فواید دانه های برنج

برنج در سفره ایرانی ها جایگاه ویژه ای دارد و نمی توان آن را از رژیم غذایی حذف یا ماده دیگری را برای همیشه جایگزین آن کرد.

قیمت برنج روز به روز بیشتر می شود و گرانی این محصول که بخش عمده سفره ایرانی ها را تشکیل می دهد باعث شده است این غذا هم در رژیم غذایی ما کم رنگ تر شود و خانواده ها مجبور شوند از برنج هایی با کیفیت پایین تر و به میزان کم استفاده کنند . ما در صفحه سلامت پخت انواع غذاهای مخلوط با برنج را آموزش داده ایم تا خانواده ها بتوانند ضمن بهره بردن از فواید مصرف برنج تنوع غذایی هم داشته باشند، آن چه که دانستن آن ضروری است این است که به طور کلی نمی توان هیچ ماده خوراکی را به طور کامل جایگزین دیگری کرد اما می توان در وعده هایی به جای آن مصرف کرد . در ادامه به فواید مصرف برنج و جایگزین های آن اشاره می کنیم .

تامین انرژی
از جمله خواص برنج برای سلامت می توان به تأمین فوری انرژی، تنظیم و بهبود حرکات روده اشاره کرد. برنج سرشار از کربوهیدرات است که به عنوان سوخت بدن عمل می کند علاوه بر این، در عملکرد طبیعی مغز هم نقش دارد.

مراقبت از پوست
کارشناسان پزشکی معتقدند که استفاده از برنج پودر شده به صورت موضعی، می تواند بیماری های پوستی را درمان کند. پزشکان آب برنج را برای درمان مؤثر سطوح پوستی ملتهب تجویز می کنند. ترکیبات فنلی موجود در برنج قهوه ای خواص ضد التهاب و ضد سوزش دارد و برای تسکین خارش و قرمزی پوست استفاده می شود. مصرف خوراکی یا استفاده موضعی از برنج در رفع بسیاری از بیماری های پوستی مؤثر است.

ضد چین و چروک
آنتی اکسیدان موجود در برنج روند ظهور چین وچروک روی سطح پوست و دیگر علایم پیری زودرس را کاهش می دهد.

تقویت سلامت قلب و عروق
روغن سبوس برنج خواص آنتی اکسیدانی دارد و با کاهش سطح کلسترول بدن، به تقویت سیستم قلبی عروقی کمک می کند.

جلوگیری از کم خونی
انواع ویتامین ها و آهن موجود در برنج برای تشکیل هموگلوبین مفید است زیرا آهن قادر به تشکیل رنگ قرمز است که در گلبول های قرمز وجود دارد.

تسکین علایم سندروم روده تحریک پذیر
برنج سرشار از نشاسته غلیظ است که به شکل غیر قابل هضم به روده می رسد. این نشاسته نامحلول در کاهش تأثیر شرایطی مانند سندروم روده تحریک پذیر (IBS) و اسهال بسیار مفید است.

جلوگیری از آسیب بافت عضلانی
بسیاری از فعالیت هایی که ما با استفاده از نیروی زیاد به طور مستقیم انجام می دهیم از ذخایر گلیکوژن یا قند ذخیره شده در خون استفاده می کند. گلیکوژن به اندازه کافی باعث جلوگیری از آسیب به بافت عضله می شود.