ماهی‌های چرب یکی از منابع اسید‌های چرب امگا ۳ هستند. این چربی‌ها مفید هستند و می‌توانند تورم را کاهش بدهند. آنها همچنین خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهند.
چربی‌هایی که در ماهی‌های چرب پیدا می‌شوند برای کبد هم مفید هستند. در واقع،‌ تحقیقات نشان داده‌اند که این چربی‌ها از جمع‌شدن چربی جلو‌گیری می‌کنند. آنها همچنین سطح‌ آنزیم‌ها را طبیعی نگه می‌دارند، تورم را کم می‌کنند و مقاومت نسبت به انسولین را بهبود می‌بخشند.
مصرف ماهی‌های سرشار از امگا ۳ برای کبد مفید به نظر می‌رسد. ولی اضافه کردن امگا ۳ به رژیم غذایی همه‌ی داستان نیست.
نسبت چربی‌های امگا ۳ به چربی‌های امگا ۶ هم اهمیت دارد.
چربی‌های امگا ۶ را می‌توان در روغن‌های گیاهی پیدا کرد. خیلی از آمریکایی‌ها بیش از حد مجاز امگا ۶ مصرف می‌کنند. اگر نسبت امگا ۶ به امگا ۳ خیلی بالا باشد، احتمال ابتلا به بیماری‌های کبدی بالا می‌رود.
بنابراین باید مصرف امگا ۶ خود را هم کاهش بدهید.
خلاصه: خوردن ماهی‌هایی که سرشار از چربی‌های امگا ۳ هستند فواید زیادی برای کبد دارد. اما، نکته‌ی مهم اینجاست که مراقب نسبت امگا ۶ به امگا ۳ هم باشیم.

ماهي‌هاي چرب (مانند ماهي آزاد)، چه تفاوتي با ساير ماهي‌ها دارند؟

ماهي‌ها به دو دسته چرب و معمولي تقسيم مي‌شوند. در ماهي‌هاي چرب، چربي (امگا۳) در تمام قسمت‌هاي گوشت و اندام ماهي پخش شده است، اما در ساير ماهي‌ها، اين چربي اغلب در کبد (جگر) تجمع يافته و به اين دليل است که ماهي‌هاي چرب اهميت بيشتري پيدا مي‌کنند.

اما نکته بسيار مهمي که بايد به آن اشاره کنم، طريقه طبخ اين ماهي‌ها است. متاسفانه اکثر خانواده‌ها ماهي را در روغن فراوان سرخ مي‌کنند و اين در حالي است که همين ماهي آزاد که منبع بسيار خوبي از امگا۳ محسوب مي‌شود و نقش مهمي را در جلوگيري از تصلب شرايين (سخت شدن ديوراه ي رگ ها) ايفا مي‌کند، با سرخ شدن، نه تنها خواص خود را تا حد زيادي از دست مي‌دهد، بلکه با نفوذ روغن سرخ شده به عمق گوشت ماهي، خطر سکته‌هاي قلبي و مشکلات قلبي-عروقي افزايش مي‌يابد و اينجاست که مصرف ماهي آزاد نقشي در پيشگيري از بيماري‌هاي قلبي و عروقي نخواهد داشت.

از اين رو، بهترين روش براي طبخ ماهي آزاد، شيوه ي کبابي کردن ، بخارپز کردن و گريل کردن است.