توصیه های پزشکی

برخی از عوارض جانبی ویتامین C در بدن ممکن است ظاهر شود ، البته در حداقل نسبت ها. درباره تأثیرات مفید این ماده در بدن ، بیش از عوارض احتمالی ناشی از مصرف بی رویه آن ، چیزهای زیادی گفته شده است.

ویتامین C یک ماده مغذی لازم برای بافت های بدن است. تمام ویتامین C مورد نیاز باید از خارج به دست آید ، زیرا بدن انسان قادر نیست آن را با استفاده از خود سنتز کند.

منبع اصلی آن غذا است. این ویتامین محلول در آب است ، یعنی در آب حل می شود. وقتی وارد بدن شد ، تا زمانی که مقدار لازم استفاده نشود از آن استفاده می شود. آنچه باقی می ماند در ادرار از بین می رود.

این مکانیسم حذف خودکار از طریق کلیه است که عوارض جانبی آن را بعید می کند. برای مشاهده عوارض جانبی ، مقادیر زیادی ویتامین C باید خورده شود ، که در دفع کلیوی آن نیز مشکل بوجود می آید.

عملکردهای ویتامین C:

ویتامین C عملکرد اساسی در ترمیم و حمایت از رشد بافت ، به ویژه در پوست و آرتروز دارد. اثرات آن بر رگ های خونی نیز قابل اغماض نیست.

مهمترین عملکردهای ویتامین C عبارتند از:

تشکیل پروتئین هایی که در ساخت پوست و تاندون نقش دارند.

ایجاد مواد بافتی تاندون و رباط.

به گفته متخصصان ، بهبودی بافت اسکار تا حدودی به وجود مقادیر کافی ویتامین C در بدن بستگی دارد.

مواد کمکی در جذب آهن روده:

ویتامین C یک آنتی اکسیدان قوی است. آنتی اکسیدان ها موادی هستند که بخشی از تأثیر رادیکال های آزاد را روی سلول ها مهار می کنند.

رادیکال های آزاد به طور مداوم در طول متابولیسم بدن ، به ویژه در روند جذب مواد مغذی و انرژی از غذا ، تشکیل می شوند. با تجمع رادیکال های آزاد ، آسیب سلول ها و پیری بافت افزایش می یابد.

دانشمندان بر این باورند که رادیکال های آزاد می توانند در ایجاد برخی از سرطان ها ، بیماری های قلبی و آرتروز تأثیر داشته باشند. این احتمال که ویتامین C تا حدی جلوی اثرات مخرب این روند پیری را بگیرد ، خبر خوبی است.

منابع ویتامین C:

اثرات سوء ویتامین C در صورت مصرف بیش از حد ، ظاهر می شود. منابع اصلی این ویتامین میوه ها و سبزیجات ، به ویژه مرکبات است. میوه های دیگر با دوزهای خوب ویتامین C عبارتند از:

کیوی

آناناس

میوه های قرمز مثل تمشک ، زغال اخته ، توت فرنگی

خربزه

هندوانه

در میان سبزیجات ، سبزیجات سبز غنی ترین هستند. همچنین می توان به کلم بروکلی ، گل کلم ، اسفناج و کلم اشاره کرد. فلفل و گوجه فرنگی نیز منابع خوبی هستند.

در برخی کشورها قانونی وضع شده است که تولیدکنندگان مواد غذایی را موظف می کند ویتامین C را به محصولات خود اضافه کنند. این محصولات به عنوان غذاهای غنی شده شناخته می شوند.

فرآیند پخت و پز اعمال شده روی غذاهای غنی از ویتامین C می تواند در دسترس بودن آنها را تغییر دهد. پخت و پز و قرار گرفتن در معرض نور خورشید قادر به تغییر میزان ویتامین خوراکی بدن است.

اثرات سوء ویتامین C:

پس از تجزیه و تحلیل عملکردهای ویتامینC در بدن از کجا می توانیم آن را بدست آوریم . مصرف بیش از دو هزار میلی گرم ویتامین C در روز باعث بوجود آمدن مشکل در بدن می شود.

اولین اثر نامطلوب آن گوارشی است. دوزهای بالای ویتامین C می تواند باعث سوزش معده و حتی اسهال شود. پزشکان مقادیر بالای ویتامین C را در دوران بارداری توصیه نمی کنند زیرا آنها بر جنین تأثیر می گذارند.

یکی دیگر از عوارض جانبی ویتامین C تشکیل سنگ کلیه است. مصرف بیش از حد ، متابولیسم آن را به اگزالات تبدیل می کند و اگزالات سعی می کند از طریق دستگاه ادراری در ادرار جمع شده و لیتیاز کلیه ایجاد کند.

در صورت وجود برخی بیماری های خاص ، بدن ممکن است نسبت به مصرف بیش از حد ویتامین C واکنش بدی نشان دهد. بیماران مبتلا به کمبود G6PD در شرایط دریافت زیاد ویتامین C از همولیز از تخریب گلبول های قرمز خون رنج می برند ، در حالی که بیماران هموکروماتوز ممکن است بدتر شوند.

اثرات سوء ویتامین C در اثر تداخلات:

جدا از اثرات سوء ویتامین C به دلیل مصرف بیش از حد ، ما باید فعل و انفعالات این ماده را با سایر مواد نیز در نظر بگیریم:

شیمی درمانی: در بیماران انکولوژی ، سو ء ظن علمی وجود دارد که ویتامین C می تواند اثر درمان را کاهش دهد.

استروژن ها: پزشکان تشخیص داده اند که ویتامین C خون را در استروژن ها افزایش می دهد ، که برای مثال با داروهای ضد بارداری خوراکی و درمان های جایگزین هورمون در یائسگی ارتباط برقرار می کند.

آلومینیوم: مواردی در بیماران کلیوی وجود دارد که از داروهای حاوی آلومینیوم استفاده می کنند. اگر آنها مقادیر زیادی ویتامین C را همزمان مصرف کنند ، آلومینیوم ممکن است اثرات سوء آن را افزایش دهد.

ضدانعقاد: وارفارین ، که عمدتاً ضد انعقاد است ، در حضور مقادیر بالای ویتامین C به اندازه کافی موثر نیست.

اثرات سوء ویتامین C نادر است. در برخی موارد ، این ویتامین اثر متقابل مهمی با سایر مواد دارد.

کمبود آهن یکی از رایج ترین کمبودهای مواد مغذی در سراسر جهان است. این بیماری که به عنوان کم خونی فقر آهن نیز شناخته می شود هنگامی رخ می دهد که بدن فاقد مقدار کافی آهن برای ساختن هموگلوبین باشد، پروتئینی در گلبول های قرمز خون که آنها را قادر به انتقال اکسیژن به بدن می کند.

کم خونی و فقر آهن چیست؟
کم خونی فقر آهن در زنان یائسه و باردار به دلیل از دست دادن خون در دوران قاعدگی امری شایع است، اما حتی مردان و زنان مسن نیز در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. در صورت عدم درمان این وضعیت منجر به خونریزی داخلی، بزرگ شدن و نارسایی قلبی می شود. نکته خوب این است کم خونی فقر آهن به راحتی با مصرف منظم مکمل آهن قابل درمان است، اما زمان تشخیص آن برای نخستین بار بسیار مهم است. بدن کمبود آهن را با بروز چندین علائم نشان می دهد. فقط باید علائم در مراحل اولیه شناسایی کرد و برای درمان به موقع آن اقدام کنید. به گزارش تایمزسوفاندیا، در اینجا برخی از علائم رایج کم خونی فقر آهن توضیح داده شده است.

شما همیشه احساس خستگی می کنید
خستگی شایع ترین علائم کم خونی فقر آهن است. بدن مقدار کافی آهن مورد نیاز برای ساختن هموگلوبین را ندارد، بنابراین دچار کم خونی فقر آهن می شود. بدون هموگلوبین کافی مقدار کافی اکسیژن به بافت ها و عضلات نمی رسد که باعث بروز احساس خستگی می شود. علاوه بر این، قلب باید بیشتر کار کند تا خون غنی از اکسیژن را به سایر نقاط بدن انتقال دهد همین کار اضافی باعث بروز احساس خستگی می شود.

رنگ پریدگی
در واقع هموگلوبین به خون رنگ قرمز می دهد و باعث می شود پوست سالم به نظر برسد. سطح پایین آهن در بدن باعث می شود خون کمتر قرمز شده و پوست رنگ پریده به نظر برسد. رنگ پریدگی پوست یا داخل پلک پایین نیز نشانگر کم خونی فقر آهن است. در این شرایط صورت، لثه ها، لب ها، پلک های پایین و ناخن های فرد بی رنگ به نظر می رسند.

نفس نفس زدن
هموگلوبین به گلبول های قرمز خون در انتقال اکسیژن به نقاط مختلف بدن کمک می کند. هنگامی که به دلیل کمبود آهن سطح هموگلوبین پایین است بدن برای تهیه اکسیژن به بافت دچار مشکل می شود. هنگام عدم دریافت اکسیژن کافی توسط عضلات احساس خستگی و نفس نفس زدن هنگام راه رفتن یا انجام هر کار دیگری طبیعی است.

تپش قلب
تپش قلب یکی دیگر از علائم کم خونی فقر آهن است. سطح پایین هموگلوبین در خون قلب را مجبور به کار بیشتر می کند تا اکسیژن را به قسمت های مختلف بدن منتقل کند که این امر منجر به ضربان قلب نامنظم می شود. در صورت عدم درمان منجر به بزرگ شدن قلب، سوفل یا نارسایی قلبی می شود.

مو و پوست خشک و آسیب دیده
خشکی پوست، موهای آسیب دیده و ناخن های شکننده نشانه کمبود آهن در بدن است. اکسیژن کمتری در دسترس سلول ها به دلیل کمبود هموگلوبین در خون می تواند منجر به خشکی و آسیب دیدگی پوست و موها شود. هنگامی که پوست و مو مواد مغذی کافی دریافت نمی کنند خشک و ضعیف می شوند.

چه موقع با یک دکتر صحبت کنیم؟
در صورت مشاهده هر یک از دو علامت کمبود آهن به پزشک مراجعه کنید. یک آزمایش خون ساده کم خونی و فقر آهن را نشان می دهد. پزشک برای شروع روند درمانی ضمن توصیه به ایجاد تغییراتی در رژیم غذایی مصرف مکمل های آهن را نیز تجویز می کند. مقدار مواد مغذی مورد نیاز روزانه برای آهن برای مردان و زنان بالای ۵۰ سال ۷/۸ میلی گرم در روز است. زنان بین ۱۹ تا ۵۰ سال باید ۱۴٫۸ میلی گرم در روز مصرف کنند.

در زمانی که سیستم ایمنی بدن نیاز به تقویت دارد، باید از انواع ویتامین ها به میزان کافی استفاده کنید. با توجه به نقش ویتامین ‏A‏ در تقویت سیستم ایمنی بدن، توصیه می شود در وعده های سحر و افطار از منابع غذایی ‏ویتامین ‏A‏ (منابع گیاهی شامل انواع سبزی ها و میوه های زرد و نارنجی مانند هویج، کدوحلوایی، موز، انواع مرکبات ‏و منابع حیوانی مانند زرده تخم مرغ ، شیر و لبنیات) استفاده شود. ‏ منابع غذایی ویتامین ‏D‏ (ماهی های چرب، لبنیات و زرده تخم مرغ) برای افزایش سطح ایمنی بدن مصرف ‏شود. برای تامین ویتامین ‏E‏ به عنوان آنتی اکسیدان و کمک کننده به عملکرد سیستم ایمنی بدن می توان از روغن های مایع ‏مانند کانولا و آفتابگردان استفاده کرد.

نخوردن غذا به طور متناوب در روزه داری اسلامی، نه تنها ‏عارضه ای در افراد سالم ایجاد نمی کند بلکه سبب تقویت ایمنی بدن، کاهش پاسخ های التهابی زیان بار و بهبود واکنش بدن درموارد استرس می شود . افراد مبتلا به بیماری های زمینه ای نظیر فشارخون بالا، بیماری قلبی- عروقی، سرطان و دیابت بیش از دیگران در معرض ابتلا به وضعیت شدید بیماری کووید ۱۹ هستند. به منظور پیشگیری از ابتلا به این بیماری، افرادی که مطمئن ‏نیستند روزه برای آن ها ضرر دارد یا خیر با نظر پزشک متخصص از بی ضرر بودن روزه برای خودشان مطمئن شوند.‏

در ساعات روزه داری که طی امسال مدت آن در حدود ۱۵‏ – ‏۱۶ ساعت است ، گرسنگی می تواند در صورت رعایت نکردن ‏اصول تغذیه صحیح در وعده سحر و افطار یا حذف یکی از وعده ها به ویژه وعده سحری موجب تضعیف سیستم ایمنی بدن ‏شود و احتمال ابتلا به بیماری کووید ۱۹ را افزایش دهد. در اغلب بیماری هایی که عادات غذایی غلط، چاقی و افزایش وزن در ‏بروز آن ها دخالت دارند، روزه داری مفید است. روزه داری می تواند موجب کاهش پاسخ های التهابی و تنظیم سیستم ایمنی بدن ‏شود.

‏بنابراین با رعایت تغذیه صحیح و مصرف منابع غذایی حاوی ویتامین های ‏A‏، ‏D‏، ‏E‏، ‏C‏ و همچنین منابع غذایی حاوی آهن، ‏روی و سلنیم که برای عملکرد طبیعی سیستم ایمنی بدن و پیشگیری از ابتلا به بیماری کووید ۱۹ لازم است، نگرانی از تضعیف ‏سیستم ایمنی بدن در ایام روزه داری و خطر ابتلا به این بیماری کاهش می یابد.‏