ویتامین D چه تاثیری بر بیماری کرونا دارد؟

ویتامین D به عنوان ابزاری درمانی برای کووید ۱۹به شمار میرود و کمبود آن به عنوان یک عامل خطر احتمالی برای بیماری های جدی ناشی از ویروس کرونا مورد توجه است. کمبود ویتامین D در میان بسیاری از گروه های در معرض خطر ابتلا به کووید ۱۹ شایع است ، از جمله افراد مسن و افراد مبتلا به چاقی ، دیابت و فشار خون بالا. پیری و چاقی هر دو توانایی پوست در ساخت ویتامین D را در اثر اشعه ماورا بنفش خورشید کاهش می دهند.

ویتامین D به دلیل کمک به عملکرد های ضروری بدن شناخته شده است و به همین دلیل ممکن است هنگام ابتلا به کووید ۱۹ به بهبود بیماران کمک زیادی کند. بیشترین تاثیرگذاری این ویتامین بر استخوان است، اما تأثیرات مهمی نیزبر سیستم ایمنی بدن داردو برای مقابله با التهاب و کمک به رشد سلول ها نیز مهم است.

ویتامین D از توانایی سیستم ایمنی ذاتی برای ایجاد طیف وسیعی از واکنش های ضد ویروسی پشتیبانی می کند ، از جمله تولید موادی به نام پپتیدهای ضد میکروبی که توسط گلبول های سفید خون و پوشش ریه تولید می شوند. این پپتیدها خاصیت ضد ویروسی و ضد باکتری دارند. ویتامین D همچنین پاسخ های التهابی مضر در بدن را نیز کاهش می دهد، باتوجه به این موضوع این ویتامین برای بیماری‌هایی از جمله چاقی و دیابت که از جمله عوامل مخاطره آمیز برای کووید۱۹ است بسیار مفید است.کمبود ویتامین D ممکن است با خطر مرگ بیشتر ناشی از کووید ۱۹ همراه باشد. به طور میانگین میزان این ویتامین در بدن افرادی که در کشورهای آفتابی زندگی می‌کنند بسیار کمتر و در نتیجه میزان درگیری این افراد با عفونت و بیماری کووید۱۹ بیشتر از سایر کشورهاست.البته این مطالعه به صورت دقیق انجام نشده زیرا ممکن است که افرادی که در این کشورها زندگی می‌کنند در غذاهای خود از میزان زیادی ویتامین D استفاده کنند. ضمن اینکه سایر ریز مغذی‌ها مانند روی،سلنیوم و ویتامین B6 که احتمال تاثیر بر روی سیستم ایمنی و میزان خطر ابتلا کووید ۱۹ دارد مورد بررسی و مطالعه نبوده است.

تحقیقی که در ژوئن ۲۰۲۱ در PLoS Medicine منتشر شد ، رابطه بین ویتامین D و کووید ۱۹ را از زاویه دیگری بررسی کرد و نتیجه گرفت که ممکن است ارتباطی بین ماده مغذی و ویروس وجود نداشته باشد. این مطالعه به دنبال انواع ژن های مرتبط با افزایش سطح ویتامین D در ۴۱۳۴ فرد مبتلا به عفونت کووید ۱۹ بود. آنها می خواستند ببینند اگر افراد دارای استعداد ژنتیکی برای مقادیر بالاتر ویتامین D باشند ، احتمال خطر ابتلا به ویروس و عفونت های شدید کووید ۱۹ کمتر است یا فرقی ندارد.

در این مطالعه هیچ مدرکی پیدا نکردند که نشان دهد سطح ویتامین D از نظر ژنتیکی بر عفونت کووید ۱۹ تأثیر می گذارد یا حتی نشان دهنده انواع ژن مرتبط با سطوح بالاتر ویتامینD باشد. در واقع می توان گفت شواهد زیادی وجود تدارد که نشان دهد مکمل ویتامین D بر روی نتایج کووید ۱۹ تاثیر بگذارد.

یکی از محدودیت های این مطالعه این است که افرادی که کمبود ویتامین D دارند را مورد بررسی قرار نداده اند ، یا اینکه در صورت استفاده از مکمل های ویتامین D مرگ در افراد مبتلا به عفونت کووید ۱۹ کاهش پیدا می کندیا نه. اشکال دیگر این است که این تجزیه و تحلیل ژنتیکی فقط در افراد از نژاد اروپایی مورد بررسی قرار گرفته است و نتایج ممکن است برای سایر جمعیت ها متفاوت باشد.