نشانه های حمله خرچنگ ها به بافت چشم انسان

در کودکان، علائم هشدار دهنده اولیه رتینوبلاستوما لوسمی و چشمی است. متأسفانه، کودکان ممکن است در بیان علائمی که دارند با مشکل روبرو شوند؛ بنابراین این والدین و متخصصان اطفال هستند که می توانند علائم نگرانی را تشخیص دهند. خطر ابتلا به رتینوبلاستوما زمانی افزایش می یابد که یکی از بستگان نزدیک (مانند والدین) سابقه بیماری داشته باشد.

نحوه تشخیص

تومور از نظر بالینی تشخیص داده می شود و این بدان معناست که چشم پزشک متخصص باید معاینه کامل چشم، از جمله معاینه شبکیه را پس از گشاد شدن مردمک چشم، برای تشخیص وجود تومور انجام دهد.

چشم پزشکان طیف وسیعی از ابزار های تصویربرداری را برای کمک به تشخیص در اختیار دارند. این ابزار ها عبارتند از: سونوگرافی، تصویربرداری از فوندوس، آنژیوگرافی فلورسئین و توموگرافی انسجام نوری.

نحوه درمان

برای سرطان های دوران کودکی مانند رتینوبلاستوما، درمان شامل شیمی درمانی منظم، لیزر درمانی موضعی، سرما درمانی، تزریق شیمی درمانی داخل چشمی و شیمی درمانی داخل شریانی است.

نوعی پرتودرمانی که به عنوان “براکی تراپی” شناخته می شود، یکی دیگر از گزینه های درمانی است. جایی که یک صفحه رادیواکتیو روی سطح چشم نزدیک به ناحیه تومور قرار می گیرد. راه حل برداشتن چشم برای موارد پیشرفته است که درمان دیگری پاسخ نمی دهند. نوع درمان انتخابی به اندازه و محل تومور بستگی دارد.

در مورد بزرگسالان، ملانوم توسط براکی تراپی پلاک، پرتودرمانی پروتو، رادیوتراپی استریوتاکتیک یا فرسایش درمان می شود و هیچ نقشی برای شیمی درمانی جامع وجود ندارد، مگر اینکه تومور به بقیه بدن گسترش یابد. متأسفانه، پس از شیوع بیماری به بقیه بدن، احتمال زنده ماندن نسبتاً کم است.

با وجود درمان موفقیت آمیز، پیگیری مکرر برای نجات زندگی، حفظ چشم و بینایی ضروری است، به خصوص در کودکانی که از جهش های رتینوبلاستوما در ژن مهارکننده سرطان رنج می برند و این بدان معنی است که سایر سرطان ها می توانند در سایر نقاط بدن ایجاد شوند.

ممکن است عوارضی پس از درمان رخ دهد که این احتمالاً مربوط به پرتودرمانی است. برای حفظ بینایی و چشم ها باید به طور موثری با این عوارض مقابله کرد. برای بیمارانی که سابقه ملانومای چشم دارند، باید از نظر متاستاز (به ویژه در کبد و ریه) بررسی شوند.