مجید آراسته رئیس هیئت مدیره انجمن تالاسمی ایران در گفت و گو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ اظهار داشت: دو عامل سبب افزایش بار آهن در مبتلایان به تالاسمی ماژور می‌شود که عامل اول کاهش طول عمر گلبول قرمز در مبتلایان به تالاسمی (که ۱۰ تا ۱۲ روز است) نسبت به افراد عادی (که ۱۲۰ روز است)، محسوب می‌شود.

وی ادامه داد: هموگلوبین وظیفه اکسیژن رسانی در بدن را به عهده دارد که در اشخاصی که دچار این عارضه هستند گلبول قرمز زودتر از بین رفته و آهن در بدن تجمع پیدا می‌کند و افزایش بار آهن رخ می دهد.

آراسته درخصوص عامل دوم نیز افزود: عامل دوم میزان بالای جذب آهن گوارشی در افراد دچار کم خونی (آنمی) مزمن و تالاسمی ماژور است که در افراد عادی این جذب آهن گوارشی زیر۱۰ درصد و در مبتلایان به تالاسمی ماژور این رقم به حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد می‌رسد که این مورد نقش کمتری در افزایش بار آهن در مبتلایان به تالاسمی ماژور دارد.

وی اظهار داشت: مبتلایان به تالاسمی ماژور باید از مصرف غذاهای که حاوی مقادیر بالای آهن هستند خودداری نمایند زیرا آهن اضافی مانند یک ماده سمی در بدن عمل کرده و سبب اختلالات قلبی و عروقی، بیماری دیابت، پوکی استخوان، مشکلات کبدی و اختلالات هورمونی می‌شود.

رئیس هیئت مدیره انجمن تالاسمی ایران تصریح کرد: مبتلایان به تالاسمی ماژور برای دفع آهن اضافی در بدنشان باید از داروهای کاهنده بار آهن استفاده کنند که این داروها از طریق ادرار و مدفوع سبب دفع آهن اضافی می‌شود.

آراسته عنوان کرد: تا چند سال پیش یک داروی تزریقی به نام “دفروکسامین (دسفرال)” برای کاهش بار آهن در مبتلایان به تالاسمی ماژور استفاده می‌شد که امروزه داروهای دیگری نظیر “دفریپرون” و “دفرازیروکس” برای این منظور مصرف می‌شوند.

وی تاکید کرد: شایع‌ترین علت مرگ و میر در مبتلایان به تالاسمی ماژور اختلالات قبلی و عروقی ناشی از افزایش بار آهن است که سبب کاهش عمر طبیعی این اشخاص می‌شود ولی در صورتی که فرد مبتلا به تالاسمی ماژور، به درستی خون دریافت کند و بطور منظم از داروهای کاهنده بار آن استفاده نماید، می‌تواند همانند سایر افراد عمری طبیعی داشته باشد.

رئیس هیئت مدیره انجمن تالاسمی ایران افزود: اشخاصی که از نظر ژنتیکی رسوب آهن بدنشان زیاد است یا به علت مصرف بیش از حد و خودسرانه آهن افزایش بار آهن در بدن آن‌ها رخ داده، نیز نیاز به استفاده از داروهای آهن زدا (کاهنده بار آهن) دارند.