ویروس هپاتیت بی عامل بیماری است که باعث التهاب سلول های کبدی می شود. کبد یکی از اعضای حیاتی بدن است که خاصیت ترمیمی بسیار مهمی دارد. کبد مواد غذایی جذب شده در روده ها را تنظیم و تبدیل می کند. همین طور داروها و مواد مخدر، الکل و سموم دیگر را شکسته و دفع می کند. کبد ترشح کننده صفرا است که برای هضم چربی ها لازم است و همین طور کلسترول و پروتئین هایی که برای انعقاد خون لازم است تولید می کند و در بیمار مبتلا به هپاتیت بیلی روبین در خون متمرکز شده و تولید زردی می کند.
پیشرفت بیماری
در حالت حاد بیماری ۶ ماه طول می کشد و در بیماری مزمن بیشتر از ۶ ماه طول کشیده و سبب آسیبهای جدی کبد می شود.

علایم و نشانه های هپاتیت بی
ممکن است که هیچ علامتی دیده نشود مخصوصاً در نزد کودکان کمتر از ۵ سال و در نزد افرادی که سیستم دفاعی ضعیف شده دارند و اگر علامتی باشد پس از ۶ هفته تا ۶ ماه پس از آلوده شدن کبد به ویروس دیده می شوند مانند:
ـ خستگی ، بی اشتهایی، حالت تهوع و استفراغ، دردهای شکمی، تب ، زردی، ادرار خیلی پر رنگ، مدفوع کم رنگ، دردهای مفصلی
خستگی و دردهای مفصلی معمولاً دو هفته قبل از یرقان (زردی) دیده می شوند.

عوامل ابتلا:
ویروس به مقدار بسیار زیادی در خون بیمار وجود دارد.
ـ فعالیت های جنسی محافظت نشده
ـ استفاده چند نفر از یک سوزن و سرنگ برای تزریق مواد مخدر
ـ فرو رفتن اتفاقی سوزن آلوده به خون بیمار مبتلا به هپاتیت در پوست درمانگران
ـ انتقال ویروس از مادر به نوزاد هنگام تولد
ـ زندگی کردن با شخص آلوده به ویروس ردون تلقیح واکسن
ـ استفاده کردن چند نفر از یک مسواک یا تیغ ریش تراشی
ـ زخم های پوستی مرطوب
ـ اشیاء آلوده به ویروس
ـ همودیالیز
ـ تمام اعمال جراحی با وسائل غیر استریل
ـ طب سوزنی
ـ درمان های پزشکی، جراحی، دندان سازی در کشورهای در حال توسعه یا مناطقی که بهداشت خوب ندارند یا استریلیزاسیون بد دارند.
ـ اصلاح غیر بهداشتی ریش در سلمانی

پیشگیری
ـ بسیار مهم است که روابط جنسی محافظت شده داشت.
ـ معتادان به مواد مخدر تزریقی هرگز نباید سوزن تزریق را با دیگران شریک شوند.
واکسیناسیون

درمان های دارویی هپاتیت بی

بیش از ۹۵ درصد موارد حاد بیماری بدون درمان دارویی یا مکمل خوب می شوند و فقط تعداد کمی از بیماران دچار هپاتیت مزمن می شوند که احتیاج به درمان دارند.
برای هپاتیت حاد، دارویی برای درمان وجود ندارد و پزشک راهنمایی های زیر را تجویز می کند:
ـ در صورت احتیاج استراحت کنید.
ـ تغذیه کامل و کم چربی داشته باشید.
ـ آب زیاد بنوشید.
ـ الکل مصرف نکنید.
به ندرت در موارد خیلی شدید احتیاج به بستری شدن در بیمارستان و مصرف دارو است و گاهی کم کاری کبدی پیش می آید که احتیاج به پیوند کبد خواهد بود.
برای هپاتیت مزمن، درمان برای همه بیماران یکسان نیست و پزشک می تواند داروهای ضد ویروس را تجویز کند. بر طبق داده های بیولوژیک، داروهای ضد ویروس نمی توانند ویروس ها را نابود کنند ولی آنها را تحت کنترل نگه می دارند. همچنین امکان تولید سرطان کبد بر اثر ویروس را کم می کنند.

مکمل ها
مکمل ها کمک های جالبی برای هپاتیت بی هستند مخصوصاً سلنیوم و ویتامین ای

سلینوم: در چین میزان بیماران مبتلا به هپاتیت بی خیلی زیاد است. در یک مطالعه اپیدمیولوژیک محققان متوجه شدند که میزان خیلی کم سلینوم همراه با میزان بالای هپاتیت بی و سرطان اولیه کبد می باشد و مصرف مکمل سلینوم باعث کم شدن این دو بیماری شد.
در یک مطالعه بر روی ۱۳۰۴۷۱ بیمار گروه اول نمک طعام حاوی سلینوم دریافت کردند و گروه شاهد دریافت نکردند. هشت سال بعد که همه تحت کنترل پزشکی بودند محققان متوجه شدند که میزان سرطان اولیه کبد در گروهی که سلینوم دریافت می کردند بیش از ۳۵ درصد کمتر شده و وقتی که سلینوم را قطع کردند میزان سرطان اولیه کبد شروع به بالا رفتن کرد.
در یک مطالعه دیگر چینی بر روی ۲۲۳ بیمار که از هپاتیت بی مزمن رنج می بردند انجام شد در گروهی که دویست میلی گرم سلینوم در روز به مدت ۴ سال دریافت می کردند هیچ یک دچار سرطان اولیه کبد نشدند ولی پس از قطع سلینوم میزان سرطان کبد در آنها معادل گروه شاهد بود. (یعنی ۷ نفر روی ۱۱۳ بیمار) و محققین معتقد شدند که ادامه مصرف سلینوم برای محافظت از سرطان لازم و واجب است.

برای نوع حاد یا مزمن هپاتیت بی روش های مکمل بیشتر از روش های پزشکی تاکید بر مهم بودن شیوه ی زندگی افراد دارد:
* استراحت
* نوع تغذیه
* دقت شدید درباره آثار داروهای مضر کبد بعضی از مواد مانند داروها و آلودگی های صنعتی
* کنترل احساسات منفی
* Cordyceps ـ نوعی قارچ است که منشاء آن از تبت است و در پزشکی سنتی چین شناخته شده است و مطالعه آن روی انسان نشان داده که برای تقویت فعالیت های کبدی در بیماران مبتلا به هپاتیت بی موثر است.
منبع: شهروند، دکتر عطا انصاری