

آیا از عوارض خطرناک داروی استامینوفن آگاه هستید؟

این امر به ویژه در صورتی که بیش از مقدار توصیه شده مصرف شود، صادق می باشد. در ادامه این مطلب در مورد این دارو و همچنین عوارض جانبی آن و نکات کلیدی در صورت بروز این عوارض و چگونگی اجتناب از آنها توضیح داده شده است.

داروی استامینوفن و نحوه عملکرد آن

شما می توانید برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط از استامینوفن استفاده کنید. این معمولاً شامل درد ناشی از سرماخوردگی، گلو درد، سردرد، درد بدن یا عضله، گرفتگی قاعدگی، آرتروز یا دندان ‌درد است. همچنین می توانید از این دارو برای کاهش تب نیز استفاده کنید.

به طور کلی نحوه عملکرد استامینوفن مشخص نیست. این دارو تورم یا التهاب را کاهش نمی دهد. در عوض تصور می شود که انتشار برخی مواد شیمیایی در مغز شما که باعث احساس درد می شوند را مسدود می کند.

عوارض جانبی داروی استامینوفن

استامینوفن دارای عوارض جانبی است، اما بیشتر افراد آنها را تجربه نمی کنند. بیشتر افراد این دارو را به خوبی تحمل می کنند. اما در موارد نادر برخی افراد نسبت به آن واکنش های آلرژیک نشان می دهند. بیشترین عارضه جانبی استامینوفن آسیب شدید کبدی است. این عارضه معمولاً تنها در هنگام استفاده بیش از حد از استامینوفن رخ می‌ دهد.

واکنش آلرژیک

در موارد بسیار نادر برخی از افراد نسبت به استامینوفن واکنش آلرژیک نشان می دهند. اگر بعد از مصرف استامینوفن واکنش های زیر را تجربه کردید به پزشک مراجعه کنید:

ایجاد مشکل در تنفس یا بلع

تورم صورت، لبها، گلو یا زبان شما

کهیر

خارش شدید

پوست اندازی یا تاول زدن پوست

آسیب شدید به کبد توسط داروی استامینوفن

آسیب شدید کبدی با استامینوفن ناشی از مصرف زیاد آن است. کبد شما استامینوفن را پردازش کرده و آن را به ماده دیگری تبدیل می کند. اگر مقادیر زیادی استامینوفن مصرف کنید، کبد شما این ماده را بیشتر تولید می کند.

هنگامی که مقدار زیادی از آن در بدن وجود داشته باشد، می تواند به کبد شما آسیب برساند. اما اگر استامینوفن را در دوز توصیه شده مصرف کنید احتمال آسیب دیدن کبد ناشی از این دارو وجود نخواهد داشت. علایم آسیب کبدی شامل موارد زیر است:

زرد شدن پوست یا سفیدی چشم شما

درد در ناحیه فوقانی راست شکم

حالت تهوع و استفراغ

از دست دادن اشتها

خستگی

تعریق بیش از حد

پوست رنگ پریده

کبودی یا خونریزی غیر معمول

ادرار تیره رنگ

مدفوع تیره

اگر شما گمان می کنید که بیش از حد استامینوفن مصرف کرده اید، یا متوجه هر یک از این علائم شدید، لازم است به پزشک مراجعه کنید. اگر می دانید که بیشتر از مقدار توصیه شده استامینوفن استفاده کرده اید، حتی اگر علائمی از آسیب کبدی ندارید به نزدیکترین اورژانس بروید.

چگونه از مصرف بیش از حد این دارو جلوگیری کنید

مصرف بیش از حد استامینوفن از آنچه فکر می‌کنید، رایج ‌تر است. به این دلیل که استامینوفن یک داروی رایج در بسیاری از داروهای بدون نسخه است. لازم است که میزان مصرف استامینوفن در یک روز را رعایت کنید.

این می تواند خطر استفاده بیش از حد شما را کاهش دهد. استفاده از استامینوفن برای شما ممکن است تحت تأثیر سن یا عادات خاص زندگی شما باشد. آسیب شدید کبدی به احتمال زیاد در موارد زیر رخ می دهد.

بزرگسالانی که بیش از ۳ گرم استامینوفن در طی یک دوره ۲۴ ساعته مصرف کنند. کودکانی که بیش از پنج دوز در یک دوره ۲۴ ساعت مصرف کنند. افرادی که سابقه بیماری کبدی دارند و داروهای دیگری را که می توانند به کبد آسیب برساند مصرف می کنند، افرادی که روزانه سه یا چند بار نوشیدنی الکلی می‌نوشند حتی اگر استامینوفن را با دوز توصیه شده مصرف کنند، ممکن است به کبد آنها آسیب برساند.

قبل از دادن استامینوفن به فرزندان خود برچسب دستورالعملهای آن را مطالعه کنید. دوز مصرفی کودکان معمولاً در نموداری که بر اساس سن و وزن آنها است تعیین می شود. اگر فرزند شما زیر ۲ سال است، قبل از دادن استامینوفن با پزشک مشورت کنید. هرگز به کودکان خود استامینوفنی ندهید که برای استفاده بزرگسالان توصیه می شود.

زمانی که استامینوفن در دوزهای صحیح استفاده شود، این دارو یک داروی ایمن و موثر است. استامینوفن معمولاً عوارض جانبی ندارد. با این حال اگر بیش از حد استفاده شود عوارض جانبی می تواند شدید و حتی کشنده باشد. باید بدانید که آیا داروهای دیگری که مصرف می کنید حاوی استامینوفن هستند یا خیر. با این کار شما از حد روزانه خود فراتر نمی روید. اگر استامینوفن بخشی از رژیم دارویی شما از با پزشک خود مشورت کنید تا حد مناسب و ایمن را برای شما مشخص کند.

داروهایی که قند خون را بالا می‌برند

اگر دیابت دارید، خیلی مهم است که از جهت این بیماری تحت کنترل باشید. چون در غیر این صورت ممکن است دچار عوارض ناشی از دیابت شوید، مثلاً:

. نارسایی کلیوی

. مشکلات قلبی و عروقی

. رتینوپاتی دیابتی منجر به نابینایی

. پای دیابتی که علت ۷۰ درصد از قطع عضو در پایین‌تنه را شامل می‌شود که به دلیل تروما نیست

حالا چه داروهایی می‌توانند سطح قند خون را افزایش دهند؟ در این مطلب به شما می‌گوییم هایپرگلیسمی چیست و چه داروهایی می‌توانند منجر به این عارضه شوند.

هایپرگلیسمی چیست؟

هایپرگلیسمی به سطح بالای گلوکز در خون گفته می‌شود. علائم این عارضه هیچ‌وقت یک دفعه ظاهر نمی‌شوند، بنابراین نسبتاً تدریجی‌اند.

در برخی موارد، بیماران دیابتی حتی متوجه نمی‌شوند که دچار هایپرگلیسمی شده‌اند زیرا هیچ‌گونه علامتی ندارند. اما عده‌ای دیگر ممکن است متوجه شوند با وجود اینکه زیاد آب می‌نوشند، بیشتر از حد نرمال تشنه می‌شوند و دهانشان باز هم خشک است. دیگر علائم هایپرگلیسمی شامل موارد زیر می‌شود:

. افزایش گرسنگی

. تاری دید

. کاهش وزن

. احساس خستگی بیش از حد

. تکرر ادرار

. احساس کسالت طولانی‌مدت

چه اتفاقی می‌افتد اگر داروهایی مصرف کنید که قند خون را بالا می‌برند؟

گاهی صرفاً به این دلیل که دارویی می‌تواند قند خون یک فرد غیردیابتی را بالا ببرد، نمی‌توانیم بگوییم که این فرد دیابت دارد. در واقع افزایش قند خون، ناشی از عوارض جانبی استفاده از آن داروهاست. بنابراین اگر شما مصرف دارو را متوقف کنید، قند خون نیز به حد نرمال برخواهد گشت.

اما اگر تحت درمان دیابت هستید و دارویی مصرف می‌کنید که سطح قند خون را بالا می‌برد، تأثیر هیپوگلیسمیک داروی ضد دیابتی که مصرف می‌کنید، کاهش خواهد یافت. این اتفاق، احتمال عوارض حاد ناشی از هایپرگلیسمی مانند کتواسیدوز یا کمای دیابتی را افزایش می‌دهد. بهتر است دارویی مصرف نکنید که سطح قند خونتان را بالا می‌برند.

اما اگر ضرورت دارد این نوع دارو را در برنامه بلندمدت درمانتان مصرف کنید، باید دوز داروی هیپوگلیسمیک مصرفی‌تان با شرایط شما متناسب باشد تا مطمئن شوید که سطح قند خونتان تحت کنترل خواهد بود.

برخی از داروهایی که می‌توانند قند خون را بالا ببرند

وقتی دارویی مصرف می‌کنید، بهتر است به جای نوع مایع آن، از قرصش استفاده کنید. زیرا داروهای مایع حاوی کربوهیدرات بیشتری هستند. در ادامه به برخی از داروهایی اشاره می‌کنیم که می‌توانند قند خون را افزایش دهند:

کورتیکواستروئیدها

به طور کلی کورتیکواستروئیدها یا همان کورتون‌ها داروهایی هستند که می‌توانند بیشتر مواقع بر کنترل قند خون اثر بگذارند. این داروها در درمان بیماری‌هایی مانند آسم، مشکلات پوستی، آلرژی‌ها، تاندونیت و … کاربرد گسترده‌ای دارند. کورتون‌ها می‌توانند قند خون را سریع و به میزان چشمگیری بالا ببرند. یک فرد دیابتی که نیاز به مصرف کورتیکواستروئید دارد باید همیشه این کار را تحت نظر پزشک انجام دهد.

مهارکننده‌های پروتئاز برای درمان ایدز

این مهارکننده‌ها برای درمان ایدز به کار می‌روند و مصرف طولانی‌مدت دارند. گاهی همین مسئله باعث شروع دیابت می‌شود یا می‌تواند در فردی که در حال حاضر دیابت دارد، سبب به هم خوردن تعادل قند خون شود. بنابراین بسیار مهم است بیمارانی که مهارکننده‌های پروتئاز مصرف می‌کنند، چه دیابت داشته باشند و چه نه، تحت کنترل دقیق باشند.

داروهای ضدبارداری هورمونی که می‌توانند قند خون را بالا ببرند

از آنجایی که خیلی از داروهای ضدبارداری حاوی استروژن یا پروژسترون هستند، بیماران دیابتی نمی‌توانند آن‌ها را مصرف کنند. اما محدودیت مصرف این داروها در واقع به بیماری‌های قلبی و عروقی این دسته از افراد مربوط است. بنابراین بهترین گزینه برای کسانی که دیابت دارند، پروژسترون با دوز پایین می‌باشد. افراد دچار دیابت نباید پروژسترون با دوز بالا مصرف کنند.

داروهای ضد فشارخون

ما درباره‌ی تیازیدهای ادرارآور صحبت می‌کنیم. علی‌رغم تأثیر هایپرگلیسمیک مدرهای تیازیدی، این داروها در درمان فشارخون شریانی در افراد دیابتی، بیشتر مفید هستند تا مضر.

اما داروهای مدر شما را در معرض کم‌آبی بدن و شوک دیابتی قرار می‌دهند. بنابراین وقتی این داروها را مصرف می‌کنید، لازم است از جهت هایپرگلیسمی و عملکرد کلیه چکاپ و کنترل شوید.

استاتین‌ها

استاتین‌ها برای درمان هیپرکلسترولمی (بالا بودن سطح کلسترول در خون) به کار رفته و می‌توانند سبب هایپرگلیسمی وابسته به دوز دارو شوند. اما این دسته از داروها قطعاً برای جلوگیری از بیماری‌های قلبی و عروقی ثانویه خوب عمل می‌کنند.

مهارکننده‌های بتا

آگونیست‌های آدرنرژیک بتا – ۲ وقتی به صورت تزریقی در زایمان استفاده شوند یا برای درمان حملات آسم به کار روند، می‌توانند سبب افزایش قند خون شوند.