رئیس شبکه هپاتیت ایران به تشریح آخرین وضعیت شیوع هپاتیت های ویروسی در کشور پرداخت و گفت: هپاتیت های ویروسی از دو راه منتقل می شوند. دکتر سیدموید علویان در گفتگو با مهر اظهارداشت: هپاتیت سی جزو بیماریهای منتقله از راه تماس با خون و فرآورده های خونی آلوده است. وی با اعلام اینکه هپاتیت های ویروسی بی و سی از راه تماس با خون فرد آلوده است که در این بین، تیغ و سرنگ مشترک از راههای تماس با خون آلوده به شمار می رود. علویان ادامه داد: هپاتیت سی در ۸۰ درصد موارد در بدن انسان مزمن می شود و در مدت ۲۰ تا ۳۰ سال آسیب جدی به کبد وارد می کند و این عضو بدن دچار نارسایی می شود که در این مرحله به درمانهای قوی تر و پیوند کبد نیاز است اما باید توجه داشت که درمان هپاتیت سی سخت است. وی با عنوان این مطلب که راه انتقال هپاتیت سی در ۲۰ درصد موارد ناشناخته است، گفت: هر کسی در طول زندگی خود می تواند با جراحت و یا موارد دیگر برخورد داشته باشد به ویژه مراکز دندانپزشکی تجربی که تجربه ای در کنترل عفونت ندارند. همچنین، اگر افراد در مراکز غیر بهداشتی حجامت کنند خطر انتقال هپاتیت ویروسی بی و سی و ایدز از این طریق نیز وجود دارد. علویان افزود: کسانی که از سال ۷۵ خون و فرآورده های خونی آلوده گرفته اند در معرض خطر ابتلا به هپاتیت هستند. این ویروس تا سال ۱۹۹۰ ناشناخته بود و کسانی که تا پیش از این سال خون گرفته اند احتمال ابتلای آنها وجود دارد این افراد غالبا بیماران هموفیلی، تالاسمی و دیالیزی هستند و یا حتی کسانی که سابقه اعتیاد تزریقی داشته و دارند. وی با عنوان این مطلب که راه انتقال هپاتیت در ایران اغلب از طریق استفاده از سرنگ تزریقی مشترک است
رئیس شبکه هپاتیت ایران تاکید کرد: شیوع هپاتیت ویروسی بی طی ۲۰ سال اخیر در کشور و دنیا رو به کاهش گذاشته است که علت آن در دنیا واکسیناسیون نوزادان و افراد پرخطر، غربالگری زنان باردار و واکسیناسیون شاغلان حرف پزشکی است. در حال حاضر نیز به جز دو استان گلستان و سیستان و بلوچستان، در دیگر استانهای کشور شیوع هپاتیت بی، حدود ۲ درصد و کمتر از ۲ درصد است که این حاکی از شیوع رو به افول هپاتیت بی است. بنابراین درباره هپاتیت بی با خطر جدی روبرو نیستیم اما درباره هپاتیت سی اگرچه نیم درصد از جمعیت عادی کشور به این عفونت ویروسی آلوده هستند اما به علت نداشتن واکسن و وجود رفتارهای پرخطر و درمانهای هزینه بر، پیشگیری از ابتلا به آن اهمیت زیادی دارد. این فوق تخصص گوارش و کبد گفت: هپاتیت سی در ایران در مقایسه با کشورهای همسایه و هپاتیت بی، شیوع کمتری دارد اما به لحاظ پیشگیری و درمان دشوارتر است. رئیس شبکه هپاتیت ایران افزود: هم اکنون در دنیا سه تیم مجرب و با تجربه در خصوص تهیه واکسن هپاتیت سی تلاش می کنند که یکی از این تیم ها در آلمان است که ایرانیان نیز جزو این تیم تحقیقاتی هستند اما تاکنون پیشرفت جالب توجهی که به کشف واکسن هپاتیت سی منجر شود حاصل نشده و به نظر می رسد تا رسیدن به واکسن هپاتیت سی راه طولانی در پیش داریم. علویان با عنوان این مطلب که اساس درمان در هپاتیت سی تقویت سیستم ایمنی به کمک استفاده از “آلفا اینترفرون” و داروی “ریباویرین” است، گفت: در هر حال همیشه در پروتکل درمانی هپاتیت اینترفرون وجود داشته است و جامعه پزشکی و بیماران همواره در آرزوی رهایی از استفاده از اینترفرون بودند و امیدوار بودند که هپاتیت فقط به کمک قرص درمان شود. وی ادامه داد: در حال حاضر داروی جدیدی کشف شده و به تایید دو سازمان دارویی آمریکا رسیده است که امکان درمان بدون نیاز به اینترفرون را فراهم کرده است. رئیس شبکه هپاتیت کشور گفت: ۶ نوع ژنوتیپ ویروس هپاتیت سی وجود دارد که در ایران ژنوتیپ ۵ و ۶ (ژنوتیپ ۶ بسیار نادر) را نداریم ژنوتیپ غالب ۱، ۲، ۳ و نوع شایع در بیماران دیالیزی ژنوتیپ ۴ است امکان درمان هپاتیت سی با ژنوتیپ ۲ و ۳ از نوع خوراکی بدون استفاده از اینترفرون وجود دارد که با استفاده از داروی جدید تا بیش از ۹۰ درصد امکان پاسخ به درمان در هپاتیت ویروسی با ژنوتیپ ۲ و ۳ در مدت ۶ ماه وجود دارد. علویان گفت: درمان با این دارو قویتر، بهتر و با عوارض کمتر برای بیماران است و می توان از آن برای فرم شدید و مقاوم به درمان استفاده کرد. در حال حاضر نیز، بیش از ۱۳ داروی دیگر در دنیا در مرحله تحقیق و پژوهش است. برای کسب اطلاعات بیشتر به کتب موجود در این سایت مراجعه کنید
