موارد مصرف آمپول نوروبیون

آمپول نوروبیون یکی از داروهای رایج امروزه بین مردم برای درمان بیماری های مختلف و تقویت نیروی جسمانی می باشد. اطلاعات دارویی این آمپول را در این بخش مورد بررسی قرار می دهیم.
موارد مصرف آمپول نوروبیون چیست؟
این دارو ترکیبی از ویتامین های B می باشد به همین دلیل برای افرادی که با کمبود ویتامین B در بدن مواجه هستند و همچنین برای افراد بالای ۵۰ سال که نمی توانند به اندازه کافی ویتامین B جذب کنند نیز مفید می باشد. بیماران مبتلا به کم خونی شدید، ضعف، خستگی شدید و یا دوران نقاحت پس از عمل جراحی نیز می توانند از این آمپول استفاده کنند.
آمپول نوروبیون ترکیبی از ویتامین های گروه B است. این ویتامین ها نقش مهمی در حمایت، ترمیم و بازسازی اعصاب دارند. بخاطر نقش مهم این ویتامین ها در بدن این آمپول در تسکین دردها مخصوصا دردهای ناحیه کمر، افزایش سرعت انتقال عصبی و بازسازی اعصاب آسیب دیده تاثیر قابل توجهی دارد. همچنین بیماران دیابتی و افراد الکلی از این آمپول برای درمان و کنترل بیماری های خود استفاده می کنند.
آمپول نوروبیون امروزه در بین فوتبالیست ها کاربرد بسیار زیادی دارد. از آنجا که این دارو دارای ویتامین های گروه B است بهتر است تحت نظر پزشک مورد استفاده قرار بگیرند. این آمپول باید بصورت داخل عضلانی و عمیق تزریق شود این دارو نباید توسط بیماران مبتلا به LEBER مورد استفاده قرار گیرد. اگر از این آمپول برای تقویت استفاده می کنید بهتر است هفته ای۱ مرتبه آن را تزریق نمایید.
کاربردهای عمومی آمپول نوروبیون
نوروبیون به صورت کلی به عنوان یک مکمل تغذیه ای مورد استفاده عموم قرار گرفته و برای هرکسی که کمبود ویتامین ب کمپلکس یا کمبود یکی از ویتامین های ب۱ (تیامین)، ویتامین ب۶ (پروکسیدین) یا ویتامین ب۱۲ (سیانوکبالامین) را داشته باشد، مفید و مؤثر خواهد بود. قرص و آمپول نوروبیون کاربردهای دیگری هم دارد و برای پیشگیری یا درمان این بیماری ها نیز به کار می رود:
آرتروز
کلسترول بالا
بیماری آلزایمر
اختلالات ذهنی
آسیب دائمی عصب
بیماری های قلبی و عروقی
التهاب دیابتی ها (نوروپاتی)
کم خونی (به خاطر کمبود ویتامین ب۱۲)
التهاب چندین عصب (نوروپاتی) محیطی
ترکیبات تشکیل دهنده آمپول نوروبیون
موارد ذکر شده در زیر به عنوان مواد فعال در ساختار نوروبیون شرکت دارند:
ویتامین B12
ویتامین B6
ویتامین B1
نحوه عملکرد آمپول نوروبیون
نوروبیون با تاثیر بر موارد زیر سبب بهبود بیماری میشود:
متابولیسم کربوهیدرات ها و به این ترتیب حفظ رشد طبیعی
تولید آنتی بادی ها (پادتن ها) و هموگلوبین ها با نگه داشتن قند خون در سطح طبیعی
درمان کمبود ویتامین B12
دوره و طریقه مصرف آمپول نوروبیون
در صورت کمبود ویتامین B در بدن آمپول نوربین باید یک روز در یک میان ۱ عدد تزریق شود و پس از تزریق ۳ تا ۶ عدد آمپول بعد از گذشت شش ماه می توانید ماهی ۱ عدد آمپول را تزریق کنید.
در کل باید ۹ تا ۱۲ عدد آمپول تزریق شود. افراد مسن و افراد گیاهخوار و همچنین افرادی که فعالیت های سنگین انجام می دهند باید سالی یک مرتبه این آمپول را تزریق کنند.
از این آمپول نباید بصورت روتین برای مدت زمان طولانی استفاده کنید.
برخی از مقالات علمی تزریق هفتگی یا ماهانه این آمپول را پیشنهاد داه اند که امری بس اشتباه است. مصرف نوروبیون تاریخ گذشته برای یکبار نمیتواند اثرات جدی داشته باشد با این همه اگر احساس ناخوشی میکنید بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
نوروبیون تاریخ گذشته میتواند روی سایر دارو های مصرفی تاثیر بگذارد؛ در صورتی که از یک دارو بصورت مداوم مصرف میکنید(مثلا در بیماران قلبی) هنگام مصرف دارو حتما تاریخ مصرف آن را بررسی کنید.
شیوه صحیح نگهداری آمپول نوروبیون
دارو را در دمای اتاق و به دور از گرما و نور مستقیم نگهداری کنید؛ از قرار دادن دارو در فریزر خودداری کنید؛ دارو را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی نگهداری کنید.
از ریختن دارو در مسیر فاضلاب ( دستشویی و یا سینک ظرف شویی) خودداری کنید زیرا ممکن است باعث آلودگی محیط زیست شود؛ در مورد نحوه صحیح دفع داروهای بلا استفاده با دکتر داروساز صحبت کنید

مراقب عطسه کرونایی باشید

با نزدیک شدن به آغاز فصل پاییز، روزهای سرد سال هم از راه می‌رسد. روزهایی که به دلیل تغییرات جوی، با شیوع بالای سرماخوردگی‌ها همراه است. اما، پاییز ۹۹ یک تفاوت با پاییزهای گذشته دارد و آن هم مهمان ناخوانده ای به نام ویروس کرونا است.

این ویروس منحوس و در عین حال خطرناک، پاییز امسال را نگران کننده ساخته است. زیرا، علاوه بر اینکه باید مراقب باشیم تا سرما نخوریم، بایستی از خودمان در برابر این ویروس محافظت کنیم.

به گفته پزشکان، در رابطه با همه گیری کووید ۱۹، دو مسیر انتقال اصلی در نظر گرفته می‌شود. اولین مسیر انتقال از طریق قطرات تنفسی هنگام عطسه، سرفه یا صحبت کردن است. دومین مسیر انتقال از طریق تماس دست به دست، دست به سطوح و…، است که منجر به آلوده شدن دست و در نهایت با تماس دست آلوده، ویروس به بدن منتقل می‌شود.

بنابر آنچه ویروس شناسان عنوان می‌کنند، میزان دوز ویروس و زمانی که فرد در معرض آن قرار می‌گیرد برای برخی بیماری‌ها ارتباط مستقیمی با ابتلاء به بیماری خواهد داشت. اما آیا دوز ابتدایی ویروس کرونا و مدت زمان مواجهه با ویروس با احتمال ابتلاء به بیماری مرتبط است.

بر اساس شواهد موجود تا این زمان، برای اینکه فردی به بیماری کووید ۱۹ مبتلا شود لازم است با دوز مشخصی از ویروس مواجهه یابد. بر اساس فرمول منتشر شده در برخی مطالعات، ابتلاء به این بیماری حاصل ضرب مواجهه با دوز مشخصی از ویروس و مدت زمان مواجهه است.

بر اساس مطالعات انجام شده روی ویروس «مرس» و «سارس»، تخمین زده می‌شود هزار ذره ویروسی برای ایجاد عفونت لازم است. یک سرفه حدود ۳ هزار قطره رها می‌کند و قطره‌ها با سرعت حدود ۸۰ کیلومتر در ساعت می‌توانند حرکت کنند. اغلب قطره‌ها بزرگ هستند و به سرعت می‌افتند اما تعداد زیادی از آنها در هوا باقی مانده و می‌توانند در چند ثانیه طول یک اتاق را بپیمایند.

هر عطسه حدود ۳۰ هزار قطره رها می‌کند که تا ۳۲۱ کیلومتر در ساعت می‌توانند پیمایش کنند. اگر فردی مبتلا باشد، قطرات در هر سرفه یا عطسه او ممکن است حاوی ۲۰۰ میلیون ذره ویروسی باشند. اگر فردی نزدیک بیمار باشد و بیمار مبتلا مستقیماً به سمت او عطسه یا سرفه کند احتمال خیلی زیادی دارد که هزار ذره ویروس را استنشاق کرده و به بیماری مبتلا شود. حتی اگر آن سرفه یا عطسه به سمت فرد نباشد، برخی قطرات آلوده کوچک می‌توانند چندین دقیقه در هوا معلق بمانند. اگر فردی چند دقیقه بعد از آن عطسه یا سرفه نیز به اتاق وارد شود و چند نفس بکشد احتمال دارد که ویروس لازم برای مبتلا شدن را دریافت نماید. در حالی که اگر به اتاقی که شخص آلوده در آن تنفس می‌کند وارد شود، ممکن است ۵۰ دقیقه یا بیشتر طول بکشد تا یک دوز عفونی را استنشاق کند.

قطرات ناشی از تنفس، سرعت پایینی داشته و به سرعت سقوط می‌کنند. به دلیل عدم نیروی بازدمی در یک تنفس، ذرات ویروسی از نواحی پایینی دستگاه تنفسی خارج نمی‌شوند. قطرات تنفسی ناشی از نفس کشیدن تنها حاوی سطوح پایینی از ویروس‌ها هستند. صحبت کردن نیز رهاسازی قطرات تنفسی را ۱۰ برابر افزایش می‌دهد. پنج دقیقه صحبت کردن نزدیک با فرد مبتلا لازم است تا فرد سالم، دوز مورد نیاز برای بیمار شدن را دریافت نماید. بنابراین هر فردی که در یک فضای بسته، مانند دفتر کار مدتی با فرد مبتلا بماند، پتانسیل ابتلاء را دارد.

دو عامل مؤثر بر ابتلاء به بیماری کووید ۱۹، دوز (تعداد ویروس) و زمان مواجهه است. به طور خلاصه در معرض عطسه و سرفه قرار گرفتن، پنج دقیقه صحبت، یا حدود ۵۰ دقیقه قرار گرفتن در یک مکان بسته با فرد مبتلا خطر بیمار شدن را در افراد سالم به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد.

در این روزها، رعایت پروتکل‌های بهداشتی و استفاده از ماسک، حداقل کاری است که می‌تواند از ما در برابر بیماری‌های خطرناک ویروسی، محافظت کند. اگر می‌خواهیم به سلامت از پاییز و زمستان عبور کنیم، بهتر است که پروتکل‌های بهداشتی را جدی بگیریم.

به نقل از مهر/

اگر این علائم را دارید، کمبود پتاسیم دارید!

بدیهی است که بالا رفتن سطح پتاسیم فقط با خوردن موز روی نمی دهد. در واقع ، شما همچنین می توانید مقدار مناسبی پتاسیم را از طریق مصرف یک آووکادو ، یک سیب زمینی پخته شده (با پوست) یا یک اسفناج کوچک، کلم بروکلی یا یک کاسه توت فرنگی دریافت کنید.

در این مطلب برخی از شاخص‌های رایج کمبود پتاسیم ذکر شده است.

مطابق دستورالعمل های رژیمی بزرگسالان آمریکای شمالی به سختی به میزان توصیه شده روزانه ۴،۷۰۰ میلی گرم پتاسیم روزانه می رسند. این آمار معتبر اعلام شده کمی نگران کننده است. آمارهای موسسه پزشکی حکایت از آن دارند که بیشتر ما فقط حدود ۵۰ درصد از میزان توصیه شده روزانه پتاسیم را دریافت می کنیم. مسئله نگران‌کننده‌ای که با آزمایشات معمولی پتاسیم قابل بررسی نیست.

گرفتگی عضلات

وقتی که بیش از حد معمول عضلات شما می‌گیرد، نشان‌دهنده پایین بودن میزان پتاسیم باشد. اسپاسم عضلات پاها که به طور مکرر و اغلب در طول تمرین رخ می دهد ممکن است به دلیل عدم مصرف کافی پتاسیم باشد. این اتفاق زمانی می افتد که بدن ما برای خارج کردن انرژی خود از الکترولیت‌ها استفاده می‌کند. در ورزشکاران کمبود پتاسیم می تواند منجر به عوارض عضلانی از جمله منقبض شدن، ضعف و گرفتگی عضلات و کاهش جریان خون شود. برای جلوگیری از این گرفتگی های عضلانی ، باید از نوشیدنی‌های ورزشی حاوی الکترولیت زیاد استفاده شود.

کمبود انرژی

خستگی غیر قابل وصف ، ضعف عضلات و احساس لاغری در همه نقاط بدن می تواند نشانه‌ای از  کمبود پتاسیم باشد. اگر بسیار می‌خوابید اما بعد از بیدار شدن هنوز هم انرژی شما کم است باید با پزشکتان مشورت کنید.خوشبختانه با خوردن انواع  میوه ها و سبزیجات غنی از پتاسیم می توان سطح پتاسیم را به تعادل رساند. همیشه کلم بروکلی ، اسفناج ، لوبیای سوئیسی و سیب زمینی هایی با پوست سالم را در بین مواد غذایی خود جای بدهید.

ضربان قلب نامنظم

اگر قلب شما مرتبا ضربان دارد یا ریتم آن نامنظم است دو تپش یا سه تپش می‌شود ممکن است نتیجه تپش قلب باشد که ناشی از کمبود پتاسیم است. کمبود پتاسیم ، حتی متوسط ​​، می تواند باعث آریتمی قلبی یا ضربان قلب غیر طبیعی شود ، خصوصاً برای افرادی که در معرض بیماری قلبی هستند.

فشار خون بالا

فشار خون بالا می تواند به دلیل اضافه وزن ایجاد شود ، می تواند ارثی باشد ، یا با مصرف سدیم اضافی ارتباط باشد. میزان پتاسیم و سدیم در بدن متعادل است.بررسی‌ها  نشان می دهد اگر سطح سدیم خیلی زیاد باشد و سطح پتاسیم خیلی پایین باشد ، می تواند در افزایش فشار خون نقش داشته باشد ، که می تواند منجر به سکته مغزی شود.هنگامی که سدیم بیش از حد در بدن وجود دارد ، رگ های خونی ما دچار تنش می شوند. ما می توانیم با خوردن غذاهای سرشار از پتاسیم ، اثرات سدیم اضافی را مدیریت کنیم. هر چه پتاسیم بیشتری بخورید ، سدیم بیشتری از طریق ادرار از دست می دهید. پتاسیم همچنین به کاهش تنش در دیواره رگهای خونی شما کمک می کند ، که به کاهش فشار خون بیشتر کمک می کند.

احساس ضعف و خستگی

همه انسان‌ها  گاهی احساس خستگی می کنند. معمولاً علت این اتفاق این است که ما دارای یک برنامه شلوغ هستیم و به علت کمبود خواب احساس خستگی می کنیم.اما در بعضی موارد احساس خستگی شدید ناشی از پتاسیم کم است.بنابراین اگر به اندازه کافی خواب و استراحت دارید اما هنوز احساس ضعف و لاغری می کنید باید ببینید که دچار کمبود پتاسیم شده‌اید یا خیر.

خوردن میوه و سبزیجات غنی از پتاسیم بیشتر می تواند احساس سرزندگی ایجاد کند. از آنجا که پتاسیم یک ماده مغذی مهم و اساسی است که بدن ما برای عملکرد صحیح به آن نیاز دارد ، کمبود آن می تواند باعث شود بدن ما احساس فرسودگی بیشتری کند.

به نقل از بهداشت نیوز/

زمان طلایی تزریق واکسن آنفولانزا

مدیرگروه بیماری های عفونی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، با تاکید بر لزوم تجویز واکسن آنفلوانزا برای افراد در معرض آسیب، گفت: شاغلین در مراکز بهداشتی و درمانی و کودکان شش ماه تا پنج سال، از جمله افرادی هستند که در اولویت تزریق این واکسن قرار دارند.

دکتر شروین شکوهی با اشاره به اینکه تزریق واکسن آنفلوانزا برای گروه های پرخطر ضروری است، گفت: این واکسن با دستور پزشک برای افراد در معرض خطر تجویز می شود و در برخی داروخانه های مورد تایید وزارت بهداشت در دسترس این افراد قرار خواهد گرفت و توصیه می شود برای تزریق این واکسن به مراکز بهداشتی و درمانی مراجعه شود.

چه کسانی در اولویت تزریق واکسن آنفلوانزا قرار دارند؟

وی درباره گروه هایی که در اولویت تزریق واکسن قرار دارند گفت: برخی افراد در مشاغل خاص از جمله افراد شاغل در سیستم های بهداشتی و درمانی، فارغ از حیطه مسئولیتشان، در معرض آسیب هستند و باید واکسن آنفلوآنزا را تزریق کنند.

این متخصص همچنین افراد دارای بیماری های زمینه ای از جمله بیماری های مزمن قلبی، ریوی، کبدی، متابولیک و کلیوی را نیز در اولویت تزریق این واکسن دانست و گفت: از طرفی مصرف برخی داروها، سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کند، به طور مشخص افرادی که تحت شیمی درمانی هستند یا به واسطه انجام جراحی پیوند عضو، تحت درمان دارویی قرار گرفته اند هم با این خطر دست و پنجه نرم می کنند.

به گفته عضو هیئت علمی دانشگاه، افراد مسن و کودکان شش ماه تا پنج سال و افراد با شاخص توده بدنی بالا (BMI) حتما باید واکسن را تزریق کنند.

متخصص بیماری های عفونی با اشاره به لزوم تزریق واکسن آنفلوآنزا برای زنانی که تازه زایمان کرده اند، گفت: این افراد در دو هفته اول پس از زایمان در معرض شدید آلودگی به این ویروس قرار دارند و از طرفی باید مدنظر داشته باشند که برای نوزادان زیر شش ماه، واکسن تزریق نمی شود، در نتیجه حتما باید از خود و نوزادشان مراقبت کنند.

چه کسانی نباید واکسن آنفلوانزا تزریق کنند؟

شکوهی در خصوص موارد منع تزریق این واکسن، تصریح کرد: اگر به دنبال مصرف واکسن در گذشته، اختلال اعصاب محیطی رخ داده باشد، فرد از تزریق این واکسن منع می شود. اگر فردی به تخم مرغ حساسیت داشته باشد تحت شرایط خاص در مراکز بهداشتی و درمانی امکان تزریق وجود دارد.

شکوهی، در خصوص میزان اهمیت تزریق واکسن آنفلوآنزا در افرادی که به کرونا (COVID-۱۹) مبتلا شده اند، گفت: تزریق واکسن برای این افراد ضرورتی ندارد، چراکه جزو گروه های در معرض خطری که عنوان شد، محسوب نمی شوند.

زمان طلایی تزریق واکسن آنفلوانزا

فلوشیپ بیماری های عفونی در بیماران پیوندی با اشاره به اینکه دو هفته پس از تزریق واکسن آنفلوانزا، ایمنی لازم ایجاد می شود، افزود: بهترین زمان برای تزریق واکسن در کشور، اوایل مهرماه تا اواسط مهرماه است؛ چراکه اگر خیلی زود زده شود، ایمنی ایجاد شده در اواخر فصل اپیدمی، از بین می رود و اگر هم دیر زده شود، ممکن است آلودگی قبل از ایمنی سازی رخ دهد.

وی اظهار کرد: با توجه به سن و مشکلات زمینه ای، میزان ایمنی سازی در برابر بیماری آنفلوآنزا تعیین می شود.

واکسن آنفلوانزا تا چه میزان ایمنی در برابر ویروس ایجاد می کند؟

متخصص بیماری های عفونی در خصوص نحوه تولید واکسن های آنفلوانزا، عنوان کرد: پژوهشگران در سازمان بهداشت جهانی با مطالعه رفتار ویروس در سال گذشته طبق اطلاعاتی که از برخی کشورها دریافت می کند، ماهیت سال پیش روی آن را حدس می زنند. ایران نیز جزو کشورهای مهمی است که سویه های ویروس را برای این سازمان می فرستد.

شکوهی، ادامه داد: در برخی مواقع حدس های پژوهشگران همپوشانی بالایی با ماهیت ویروس دارد و برخی اوقات اینگونه نیست. اما نکته حائز اهمیت این است که واکسن آنفلوآنزا بسته به مولفه هایی از جمله سن، بیماری های زمینه ای و داروهای مصرفی، بین ۳۰ تا ۶۰ درصد ایمنی ایجاد می کند. این بدین معنی است که در بهترین شرایط هم نمی تواند به طور کامل شما را در برابر ویروس مصون نگه دارد و حتما پس از تزریق باید مراقبت های خاصی اعمال شود.

بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، وی در خصوص عوارض این واکسن بیان کرد: مهمترین عارضه این واکسن ایجاد حساسیت است که البته به علت نقش سلول های تخم مرغ در تولید واکسن ها، توصیه می شود اگر فردی به تخم مرغ حساسیت دارد، حتما تزریق را در مراکز پزشکی انجام دهد، چراکه عدم رعایت برخی نکات، موجب بروز اختلال در سیستم اعصاب محیطی در فرد می شود. البته این عارضه در حدود یک بیمار به ازای هر میلیون دز واکسن دیده شده است.

این متخصص بیماری های عفونی افرود: آسیب به اعصاب مرکزی نیز عارضه ای است که با تزریق واکسن های ویروسی در قالب مقالات پژوهشی گزارش شده که بسیار نادر است.

به نقل از ایسنا/

تق تق زانو بدون درد و با درد چه دلایلی دارد؟

افراد در سنین مختلف ممکن است با مشکل صدا دادن زانو دست و پنجه نرم کنند. اما این صدا دادن تا چه میزان نگران کننده است؟ علت آن چیست؟ و آیا صدا دادن زانو قابل درمان است؟ در این مطلب از سایت ستاره، ابتدا به علت صدا دادن زانو در سنین جوانی و بزرگسالی و سپس به راهکارهای درمانی آن می‌پردازیم.

علت صدا دادن زانو در سنین جوانی

صدا دادن زانوها یکی از دغدغه‌های جدی در افراد جوانی است که در مورد سلامتی زانوهای خود نگران هستند. صدا دادن زانوها و تق تق کردن آن‌ها به خودی خود نگران کننده نیست. عوامل گوناگونی نظیر رد شدن تاندون‌ها از روی استخوان‌ها و یا ترکیدن حباب‌های نیتروژن در ناحیه زانو، ممکن است باعث ایجاد این حالت شوند.

در صورتی که فقط از صدا دادن زانوها رنج می‌برید و دیگر علائم نظیر درد، اشکال در خم و راست کردن زانو یا اختلال راه رفتن را ندارید، خیلی نگران نباشید؛ اما در صورتی که در کنار صدا دادن زانوها دیگر علائم اشاره شده را نیز دارید، لازم است حتماً به پزشک مراجعه کنید.

علت صدا دادن زانو در سنین بالا

صدا دادن زانو، پیر و جوان نمی‌شناسد و ممکن است تمام سنین را به خود درگیر کند؛ اما با بالا رفتن سن، بدن انسان فرسوده شده و بافت‌های اولیه به مرور زمان تخریب می‌شوند، این تخریب در سنین پایین قابل جبران است، اما در سنین بالا (بالای چهل سال) به مرور تخریب غیرقابل جبران می‌شود. می‌توان گفت بالا رفتن سن یکی از علت‌های اصلی صدا دادن زانو و ایجاد درد زانو در افراد است.

علت صدا دادن زانو همراه با درد

با بالا رفتن سن و یا با گذشت مدت زمانی پس از یک آسیب، ممکن است زانوی شما به مرور شروع به صدا دادن و تق تق کردن کند. در بسیاری از موارد صدا دادن زانو با زانو درد همراه است و در مواردی نیز هیچ نشانه یا علامت دیگری همراه با صدا دادن زانو دیده نمی‌شود. در این موارد ممکن است صدا دادن زانو به این علت باشد که تعدادی از قسمت‌های مفصل زانو به درستی در مکان خود حرکت نمی‌کنند و به دیگر قسمت‌های پا فشار وارد می‌شود و از آن‌ها در انجام حرکت استفاده می‌شود.

صدای تق تق زانو که در بسیاری از موارد موارد به دلیل سایش غضروف مفصل اتفاق می‌افتد، بیشتر در استخوان زیر کشکک زانو شنیده می‌شود و با درد همراه است. این صدا می‌تواند علامتی از ناهنجاری مفصلی، آرتروز زانو و ساییدگی زانو باشد. به این افراد توصیه می‌شود عضلات اطراف زانو را تقویت کنند.

در صورتی که صدا دادن زانو همراه با درد باشد و حرکت دادن زانو در این زمان برای فرد سخت باشد، این یک علامت جدی است و باید حتماً به پزشک متخصص مراجعه کرد تا مشخص شود که آیا آسیب جدی به مفصل وارد شده است یا خیر. پزشک متخصص با معاینه زانو می‌تواند علت را تشخیص دهد و تعیین کند که چه روش درمانی برای فرد مناسب است.

علت صدا دادن زانو بدون درد

زمانی که شنیدن صدا از مفصل زانو با علائم دیگری مانند درد یا تورم همراه نباشد، جای نگرانی نیست. گاهی اوقات به دلیل وجود حباب‌های هوا که در مفصل زانو گیر افتاده‌اند، مفصل زانو صدا می‌دهد و می‌تواند بیانگر این مسئله باشد که مفصل زانو (به علت ایجاد فشار زیاد درون مفصل یا وجود سایش) خودش در حال برطرف کردن این موضوع است. این حالت همانند زمانی است که شما قولنج انگشتان یا مفاصل دیگر بدنتان را می‌شکنید. لازم به ذکر است که صدای کریپتاسیون کاملاً ترسناک به نظر می‌رسد، اما آن گازها – اکسیژن، نیتروژن و دی اکسید کربن، بخشی از مایع سینوویال یا مفصلی هستند. این مایع در واقع یک روان‌ساز طبیعی مفاصل است؛ بنابراین جای نگرانی وجود ندارد.

روش‌ های درمان صدا دادن زانو

در صورتی که صدا دادن زانو بدون درد باشد، نیاز به درمان خاصی نیست؛ اما در صورتی که صدا دادن زانو با درد همراه باشد، بسته به علت‌های زیر، ایجاد صدا ممکن است درمان‌های متفاوت داشته باشد که به آن پرداخته‌ایم.

۱. وارد شدن آسیب جدی به آن

در صورتی که زانوی شما آسیب دیده باشد، می‌بایست در ابتدا به زانوی خود استراحت بدهید. از داروهای ضد التهاب و مسکن نیز برای کنترل علائم تا زمان بهبودی استفاده می‌شود.

۲. پاره شدن

در صورتی که پزشک تشخیص بدهد که رباط یا منیسک زانوی شما پاره شده است، برای درمان نیاز به انجام عمل جراحی هست. پس از انجام عمل جراحی ممکن است باز هم صدا دادن زانو ادامه داشته باشد، اما صدا دادن بدون احساس درد خواهد بود و احتمالاً به علت اتروفی (تحلیل رفتن) عضلات در دوران ریکاوری بعد از عمل است. انجام تمرینات فیزیوتراپی و استفاده از زانو بند طبی نه تنها به کم کردن صدا دادن و تق تق زانو کمک می‌کند، بلکه خطر آسیب مجدد را کاهش می‌دهد.

۳. بیماری‌ های مزمن نظیر آرتروز

در صورتی که علت این عارضه، بیماری‌های مزمنی نظیر کندرومالاسی (نرمی غضروف کشکک زانو) یا آرتروز زانو باشد، پزشک از شما می‌خواهد که تا زمان بهبود درد زانو، استراحت کنید. پس از آن برای افزایش قدرت عضلات، مراجعه به فیزیوتراپی تجویز می‌شود. استفاده از زانوبندهای مخصوص کشکک زانو نیز می‌تواند در این موارد به کاهش صدا دادن و درد زانو کمک کند.

آیا تفاوت بین LDL و VLDL را می‌دانید؟

چربی هایVLDL وLDL هر دو مانند کلسترول و تری گلیسیرید را از طریق جریان خون حمل می کنند. هر دو با انواع کلسترول “بد” و مضر در ارتباط استVLDL تری گلیسرید بیش از LDL دارد در حالی که LDL کلسترول بیشتری را حمل می کند.

لیپوپروتئین با چگالی کم(LDL) و لیپوپروتئین با چگالی بسیار کم(VLDL) دو نوع مختلف از لیپوپروتئین هستند که در خون پیدا می شوند لیپوپروتئین ذراتی هستند که از پروتئین ها و انواع مختلفی از چربی ساخته شده اند آنها کلسترول و تری گلیسیرید را از طریق جریان خون حمل می کنند کلسترول ماده ای چرب است که برای ساختن سلول لازم است این در کبد از چربی در رژیم غذایی شما ایجاد می شود تری گلیسیرید نوع دیگری از چربی است که برای ذخیره انرژی اضافی در سلول های شما مورد استفاده قرار می گیرد.

تفاوت اصلی بینVLDL وLDL است که آنها درصد های مختلف از کلسترول، پروتئین و تری گلیسیرید را در هر لیپوپروتئین تشکیل می دهند LDL حاوی کلسترول بیشتر است در حالی VLDL عمدتاً تری گلیسرید را حمل می کنند.

VLDL و LDL هر دو در ارتباط با کلسترول “بد” هستند در حالی که بدن شما برای عملکرد به هر دو کلسترول و تری گلیسیرید نیاز دارد مقدار بیش از حد از آنها می تواند باعث ساخت در شریان های شما شود این می تواند خطر ابتلا به بیماری قلبی یا سکته مغزی را افزایش دهد.

تعریف VLDL

VLDL در کبد شما برای حمل تری گلیسیرید در سراسر بدن ساخته شده است آن از موارد زیر ساخته شده است.

اجزای اصلی VLDL درصد
کلسترول ۱۰
تری گلیسیرید ۷۰
پروتئین ۱۰
دیگر چربی‌ها ۱۰

تری گلیسیریدها توسطVLDL حمل شده و توسط سلول ها در بدن برای تولید انرژی استفاده می شود خوردن چربی بیش از نیاز شما می تواند به مقادیر بیش از حد تری گلیسیرید و سطح بالایی از VLDL در خون شما منجر شود تری گلیسیرید اضافی در سلول های چربی ذخیره می شود و در زمان های بعد برای انرژی مورد نیاز، آزاد می شود.

سطوح بالای تری گلیسیرید به ساخت رسوبات سخت در شریان ها به نام پلاک مرتبط است اگر چه ارتباط دقیق نامشخص است داشتن یک سطح تری گلیسرید بالا خطر ابتلا به بیماری قلبی و سکته مغزی را افزایش می دهد آن نیز با یک بیماری به نام سندرم متابولیک همراه است.

با توجه به کلینیک مایو، یک سطحVLDL بیش از ۳۰ میلی گرم در هر دسی لیتر خون (میلی گرم / دسی لیتر بالا در نظر گرفته می شود هر مقدار کمتر طبیعی در نظر گرفته می شود اغلب افراد مبتلا به سطوح بالای VLDL بیماری های قلبی عروقی دارند.

تعریف LDL

مقداری VLDL در جریان خون پاک می شود باقیمانده توسط آنزیم در خون بهLDL تبدیل شده است LDL تری گلیسیرید کمتر و درصد بالاتری از کلسترول نسبت به VLDL دارد LDL تا حد زیادی از اجزای زیر ساخته شده است.

ترکیب اصلی LDL درصد
 
 
کلسترول
 
۲۶
 
تری گلیسرید ۱۰
 
پروتئین ۲۵
 
چربی های دیگر ۱۵
 

LDL کلسترول را در سراسر بدن حمل می کند کلسترول بالا در بدن شما با سطحLDL بالا ارتباط دارد سطحLDL بالا با ساخت پلاک در شریان ها در ارتباط است این ذرات در نهایت می تواند به تصلب شرایین منجر شود آترواسکلروز زمانی رخ می دهد که ذرات سبب پلاک های سخت و تنگی عروق شود این خطر ابتلا به حمله قلبی یا سکته مغزی را افزایش می دهد.

با توجه به نظر موسسه ملی قلب، خون و ریه، حد قابل قبول سطحLDL در بزرگسالان بر حسب میلی گرم لیپوپروتئین در هر دسی لیتر خون (میلی گرم / دسی لیتر) بیان می شود.

خوب: کمتر از ۱۰۰ میلی گرم / دسی لیتر

حد مرزی قابل قبول:۱۳۰ – ۱۵۹  میلی گرم / دسی لیتر

بالا:۱۶۰ میلی گرم / دسی لیتر یا بالاتر

بهترین محدوده برای کلسترول LDL زیر ۱۰۰میلی گرم / دسی لیتر است زمانی که سطح کلسترول LDL شما به ۱۳۰ – ۱۵۹ میلی گرم / دسی لیتر برسد دکتر شما به احتمال زیاد تغییر در رژیم غذایی و انجام ورزش هایی را برای شما پیشنهاد می کند اگر سطح کلسترول LDL شما به ۱۶۰ میلی گرم / دسی لیتر یا بیشتر برسد دکتر شما به احتمال زیاد توصیه می کنند که شما مصرف استاتین ها را شروع کنید استاتین ها داروهایی هستند که سطح کلسترول خون شما را پایین می آورند.

تست VLDL و  LDL

اکثر مردم سطح LDL خود را در معاینه فیزیکی سالانه مورد آزمایش قرار می دهند این تست بطور معمول برای نظارت بر سطح LDL در نظر گرفته می شود و معمولاً به عنوان بخشی از آزمایش کلسترول تست می شود.

هیچ آزمون اختصاصی برای کلسترول VLDL وجود ندارد VLDL معمولاً بر اساس سطح تری گلیسیرید شما برآورد می شود تری گلیسیرید نیز معمولاً در یک آزمایش درخواست کلسترول تست می شود بسیاری از پزشکان محاسبات برای پیدا کردن سطح VLDL را انجام نمی دهند مگر اینکه شما عوامل خطر دیگری برای بیماری های قلبی عروقی داشته باشید به طور خاص از پزشک بپرسید.

عوامل خطر برای بیماری های قلبی عروقی عبارتند از:

سن

وزن

مرد بودن

دیابت یا فشار خون بالا

داشتن یک سابقه خانوادگی از بیماری های قلبی عروقی

چگونه سطح LDL و VLDL را کاهش دهیم؟

استراتژی برای کاهشVLDL وLDL یکسان هستند: ورزش منظم و سالم غذا خوردن.  پزشک، بهترین مکان برای شروع توصیه جهت کاهش وزن سالم است.

نکات در مورد غذاهای بدون کلسترول

آجیل، آووکادو، بلغور جو دوسر استیل کات، ماهی غنی از امگا ۳ – مانند ماهی سالمون و هالیپوت بخورید.

از مصرف چربی های اشباع موجود در مواد غذایی مانند گوشت گاو، کره و پنیر اجتناب کنید.

حداقل ۳۰ دقیقه روزانه ورزش داشته باشید.

عواقب هولناک خودسرانه رژیم گرفتن

دکتر فرزاد شیدفر همزمان با برگزاری نشست تصویری رویکرد‌های بیمارمحور در مدیریت دیابت و چاقی برای ارائه راهکار‌های بهبود تبعیت از درمان برگزار شد، افزود: چاقی از عوامل مستعدکننده ابتلای افراد به دیابت به‌شمار می‌رود و به‌عبارتی چاقی و اضافه وزن مهم‌ترین عامل بروز دیابت در جهان محسوب می‌شود که اگر افراد بتوانند اضافه‌وزن و چاقی خود را کاهش دهند خطر ابتلا به دیابت در آن‌ها کاهش می‌یابد.
وی با اشاره به اینکه فرد مبتلا به دیابت نیاز به درمان توسط تیمی از متخصصان و کارشناسان، تغذیه، روان‌شناسی، متخصص غدد، داخلی و دیابت دارد، گفت: مشاوره برای تغییر بینش فکری نسبت به فواید کاهش وزن و رسیدن به وزن ایده‌آل برای کمک به بیماران مبتلا به دیابت بسیار حائز اهمیت است. همچنین وضعیت رژیم افراد مبتلا به بیماری دیابت باید به صورت دوره‌ای توسط متخصص تغذیه مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد.
این استاد علوم تغذیه دانشگاه علوم پزشکی ایران افزود: بسیاری از افراد مبتلا به دیابت و چاقی جهت رسیدن به وزن ایده‌آل از مشاوره متخصصان و کارشناسان تغذیه بهره‌مند می‌شوند، ولی متأسفانه پس از یک یا ۲ بار معاینه و مشاوره از انجام مشاوره‌های بعدی پرهیز می‌کنند و این مسئله سبب می‌شود که چاقی و اضافه وزن مجدد به آن‌ها بازگردد و به نوعی افزایش یابد.
وی گفت: افرادی که قصد دارند، کاهش وزن و درمان چاقی انجام دهند باید هر ماه به صورت مداوم تحت نظر کارشناس یا متخصص تغذیه باشند تا روند رژیم آن‌ها بررسی شود و همچنین این موضوع مورد ارزیابی متخصص و کارشناس باشد که آیا کاهش وزن در حد ایده آل و استاندارد بوده‌است یا خیر.
دکتر شیدفر افزود: چاقی یک بیماری مزمن است که از جنبه‌های مختلف بر سلامت افراد تاثیر می‌گذارد و هرچه ارتباط بیمار با پزشک در این زمینه بیشتر باشد فرد در درمان چاقی و رسیدن به هدف رژیم غذایی مناسب موفق‌تر خواهدبود.
به نقل از بهداشت نیوز/

علائم و عوامل بروز مسمومیت غذایی

علائم مسمومیت غذایی معمولا متفاوت است و به منبع آلودگی بستگی دارد. همچنین مدت زمان تداوم علائم به منبع عفونت مرتبط است، هرچند ممکن است فرد برای مدت یک ساعت تا ۲۸ روز به علائم مسمومیت غذایی دچار باشد.

افراد معمولا به هنگام مسمومیت غذایی با علائمی که در ادامه به آنها اشاره می‌شود روبرو هستند:

– گرفتگی شکمی

– اسهال

– استفراغ

– از دست دادن اشتها

– تب خفیف

– احساس ضعف

– حالت تهوع

– سردرد

همچنین از جمله علائمی که ممکن است جان بیمار را تهدید کند و لازم است فرد به سرعت به پزشک مراجعه کند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

– اسهال برای مدت بیش از سه روز

– تب بالای ۳۸ درجه

– مشکل در دیدن و صحبت کردن

– احساس خشکی شدید همچون خشکی دهان

– وجود خون در ادرار

بیشتر موارد مسمومیت غذایی از سه عامل باکتری، انگل و ویروس ناشی می‌شود که باکتری‌ها شایع‌ترین آنها به حساب می‌آیند.

چگونه مواد غذایی به عامل آلودگی و مسمومیت تبدیل می‌شوند؟

پاتوژن‌ها یا همان عوامل بیماری‌زا در تمامی مواد غذایی وجود دارند. حرارت دیدنِ مواد غذایی به هنگام طبخ، باعث از بین رفتن عوامل بیماری‌زا می‌شود. بنابراین مواد غذایی که به صورت خام مصرف می‌شوند اصلی ترین منبع مسمومیت غذایی بشمار می‌روند چرا که فرآیند طبخ را طی نمی‌کنند.

به گزارش هلث لاین، در این بین گوشت، تخم مرغ و محصولات لبنی از معمول‌ترین مواد غذایی با قابلیت ایجاد مسمومیت هستند. همچنین احتمال آلودگی آب آشامیدنی به ارگانیسم‌های بیماری زا نیز وجود دارد.

 

به نقل از بهداشت نیوز/

ویروس کرونا چیست؟

ویروس‌های کرونا خانواده بزرگی از‌ ویروس‌ها هستند که می‌توانند حیوانات و انسان‌ها را بیمار کنند.

تعداد زیادی از ویروس‌های کرونا که تاکنون شناخته‌شده‌اند،  موجب ابتلا به طیفی از عفونت‎های دستگاه تنفسی در انسانها می‌شوند. که از سرماخوردگی تا ابتلا به بیماری‌های شدیدتری مثل سندروم تنفسی خاورمیانه (مرس-MERS) و سندروم تنفسی حاد (سارس-SARS) متغیر هستند.

 ویروس کرونایی که به تازگی کشف شده است عامل ابتلا به بیماری کووید-۱۹ است.

کووید-۱۹ چیست؟

ویروس کرونایی که به تازگی کشف شده است موجب بیماری عفونی کووید-۱۹ میشود. این ویروس نوظهور و بیماری ناشی از آن، تا قبل از شروع طغیان اخیر در دسامبر سال ۲۰۱۹ در شهر ووهان،کشور چین، ناشناخته بود.

علائم کووید-۱۹ چیست؟

تب، خستگی و سرفه‌های خشک رایج‌ترین علائم ابتلا به بیماری کووید-۱۹ هستند. بعضی از بیماران ممکن است علائم دیگری مثل درد و کوفتگی، گرفتگی بینی، آبریزش بینی، گلودرد یا اسهال داشته باشند.

این علائم معمولا خفیف هستند و شروع آن‌ها تدریجی است. برخی از افراد مبتلا ممکن است هیچ یک از علائم بیماری را تجربه نکرده و احساس ناخوشی نکنند.

بیشتر مبتلایان (حدود ۸۰ درصد) بدون نیاز به درمان خاصی بهبود پیدا می‌کنند.

تقریباً از هر ۶ نفر مبتلا به کووید-۱۹، یک نفر به شدت بیمار شده و دچار تنگی نفس می‌شود.

در سالمندان و افرادی که بیماری‌های زمینه‌ای مثل فشار خون بالا، بیماریهای قلبی یا دیابت دارند، احتمال وخامت بیماری بیشتر است.

کسانی که علائم تب، سرفه و تنگی نفس دارند باید به پزشک مراجعه کنند.

کووید-۱۹ چگونه منتقل می‌شود؟

سایر افراد ممکن است بیماری را از فردی که به کووید-۱۹ مبتلا است بگیرند.

انتقال کووید-۱۹ از افراد بیمار (حامل ویروس) به افراد سالم امکان‌پذیر است.

این بیماری می‌تواند از طریق قطرک‌هایی که با سرفه یا بازدم از دهان و بینی فرد مبتلا به کووید-۱۹ به اطراف پخش می‌شود، به دیگران نیز سرایت کند.

این قطرک‌ها بر وسایل و سطوح اطراف فرد بیمار پخش‌ می‌شود.

سپس سایر افراد با دست زدن به این وسایل یا سطوح آلوده و لمس چشم ها، دهان و بینی، به کووید-۱۹ مبتلا می‌شوند.

همچنین امکان ابتلا از طریق تنفس قطرک‌های ناشی از سرفه یا بازدم فرد مبتلا به کووید-۱۹ نیز وجود دارد.

به همین دلیل، مهم است که از فرد مبتلا به کووید-۱۹ ‌‌ حداقل ۱ متر (یا ۳ فوت) فاصله بگیرید.

سازمان جهانی بهداشت   پیوسته در حال ارزیابی تحقیقات جاری درباره راه‌های انتقال بیماری کووید-۱۹ است و به اعلام جدیدترین یافته‌ها ادامه خواهد داد.

آیا ویروسی که عامل ابتلا به کووید-۱۹ است از طریق هوا منتقل می شود؟

تا امروز مطالعات نشان‌داده‌اند که روش اصلی انتقال ویروس عامل کووید-۱۹، از طریق تماس با قطرک‌های تنفسی است و نه از طریق هوا.

پاسخ به پرسش قبلی «کووید-۱۹ چگونه منتقل می‌شود؟» را مطالعه کنید.

آیا کووید-۱۹ از فرد فاقد علائم بیماری، به دیگران منتقل می شود؟

راه اصلی اانتشار این بیماری، از طریق قطرک‌های تنفسی است که با سرفه‌های فرد مبتلا در محیط پخش می‌شود.

احتمال ابتلا به کووید-۱۹ از طریق تماس با فردی که هیچ علائمی ندارد، بسیار کم است.

البته، بسیاری از مبتلایان به کووید-۱۹، به ویژه در مراحل ابتدایی بیماری، علائم خفیف دارند.

بنابراین است ممکن است شما بیماری را از فردی بگیرید که به عنوان مثال فقط سرفه‌های خفیفی دارد و احساس بیماری نمی‌کند.

سازمان جهانی بهداشت   پیوسته در حال ارزیابی تحقیقات جاری درباره دوره انتقال بیماری کووید-۱۹ است و به اعلام جدیدترین یافته‌ها ادامه خواهد داد.

آیا ممکن است از طریق مدفوع فرد بیمار، به کووید-۱۹ مبتلا بشویم؟

به نظر می‌رسد که احتمال انتقال کووید-۱۹ از طریق مدفوع افراد مبتلا، کم است.

اگرچه تحقیقات اولیه نشان می‌دهدکه در برخی موارد ویروس ممکن است در مدفوع وجود داشته باشد ولی با این‌حال انتشار ویروس از طریق مدفوع ویژگی اصلی شیوع این بیماری نیست.

سازمان جهانی بهداشت   پیوسته در حال ارزیابی تحقیقات جاری درباره راه‌های انتقال بیماری کووید-۱۹ است و به اعلام جدیدترین یافته‌ها ادامه خواهد داد.

به هرحال، وجود خطر انتقال از طریق مدفوع، دلیل مضاعفی است تا دست‌ها را مرتباً بعد از استفاده از توالت و قبل از غذا خوردن بشوییم.

برای حفاظت خودم و جلوگیری از انتشار بیماری، چه کار کنم؟

مراقب‌های همگانی

جدیدترین اطلاعات درباره طغیان بیماری کووید-۱۹ را از طریق وب‌سایت سازمان جهانی بهداشت  و مسئولین بهداشت عمومی کشور یا محل زندگیتان، پیگیری کنید.

در بسیاری از کشورها موارد ابتلا به ویروس جدید کرونا مشاهده شده‌ و در چندین کشور نیز طغیان این بیماری گزارش شده‌‌است.

در چین و چند کشور دیگر، مسئولان موفق شده‌اند روند طغیان این بیماری را کاهش داده یا متوقف کنند.

با این‌حال همچنان شرایط غیرقابل پیش‌بینی است؛ بنابراین پیوسته آخرین اخبار درباره طغیان این بیماری را دنبال کنید.

مراقبت‌های ساده‌ای وجود دارند که با انجام آن‌ها می‌توانید احتمال ابتلای خود به کووید-۱۹را کاهش داده و مانع از انتشار آن شوید:

  •  دست‌هایتان را بطور مرتب و کامل با آب و صابون بشویید یا با محلول‌های ضدعفونی‌کننده حاوی الکل تمیز کنید.
  • چرا باید بطور مرتب دست‌ها را بشوییم؟ زیرا ویروس‌هایی که ممکن است روی دستهایتان باشند با شستشوی (صحیح) دستها با آب و صابون و یا استفاده از محلول‌های ضدعفونی کننده حاوی الکل، از بین میروند.

  • از فردی که سرفه یا عطسه می‌کند، حداقل ۱ متر (۳ فوت) فاصله بگیرید.
  • چرا باید از فرد بیمار فاصله بگیریم؟ زیرا افراد با عطسه یا سرفه‌ حجم زیادی از قطرک‌ها ی ریز را از دهان و بینی شان به اطراف پخش می کنند. این قطرک‌ها ممکن است حامل ویروس باشند.
  • اگر در نزدیکی یک فرد مبتلا به کووید-۱۹ باشید و  آن فرد سرفه کند، شما از طریق تنفس این قطرک‌های حامل ویروس ممکن است به این بیماری مبتلا شوید.
  • به چشم‌ها، دهان و بینی ‌‌‌تان دست نزنید.
  • چرا نباید دست بزنیم؟ چون دست‌های ما با سطوح زیادی در تماس هستند و ممکن است آلوده به ویروس باشند.
  • با لمس چشم‌ها، دهان و بینی با دست‌های آلوده، ویروس به آنها منتقل شده، از طریق این نواحی به بدن شما وارد میشود و می‌تواند شما را بیمار کند.
  • مطمئن شوید که هم شما و هم اطرافیانتان بهداشت تنفسی را رعایت می‌کنید.
  • بهداشت تنفسی به معنای پوشاندن دهان و بینی با آرنج خم شده یا دستمال کاغذی در هنگام عطسه و سرفه است. بلافاصله بعد از سرفه و عطسه، دستمال کاغذی خود را دور بیاندازید.
  • چرا بهداشت تنفسی را رعایت کنیم؟ چون قطرک‌های تنفسی عامل انتقال ویروس هستند. با رعایت بهداشت تنفسی می‌توانیم از ابتلای خود و اطرافیان‌مان به بیماری‌های ویروسی مثل سرماخوردگی، آنفلوآنزا و کووید-۱۹ جلوگیری کنیم.
  • اگر احساس بیماری می‌کنید در خانه بمانید.
  • اگر تب دارید، سرفه می‌کنید و به سختی نفس می‌کشید، به پزشک مراجعه کنید و قبل از مراجعه حتماً تماس بگیرید.
  • به توصیه‌های مسئولین بهداشت و سلامت در محل زندگی خود، عمل کنید.
  • چرا قبل از مراجعه زنگ بزنیم؟ چون مسئولین بهداشت و سلامت کشور و محل زندگی شما، تازه‌‌ترین اطلاعات مربوط به وضعیت بیماری در منطقه شما را در دست دارند. اگر پیش از مراجعه زنگ بزنید، این امکان را به ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی می‌دهید تا سریعاً شما را به مراکز درمانی مناسب ارجاع دهند.
  • این کار همچنین برای حفاظت از خودتان، جلوگیری از گسترش ویروس و ابتلای دیگران مؤثر است.
  • تازه‌ترین وضعیت مناطق آلوده به کووید-۱۹ را دنبال کنید (شهرها یا مناطقی که کووید-۱۹ در آن‌ها  بطور گسترده در حال انتشار است).
  • در صورت امکان از سفر به این مناطق خودداری کنید؛ به‌خصوص اگر سالمند هستید یا دیابت، ناراحتی قلبی یا کلیوی دارید.
  • چرا نباید به این نقاط سفر کنیم؟ زیرا احتمال ابتلای شما به کووید-۱۹ در این مناطق بیشتر است.

مراقبت‌های لازم برای افراد ساکن در مناطقی که کووید-۱۹ در آن شیوع پیداکرده و کسانی که اخیرا (۱۴ روز گذشته) به این مناطق سفر داشته‌اند:

  • مراقبت‌هایی که در موارد فوق شرح داده شد را انجام دهید (مراقبت‌های لازم برای همه).
  • با ماندن در خانه، فاصله خود با سایرین را رعایت کنید.
  • اگر احساس بیماری می‌کنید یا حتی فقط علائم خفیفی مثل سردرد، تب ۳۷٫۳ درجه سانتیگراد یا بیشتر یا آبریزش بینی دارید، در خانه بمانید تا علائم برطرف شود.

اگر خارج از خانه کار ضروری دارید، برای تأمین موادغذایی نیاز است خرید بروید یا قرار است فرد دیگری اقلام موردنیازتان را بیاورد، حتماً ماسک بزنید تا دیگران را بیمار نکنید.

زیرا پرهیز از ارتباط با دیگران و خودداری از مراجعه غیرضروری به مراکز درمانی، به ارائه مؤثرتر اقدامات پزشکی کمک می‌کند و همین موضوع باعث می‌شود شما و دیگر افراد از ابتلا به کووید-۱۹ و دیگر بیماری‌های ویروسی مصون بمانید.

  • در صورت بروز تب، سرفه‌ و تنگی نفس، حتما پیگیر مراقبت‌های درمانی باشید. چراکه این موارد ممکن است ناشی از عفونت دستگاه تنفسی و مشکلات جدی دیگر باشد.

حتما پیش از مراجعه تماس بگیرید و اگر اخیراً سفر کرده‌اید یا با افرادی که تازه از سفر برگشته‌اند در ارتباط بوده‌اید، حتما این موارد را به درمانگرتان بگویید.

چرا قبل از مراجعه اول تماس بگیریم؟ تماس با این مراکز به ارائه دهنذگان خدمات سلامت کمک میکند تا را سرعت شما را به مناسب‌ترین مراکز هدایت کنند.  همین موضوع از گسترش احتمالی کووید-۱۹ و سایر ویروس‌ها جلوگیری می‌کند.

چقدر احتمال دارد به کووید-۱۹ مبتلا شوم؟

احتمال ابتلا به محل زندگی‌تان بستگی دارد. به‌خصوص اینکه آیا در منطقه شما طغیان کووید-۱۹ گزارش شده است یا خیر.

در محل سکونت بیشتر افراد، هنوز احتمال ابتلا به کووید-۱۹ پایین است.

با این وجود، در حال حاضر مناطق و شهرهایی در جهان با طغیان این بیماری مواجه هستند.

دولت و مسئولین حوزه سلامت با تشخیص هر نمونه‌ جدید از ابتلا به کووید-۱۹، اقداماتی اساسی انجام می‌دهند.

مطمئن شوید که محدودیت‌های اعمال شده مرتبط با سفر، جابه‌جایی و دورهمی‌ها را می‌دانید و رعایت می‌کنید.

همکاری با اقدامات کنترل بیماری‌ها، به کاهش احتمال ابتلای شما و کاهش روند انتشار ویروس کمک می‌کند.

طغیان کووید-۱۹ می‌تواند کنترل شده و انتشار آن متوقف شود، همانطور که در چین و چند کشور دیگر اتفاق افتاده است.

متأسفانه امکان ظهور سریع طغیان‌های جدید نیز وجود دارد.

آگاهی از شرایط محل زندگی و جایی که قصد رفتن به آن را دارید، مهم است.

سازمان جهانی بهداشت روزانه اطلاعاتی مربوط به وضعیت کووید-۱۹ درسرتاسر جهان منتشر می‌کند.

آیا کووید-۱۹ نگران‌کننده است؟

بیماری کووید-۱۹، به‌خصوص در کودکان و جوانان معمولاً به شکل خفیف است.

با این وجود، این بیماری می‌تواند مشکلات جدی‌تری را ایجاد کند: از هر ۵ نفر مبتلا، یک نفر نیاز به مراقبت‌های بیمارستانی دارد.

پس کاملا طبیعی است که افراد نگران تأثیر طغیان این بیماری بر خود یا عزیزانشان باشند.

اما ما می‌توانیم برای برطرف شدن نگرانی‌هایمان خوب از خودمان، عزیزان‌مان و جامعه‌مان مراقبت کنیم.

اولین و مهم‌ترین کار، شست و شوی مرتب و کامل دست‌ها و رعایت بهداشت تنفسی است.

اقدام بعدی، دنبال کردن و رعایت موارد بهداشتی توصیه شده توسط مسئولین بهداشت در محل زندگی‌تان است؛ مثل اعمال محدودیت‌های لازم در مسافرت‌ رفتن، جابه‌جایی‌ و دورهمی‌ها.

چه کسانی احتمال دارد به نوع شدید بیماری کووید-۱۹ مبتلا شوند؟

این بیماری در سالمندان و افرادی با بیماری‌های زمینه‌ای (مثل فشار خون بالا، بیماری‌های قلبی، سرطان و دیابت) بیشتر از سایر افراد، به شکل شدید بیماری بروز پیدا می‌کند.این درحالی است که همچنان درمورد اینکه کووید-۱۹ چگونه انسان را مبتلا میکند در حال آموختن هستیم.

آیا مصرف آنتی‌بیوتیک در جلوگیری از ابتلا به کووید-۱۹ یا درمان آن مؤثر است؟

خیر. آنتی‌بیوتیک‌ها هیچ تأثیری در جلوگیری از ابتلا به بیماری‌های ویروسی ندارند و  فقط در درمان عفونت‌های باکتریایی مؤثر هستند.

بیماری کووید-۱۹ نیز عامل ویروسی دارد، بنابراین آنتی‌بیوتیک بر آن بی‌تأثیر است.

آنتی‌بیوتیک‌ها نباید برای پیشگیری یا درمان بیماری کووید-۱۹ استفاده شوند.

آنتی بیوتیک‌ها فقط باید با تجویز پزشک برای درمان عفونت‌های باکتریایی استفاده شوند.

برای پیشگیری و درمان کووید-۱۹ دارو یا درمان خاصی وجود دارد؟

با اینکه بعضی از روش‌های درمانی خانگی، سنتی و جدید، ممکن است علائم بیماری کووید-۱۹را کاهش یا تسکین دهند؛ اما باید بدانیم تا امروز هیچ دارویی برای پیشگیری و درمان این بیماری ساخته نشده ‌است.

سازمان جهانی بهداشت   به هیچ وجه پیشگیری یا درمان کووید-۱۹ با مصرف خودسرانه دارو به خصوص آنتی بیوتیک را توصیه نمی‌کند.

با این حال، چندین کارآزمایی بالینی برای آزمودن داروهای سنتی و جدید در حال انجام است.

سازمان جهانی بهداشت   به محض انتشار نتایج این آزمایش‌ها، اطلاعات به‌روز را منتشر می‌کند.

آیا کووید-۱۹ واکسن، دارو یا درمان خاصی دارد؟

هنوز خیر. تا امروز هیچ واکسن یا داروی ضدویروسی به‌طور خاص برای این بیماری ساخته نشده‌است.

با این وجود،  بیماران مبتلا برای کاهش علایم بیماری باید تحت مراقبت قرار بگیرند.

مبتلایانی که سابقه‌ بیماری‌های جدی دارند، باید در بیمارستان بستری شوند. بیشتر مبتلایان با دریافت مراقبت‌های حمایتی ‌]بدون بستری[ بهبود می‌یابند.

ساخت واکسن و درمان‌های خاص دارویی، در دست تحقیق بوده و مراحل کارآزمایی بالینی را سپری میکنند.

سازمان جهانی بهداشت   در حال سازماندهی فعالیت‌های موجود برای ساخت واکسن و دارو جهت پیشگیری و درمان بیماری کووید-۱۹ است.

موثرترین راه‌های پیشگیری از ابتلا به کووید-۱۹، عبارتند از: شست‌و‌شوی مرتب دست‌ها، استفاده از دستمال کاغذی یا آرنج خم شده برای پوشاندن صورت در هنگام سرفه و رعایت فاصله‌ حداقل ۱ متری (۳ فوت) از افرادی که سرفه یا عطسه می‌کنند.

(مراقبت‌های لازم برای همه در مقابل ویروس جدید کرونا را مطالعه فرمایید).

آیا کووید-۱۹ همان بیماری سارس است؟

خیر. ویروس عامل کووید-۱۹ و ویروس عامل طغیان سندروم تنفسی حاد (سارس) در سال ۲۰۰۳، از نظر ساختار ژنتیکی بهم مرتبط هستند، اما بیماری‌هایی که ایجاد می‌کنند کاملاً متفاوت است.

سارس کشنده‌تر از کووید-۱۹ است اما شیوع کمتری دارد. از سال ۲۰۰۳ به بعد، در هیچ‌جای جهان، طغیان سارس مشاهده نشده است.

آیا باید برای حفاظت از خودم ماسک بزنم؟

فقط در صورتی ماسک بزنید که یا علائم بیماری کووید-۱۹ را دارید (مخصوصاً سرفه) و یا از فردی که ممکن است این بیماری را داشته باشد مراقبت می‌کنید.

حتما بعد از اینکه ماسک را یکبار استفاده کردید، آن را دور بیندازید.

اگر بیمار نیستید و از فرد مبتلا به این بیماری مراقبت نمی‌کنید، با زدن ماسک، فقط آن را هدر می‌دهید.

کمبود ماسک مشکلی جهانی است. از این‌رو سازمان جهانی بهداشت   به مردم تأکید می‌کند تا هوشمندانه از ماسک‌ها استفاده کنند.

سازمان جهانی بهداشت   توصیه می‌کند که به طور منطقی ]فقط با دلایل فوق[ از ماسک‌های پزشکی استفاده کنید، تا این کالای کمیاب را هدر ندهید و همچنین از استفاده اشتباه جلوگیری کنید (توصیه‌های استفاده از ماسک را مطالعه کنید).

موثرترین راه‌ها برای محافظت از خود و دیگران در برابر کووید-۱۹ عبارتند از: شستشوی مرتب دست‌ها، استفاده از دستمال کاغذی یا آرنج خم شده برای پوشاندن صورت در هنگام سرفه و رعایت فاصله‌ حداقل ۱ متری (۳ فوت) از افرادی که سرفه یا عطسه می‌کنند.

مراقبت‌های لازم برای همه در مقابل ویروس جدید کرونا را مطالعه فرمایید.

روش صحیح پوشیدن، درآوردن و دورانداختن ماسک چیست؟

۱-    یادمان باشد که ماسک را فقط این افراد باید استفاده کنند:

کارکنان بخش سلامت، کسانی که از بیماران مراقبت می‌کنند، افراد با علائم تنفسی مثل تب و سرفه.

۲-    قبل از دست زدن به ماسک، حتماً دست‌هایتان را با آب و صابون بشویید و یا با محلول‌های ضدعفونی‌کننده حاوی الکل تمیز کنید.

۳-    ماسک را بردارید و خوب وارسی کنید تا پاره یا سوراخ نباشد.

۴-    بالای ماسک یعنی جایی که نوار نازک فلزی دارد را پیدا کنید ]این قسمتی است که روی بینی قرار می‌گیرد[.

۵-    مطمئن شوید که سمت صحیح آن مقابل صورت شما قرار دارد (طرف رنگی).

۶-    ماسک را روی صورت بگذارید. سعی کنید با فشردن نوار نازک فلزی یا قسمتی که سفت‌تر است، ماسک را متناسب با بینی‌تان حالت دهید تا ثابت بماند.

۷-    پایین ماسک را به سمت چانه بکشید تا دهان و چانه کامل پوشانده شوند.

۸-    بعد از استفاده، ماسک را درآورید، همزمان با درآوردن کش‌ها از پشت گوش‌هایتان، ماسک را از جلوی دهان و لباس‌هایتان دور کنید تا با سطح آلوده‌ ماسک، هیچ تماسی پیدا نکنند.

۹-    بلافاصله بعد از درآوردن ماسک، آن را در سطل زباله دردار بیندازید.

۱۰-  حتما بعد از درآوردن و دورانداختن ماسک ، بهداشت دست‌ها را رعایت کنید. یعنی دست‌ها را با آب و صابون بشویید (به‌خصوص اگر بوضوح کثیف شده باشند) یا با محلول ضدعفونی‌کننده حاوی الکل تمیز کنید.

دوره ‌نهفتگی (کمون) بیماری کووید-۱۹ چقدر است؟

دوره نهفتگی یا کمون بیماری، یعنی مدتی که از زمان ورود ویروس به بدن تا بروز علائم بیماری طول می‌کشد.

طبق تخمین‌های موجود، مدت دوره کمون بیماری کووید-۱۹ بین ۱ تا ۱۴ روز است. رایج‌ترین دوره کمون این بیماری ۵ روز است.

به محض کسب اطلاعات بیشتر درباره‌ تخمین مدت دوره نهفتگی یا کمون، اطلاعات به‌روزرسانی می‌شود.

آیا ممکن است از طریق تماس با حیوانات به کووید-۱۹ مبتلا شویم؟

ویروس‌های‌ کرونا خانواده بزرگی از‌ ویروس‌های شایع در حیوانات هستند.

گاهی انسان‌ها نیز از طریق حیوانات به این ویروس مبتلا و باعث انتقال آن به افراد دیگر می‌شود.

مثلا، سارس‌کووی (SARS-CoV) از طریق گربه‌ زباد و مِرس‌کووی (MERS-CoV) از طریق شتر عربی به انسان منتقل شدند.

هنوز دقیقاً مشخص نیست کووید-۱۹ از چه حیوانی به انسان منتقل شده است.

وقتی به بازارهای فروش حیوانات زنده می‌روید، برای حفاظت از خود، از لمس حیوانات و سطوحی که با حیوانات تماس داشته‌اند، خودداری کنید.

حتما نکات بهداشتی مرتبط با موادغذایی را رعایت کنید.

در مصرف گوشت خام، شیر و سایر محصولات حیوانی خیلی دقت کنید. تا از آلودگی موجود در غذاهای خام (پخته‌نشده) و محصولات حیوانی خام یا نیم‌پزشده، در امان بمانید.

ممکن است از طریق حیوان خانگی‌ام به کووید-۱۹ مبتلا شوم؟

با اینکه در هنگ‌کنگ یک مورد از ابتلای یک سگ‌ به این بیماری گزارش شده‌ بود، تا امروز هیچ موردی از اینکه سگ، گربه و هرگونه‌ از حیوانات خانگی ممکن است کووید-۱۹ را منتقل کنند، گزارش نشده ‌است.

کووید-۱۹ عموماً از طریق قطرک‌های پخش شده هنگام سرفه یا عطسه یا حرف زدن فرد بیمار منتقل می‌شود.

برای مراقبت از خود، حتما دست‎‌هایتان را بطور مرتب و با دقت بشویید.

سازمان جهانی بهداشت   بی‌وقفه، جدیدترین تحقیقات این موضوع و دیگر موضوعات مرتبط با کووید-۱۹ را رصد می‌کند و به‌محض انتشار یافته‌های جدید، حتما اطلاعات را بروزرسانی خواهد کرد.

این ویروس تا چه مدت روی سطوح زنده می‌ماند؟

هنوز به‌طور قطعی مشخص نیست که ویروس عامل بیماری کووید-۱۹ تا چه مدت روی سطوح زنده می‌ماند، اما عملکرد این ویروس شباهت بسیاری به انواع دیگر ویروس‌های کرونا دارد.

مطالعات نشان‌می‌دهند که ویروس‌های کرونا (از جمله اطلاعات اولیه در مورد ویروس عامل کووید-۱۹) ممکن است از چندین ساعت تا چندین روز روی سطوح زنده بمانند.

مدت زمان بقای ویروس در شرایط متفاوت، متغیر خواهدبود (مثلاً جنس سطح مورد نظر، دما و رطوبت محیط).

اگر فکر می‌کنید سطحی به ویروس آلوده است، به راحتی می‌توانید با موادضدعفونی‌کننده تمیزش کنید تا از خود و دیگران در برابر ابتلا به این بیماری محافظت کنید.

دست‌هایتان را با آب و صابون بشویید یا با محلول‌های ضدعفونی‌کننده حاوی الکل تمیز کنید.

به چشم‌ها، دهان و بینی خود دست نزنید.

دریافت بسته پستی از مناطقی که کووید-۱۹ در آن‌ها گزارش شده، بی‌خطر است؟

بله. احتمال آلودگی محصولات با بسته‌ بندی کارخانه ای از طریق فرد مبتلا، کم است.

و نیز احتمال کمی وجود دارد که از طریق بسته‌هایی که در شرایط متفاوت و دماهای مختلف، جابه‌جا، ارسال و صادر شده‌اند، به بیماری کووید-۱۹ مبتلا شویم.

چه کارهایی را نباید انجام دهیم؟

اقدامات زیر هیچ تأثیری در جلوگیری از ابتلا به کوید-۱۹ ندارند و حتی ممکن است مضر هم باشند.

زدن چند لایه ماسک

مصرف آنتی‌بیوتیک (پاسخ به پرسش زیر را مطالعه کنید: «آیا کووید-۱۹ واکسن، دارو یا درمان خاصی دارد؟»)

در هر وضعیتی، اگر تب دارید، سرفه می‌کنید و به‌سختی نفس می‌کشید، باید هرچه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید تا احتمال ابتلا به بیماری (عفونت) شدید را کاهش دهید. اگر اخیراً به جایی سفر داشته‌اید، حتما این موضوع را با پزشک‌تان در میان بگذارید.