توصیه های پزشکی

با نزدیک شدن به آغاز فصل پاییز، روزهای سرد سال هم از راه می‌رسد. روزهایی که به دلیل تغییرات جوی، با شیوع بالای سرماخوردگی‌ها همراه است. اما، پاییز ۹۹ یک تفاوت با پاییزهای گذشته دارد و آن هم مهمان ناخوانده ای به نام ویروس کرونا است.

این ویروس منحوس و در عین حال خطرناک، پاییز امسال را نگران کننده ساخته است. زیرا، علاوه بر اینکه باید مراقب باشیم تا سرما نخوریم، بایستی از خودمان در برابر این ویروس محافظت کنیم.

به گفته پزشکان، در رابطه با همه گیری کووید ۱۹، دو مسیر انتقال اصلی در نظر گرفته می‌شود. اولین مسیر انتقال از طریق قطرات تنفسی هنگام عطسه، سرفه یا صحبت کردن است. دومین مسیر انتقال از طریق تماس دست به دست، دست به سطوح و…، است که منجر به آلوده شدن دست و در نهایت با تماس دست آلوده، ویروس به بدن منتقل می‌شود.

بنابر آنچه ویروس شناسان عنوان می‌کنند، میزان دوز ویروس و زمانی که فرد در معرض آن قرار می‌گیرد برای برخی بیماری‌ها ارتباط مستقیمی با ابتلاء به بیماری خواهد داشت. اما آیا دوز ابتدایی ویروس کرونا و مدت زمان مواجهه با ویروس با احتمال ابتلاء به بیماری مرتبط است.

بر اساس شواهد موجود تا این زمان، برای اینکه فردی به بیماری کووید ۱۹ مبتلا شود لازم است با دوز مشخصی از ویروس مواجهه یابد. بر اساس فرمول منتشر شده در برخی مطالعات، ابتلاء به این بیماری حاصل ضرب مواجهه با دوز مشخصی از ویروس و مدت زمان مواجهه است.

بر اساس مطالعات انجام شده روی ویروس «مرس» و «سارس»، تخمین زده می‌شود هزار ذره ویروسی برای ایجاد عفونت لازم است. یک سرفه حدود ۳ هزار قطره رها می‌کند و قطره‌ها با سرعت حدود ۸۰ کیلومتر در ساعت می‌توانند حرکت کنند. اغلب قطره‌ها بزرگ هستند و به سرعت می‌افتند اما تعداد زیادی از آنها در هوا باقی مانده و می‌توانند در چند ثانیه طول یک اتاق را بپیمایند.

هر عطسه حدود ۳۰ هزار قطره رها می‌کند که تا ۳۲۱ کیلومتر در ساعت می‌توانند پیمایش کنند. اگر فردی مبتلا باشد، قطرات در هر سرفه یا عطسه او ممکن است حاوی ۲۰۰ میلیون ذره ویروسی باشند. اگر فردی نزدیک بیمار باشد و بیمار مبتلا مستقیماً به سمت او عطسه یا سرفه کند احتمال خیلی زیادی دارد که هزار ذره ویروس را استنشاق کرده و به بیماری مبتلا شود. حتی اگر آن سرفه یا عطسه به سمت فرد نباشد، برخی قطرات آلوده کوچک می‌توانند چندین دقیقه در هوا معلق بمانند. اگر فردی چند دقیقه بعد از آن عطسه یا سرفه نیز به اتاق وارد شود و چند نفس بکشد احتمال دارد که ویروس لازم برای مبتلا شدن را دریافت نماید. در حالی که اگر به اتاقی که شخص آلوده در آن تنفس می‌کند وارد شود، ممکن است ۵۰ دقیقه یا بیشتر طول بکشد تا یک دوز عفونی را استنشاق کند.

قطرات ناشی از تنفس، سرعت پایینی داشته و به سرعت سقوط می‌کنند. به دلیل عدم نیروی بازدمی در یک تنفس، ذرات ویروسی از نواحی پایینی دستگاه تنفسی خارج نمی‌شوند. قطرات تنفسی ناشی از نفس کشیدن تنها حاوی سطوح پایینی از ویروس‌ها هستند. صحبت کردن نیز رهاسازی قطرات تنفسی را ۱۰ برابر افزایش می‌دهد. پنج دقیقه صحبت کردن نزدیک با فرد مبتلا لازم است تا فرد سالم، دوز مورد نیاز برای بیمار شدن را دریافت نماید. بنابراین هر فردی که در یک فضای بسته، مانند دفتر کار مدتی با فرد مبتلا بماند، پتانسیل ابتلاء را دارد.

دو عامل مؤثر بر ابتلاء به بیماری کووید ۱۹، دوز (تعداد ویروس) و زمان مواجهه است. به طور خلاصه در معرض عطسه و سرفه قرار گرفتن، پنج دقیقه صحبت، یا حدود ۵۰ دقیقه قرار گرفتن در یک مکان بسته با فرد مبتلا خطر بیمار شدن را در افراد سالم به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد.

در این روزها، رعایت پروتکل‌های بهداشتی و استفاده از ماسک، حداقل کاری است که می‌تواند از ما در برابر بیماری‌های خطرناک ویروسی، محافظت کند. اگر می‌خواهیم به سلامت از پاییز و زمستان عبور کنیم، بهتر است که پروتکل‌های بهداشتی را جدی بگیریم.

به نقل از مهر/

مدیرگروه بیماری های عفونی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، با تاکید بر لزوم تجویز واکسن آنفلوانزا برای افراد در معرض آسیب، گفت: شاغلین در مراکز بهداشتی و درمانی و کودکان شش ماه تا پنج سال، از جمله افرادی هستند که در اولویت تزریق این واکسن قرار دارند.

حتماً متوجه شده اید که گاهی جوراب هایتان رد قرمز رنگی روی مچ پاهایتان باقی می گذارند. این اتفاق اگر فقط یکی دو باری رخ دهد، می تواند نشان دهنده ی این باشد که کش جوراب هایتان بیش از حد تنگ است. اما این اگر مشکل همیشگی شما باشد، ممکن است نشانه ی وجود مشکلی در بدن شما باشد.

در ادامه به مشکلات جسمی ای خواهیم پرداخت که ماندن جای کش جوراب می تواند حاکی از آن ها باشد.

۱- بالا بودن فشار خون

اگر پاهایتان ورم می کنند، علت آن ممکن است مایعاتی باشد که در پاها انباشته می شود. این مسأله معمولاً به خودی خود دردآور نیست اما با پوشیدن جوراب ممکن است احساس ناخوشایندی پیدا کنید. احتباس مایعات باعث بالا رفتن فشار خون می شود، مسأله ای که کار انتقال خون به سرتاسر بدن را برای قلب دشوار می کند. بدن با انباشت مایعات به این شرایط واکنش نشان می دهد. این انباشت مایعات معمولاً در پاها رخ می دهد.

۲- واریس

رگ های پا وقتی ضعیف می شوند، نمی توانند خون را با سرعتی کافی به قلب بازگردانند. به همین دلیل خون در رگ ها جمع می شود، مسأله ای که منجر به ورم دردناک رگ ها می شود. یکی از عوامل مؤثر در ایجاد واریس همین وضعیت است. اگر همیشه جای جوراب روی پاهایتان می ماند، ممکن است بدن تان سعی داشته باشد که به شما بگوید رگ هایتان اجازه نمی دهند جریان خون به قلب تان بازگردد.

۳- کم آب شدن بدن

اگر بدن تان آب کافی نداشته باشد، این مسأله ممکن است به عروق خونی شما صدمه وارد کند. عروق صدمه دیده ممکن است شروع به نشتی جزئی کنند، مسأله ای که باعث می شود مایعات در بافت های اطراف جمع شوند. این مایعات معمولاً در اطراف مچ پا و خود پا جمع می شوند. اگر جای جوراب روی مچ پایتان باقی می ماند، این مسأله ممکن است نشان دهنده ی کم آب شدن بدن شما باشد.

۴- عوارض جانبی برخی داروها

بعضی داروها هم می توانند باعث ورم پاها شوند. مصرف بعضی انواع داروهای ضدافسردگی و داروهای مخصوص فشار خون ممکن است منجر به ورم کردن پاها شود. بعضی از روش های جلوگیری از بارداری (به خصوص قرص های ضد بارداری حاوی استروژن) هم می توانند سطح هورمون ها در بدن زنان را تغییر دهند و باعث احتباس مایعات و ورم پاها در آن ها شوند.

اگر جای جوراب همیشه روی پاهایتان می ماند چه کار می توانید کنید

اگر جای کش جوراب همیشه روی پاهایتان می ماند بهتر است به پزشک مراجعه کنید. اما با عمل به چند توصیه که می توانند ورم پاها را کم کنند هم می توانید این مشکل را بهبود بخشید.

• کمتر نمک بخورید.
• وزن متناسبی داشته باشد.
• جوراب واریس بپوشید.
• طولانی مدت نه بنشینید و نه بایستید و هر از گاهی حالت بدن تان را تغییر دهید.
• کفش های راحت با پاشنه های کوتاه بپوشید.

به نقل از بهداشت نیوز