بررسی نقش میکروبیوم سالم در مبارزه با سرطان توسط پژوهشگران دانشگاه ملبورن

میکروبیوم‌های سالم,اخبار پزشکی,خبرهای پزشکی,تازه های پزشکی
پژوهشگران “دانشگاه ملبورن” استرالیا در مطالعه اخیر دریافته‌اند که چگونه ریزاندامگان همزیست یا میکروبیوم‌های سالم می‌توانند فعالیت “سلول‌های ایمنی کشنده”(killer immune cells) که برای مبارزه با سرطان حیاتی هستند را افزایش دهند.

به گزارش ایسنا ، پژوهشگران استرالیایی اخیراً به این نتیجه رسیده‌اند که میکروبیوم‌های سالم می‌توانند فعالیت سلول‌های ایمنی محافظ بدن را افزایش دهند که این موضوع سبب افزایش انرژی آنها برای مبارزه با سرطان می‌شود.

ریزاندامگان همزیست یا ریزسازوارگان همزیست(Microbiome یا Microbiota ) به معنای کلی و فراگیر زیست‌بوم ریزاندامگان، همهٔ ژنها و تودهٔ یاخته‌ای ریزاندامگان با در نظر نگرفتن سرده و گونه‌ی آن‌ها، مستقر در یک بخش ویژه را گویند. ریزاندامگان همزیست، رابطهٔ همزیستی با جانور میزبان دارند. این به این معنی است که این ریزاندامگان هم می‌توانند همسفره باشند، هم بیماری‌زا. مثلاً به تمامی باکتری‌ها، قارچ‌ها و دیگر انواع میکروب‌هایی که بطور بومی در پوست انسان زندگی می‌کنند، میکروبیوم پوست می‌گویند. بزرگترین میکروبیوم بدن انسان، میکروبیوم دستگاه گوارش تحتانی و بطور خاص روده بزرگ می‌باشد.

تاکنون دانشمندان طی مطالعات بسیاری رابطه میان میکروبیوم و افسردگی مرتبط با چاقی، اختلال استرسی پس از آسیب روانی، آلزایمر، دیابت و اوتیسم را پیدا کرده‌اند اما طی این مطالعه قصد پژوهشگران درک ارتباط میکروبیوم و سیستم ایمنی بدن بود.

پژوهشگران طی این مطالعه بر روی رابطه میان میکروبیوم و “لنفوسیت تی خاطره”(Memory T cell) تمرکز کرده بودند. لنفوسیت تی از انواع سلول‌های سیستم ایمنی بدن است. لنفوسیت تی خاطره(Memory T cell) یکی از انواع لنفوسیت تی و نوعی گلبول سفید است که در دستگاه ایمنی بدن نقش دارد. این لنفوسیت نقش مهمی در کنترل و هدایت دستگاه ایمنی به ویژه در ایمنی سلولی و واکسیناسیون ایفا می‌کند.

پروفسور “سامی بدوی”(Sammy Bedoui) گفت: ما در حال تلاشیم تا دریابیم چگونه میکروب‌هایی که در بدن ما زندگی می‌کنند بر روی ما تأثیر می‌گذارند که بدن مجبور به ساخت سلول‌های لنفوسیت تی خاطره می‌شود.

ما طی این مطالعه چند موش را مورد بررسی و آزمایش قرار دادیم و آنها را با موش‌هایی که فاقد میکروبیوم بودند، مقایسه کردیم. ما دریافتیم که در غیاب میکروبیوم، لنفوسیت‌های تی کشنده مانند لنفوسیت‌های تی خاطره زنده نماندند. در اینجا ما دریافتیم که تولید بیشتر متابولیت‌های خاص توسط میکربیوم‌ها باعث افزایش توانایی لنفوسیت‌های تی کشنده برای زنده ماندن و ایجاد سلول‌های تی خاطره می‌شود.

بدوی در انتها افزود: ما طی این مطالعه دریافتیم که ریزاندامگان همزیست یا میکروبیوم‌های سالم تأثیر چشمگیری در فعالیت “سلول‌های ایمنی کشنده” دارند و افزایش فعالیت آنها می‌تواند برای درمان سرطان بسیار حیاتی باشد.

یافته‌های این مطالعه در مجله “Immunity” منتشر شد.