اخبار

لخته شدن خون در بدن می‌تواند موضوع جدی باشد که به حمله قلبی، سکته مغزی یا حتی مرگ منجر می‌شود.

به گزارش بهداشت نیوز، لخته به این دلیل ایجاد می‌شود که رگ‌های خونی انسداد دارند و خون در انبوهی از سلول‌ها منعقد می‌شود. در غالب موارد، لخته خشک می‌شود. در بعضی مواقع، لخته در داخل رگ ایجاد می‌شود و باید درمان مناسب روی آن صورت بگیرد. در ادامه این مطلب هشت نشانه لخته شدن خون بیان شده است:

۱- تورم و درد در ساق پا

لخته‌های خون از ناحیه پا نشات می‌گیرند و در صورت تشکیل، تورم در رگ‌ها وجود دارد. این امر منجر به درد در عضلات ساق پا می‌شود.

۲- احساس گرما

یکی از نشانه‌های لخته شدن خون در بدن افزایش دما در منطقه آسیب‌دیده و اطراف آن است. علاوه بر این، منطقه دارای خارش و زخم خواهد بود.

۳- خستگی غیر قابل توضیح

اگر برنامه زندگی‌تان شلوغ است، خستگی طبیعی به نظر می‌رسد، اما در غیر این صورت، خستگی ممکن است نشانه لخته خونی باشد که بدن در تلاش است آن را از بین ببرد. برای انجام این کار، قلب باید بیش از حد کار کند و همین باعث خستگی غیرقابل توضیح می‌شود.

۴- تنگی نفس

اگر قلب و ریه‌ها به دلیل لخته خون تحت فشار باشند، ممکن است تنگی نفس ایجاد شود. این وضعیت (به علاوه علائم اضافی مرتبط با تشکیل لخته خون) نشانه جدی بودن مشکل است و باید سریعاً رفع شود.

۵- درد قفسه سینه

وقتی لخته خون به ریه‌ها برسد، فرد دچار درد شدیدی در قفسه سینه و پهلو‌ها خواهد شد. این درد شدید و سوزاننده خواهد بود.

۶- درد در زمان حرکت

یکی از نشانه‌های لخته شدن خون این است که یک حرکت ساده باعث درد می‌شود. اینکه فرد با انجام کار‌های عادی مانند خم شدن، خندیدن یا سرفه احساس درد می‌کند، نشانه آن است که لخته به ریه‌ها رسیده و باید سریعاً درمان شود.

۷- سرفه‌های غیر منتظره

سرفه‌هایی ناگهان از راه می‌رسند و شدید می‌شوند، می‌توانند نشانه تشکیل لخته، هرچند کوچک، در ریه‌ها باشند. علائم جدی‌تر بودن شامل سرفه خون یا تولید موکوس حاوی خون است.

۸- گرفتگی عضله

اگر گرفتگی‌های عضلات شدید و مکررا رخ دهد، نشانه جدی وجود لخته خون است. همه افراد گاه به گاه گرفتگی عضلانی را تجربه می‌کنند، اما دهیدراته شدن بدن همراه با لخته شدن خون می‌تواند منجر به گرفتگی عضلات شود. این گرفتگی بیشتر در ماهیچه پشت ساق پا رخ می‌دهد

متخصص گوش و حلق و بینی با اشاره به اینکه چطور باید متوجه سینوزیت مزمن خودمان بشویم، به تشریح راه‌های تشخیصی و تفاوت انحراف بینی با پولیپ پرداخت.

به گزارش بهداشت نیوز، اسدالله مهدوی در برنامه «طبیب» با اشاره به اینکه در صورت چهار زوج سینوس داریم، اظهار کرد: در شرایط طبیعی داخل سینوس‌ها باید هوا رد و بدل شود، زمانی که سینوس‌ها کدورت پیدا کند به آن بیماری‌های سینوس اطلاق می‌شود و در اغلب موارد با سرماخوردگی همراه است و ما به آن رینوسینوس یا بیماری‌های بینی و سینوس می‌گوئیم چون تمام سینوس‌ها به بینی راه پیدا کرده و از آنجا تخلیه می‌شوند.

این پزشک متخصص با تأکید بر اینکه عمده مشکلات مردم ما سینوزیت مزمن است که به درگیری سینوس بیش از ۱۲ هفته اطلاق می‌شود، گفت: سینوزیت‌های مزمن به دو دسته تقسیم می‌شوند؛ سینوس‌های بدون پولیپ و سینوس‌های با پولیپ، پولیپ در واقع رشد بیش از حد مخاط سینوس‌هاست که به شکل گوشت اضافی وارد بینی می‌شود و این یک تفاوت عمده با انحراف بینی دارد ولی عموما مردم این دو را با هم اشتباه می‌گیرند.

وی در ادامه تصریح کرد: سینوزیت مزمن یک تعریف بسیار ساده دارد که همه بینندگان می‌توانند این تشخیص را بگذارند و متوجه شوند که سینوزیت دارند یا نه، این علائم دو دسته‌اند، علائم اصلی و علائم فرعی، هر بیماری که دو تا از این علائم اصلی را داشته باشد سینوس مزمن دارد، افرادی که دو معیار فرعی و یک معیار اصلی دارند هم تشخیص ما سینوزیت مزمن است.

مهدوی همچنین یادآور شد: گرفتگی بینی، ترشح از بینی، ترشح پشت حلق، کاهش بویایی یا از بین رفتن بویایی، احساس پری صورت و درد صورت جزء معیارهای اصلی است که هر شخصی دو تا از آنها را داشته باشد یعنی سینوس مزمن دارد، معیارهای فرعی هم شامل سردرد، درد دندان، درد گوش و سرفه است، اینها جزء معیارهای فرعی هستند. بهترین روش تشخیص نیز آندوسکوپی سینوس و سی‌تی اسکن است، که در آن متوجه می‌شویم پولیپ دارد یا نه.

این پزشک متخصص گوش و حلق و بینی در خصوص تفاوت پولیپ و انحراف بینی نیز توضیح داد: با وجود اینکه هر دو باعث گرفتگی بینی می‌شود از این جهت مهم است که پروسه درمانی متفاوتی دارند، در انحراف بینی تنها یک طرف بینی دچار گرفتگی می‌شود اما در پولیپ بینی این گرفتگی متناوب تغییر می‌کند، در درمان انحراف بینی هیچ دارویی مؤثر نیست و فقط با جراحی درمان می‌شود.

وی همچنین ادامه داد: اما در پولیپ و سینوزیت‌ها خط اول درمان دارویی است که به صورت چهار هفته بیمار را تحت درمان قرار داده و پس از آن نیز سی‌تی اسکن می‌گیریم اما در نهایت با جراحی آندوسکوپی می‌توان آن را عمل کرد. منشأ پولیپ اغلب آلرژی است و چون آلرژی کامل درمان نمی‌شود به مرور زمان باید منتظر عود پولیپ باشند، اما دلیل اینکه آن را جراحی می‌کنیم آن است که این بیمار نمی‌تواند نفس بکشد تکلم کاملا تودماغی است، اینها عمل می‌کنند که بتوانند درست تنفس کنند اما اگر تحت مراقبت باشند می‌توانیم این عود را هم کنترل کنیم.

مهدوی با اشاره به اینکه یکی از طبقه‌بندی‌های سینوزیت مزمن، سینوزیت آلرژیک است، اظهار کرد: در این شرایط فرد مرتبا حالت سرماخوردگی، عطسه و ترشح دارد و تفاوت آن با سینوزیت‌های چرکی در آن است که درمان همان است اما آنتی‌بیوتیک برای آنها نیاز نیست و دارروهای آلرژیک هم می‌دهیم، برخی از این افراد نگران کرونا هم می‌شوند که نمی‌توانیم بگوئیم که حتما شک به کرونا را کنار بگذارند، اما اینها افرادی بودند که قبل از کرونا هم این علائم را داشتند لذا اگر با علائمی مثل سرفه و تنگی نفس همراه نباشد می‌توانیم بگوئیم کرونا نیست.

وی در پایان با تأکید بر اینکه انحرافی که در سی‌تی اسکن می‌بینیم معیاری برای عمل نیست، یادآور شد: بیماری که با وجود انحراف راحت تنفس می‌کند، گرفتگی ندارد، خواب راحت دارد و با دهان باز نفس می‌کشد این بیمار کاندید عمل نیست، در حالیکه یک بیمار با وجود انحراف کم، گرفتگی زیاد دارد که حتما باید عمل شود، سن بلوغ یعنی  ۱۸ سالگی سن مناسبی برای عمل بوده و اگر مایل به عمل زیبایی هستند بهتر است با هم انجام شود.

به گزارش بهداشت نیوز، زیاد باشور، چشم پزشک و متخصص شبکیه در بیمارستان چشم Moorfields دبی می‌گوید که انواع مختلفی از سرطان‌های چشم وجود دارد؛ انواع تومور‌های سطح چشم هم می‌تواند متفاوت و به صورت بدخیم یا خوش خیم باشد.
این ناهنجاری‌ها می‌تواند از رشد چشم حاصل شود یا از سرطان در جای دیگر بدن به چشم منتقل شود، این فرآیند به متاستاز معروف است. سرطان چشم به سن ارتباطی ندارد اما این احتمال وجود دارد که بسته به سن، انواع مختلف آن در فرکانس بالاتر یا پایین‌تر رخ دهد.
شایع‌ترین سرطان چشم در کودکان با عنوان رتینوبلاستوما شناخته می‌شود؛ سرطانی که از شبکیه چشم شروع می‌شود و می‌تواند ناشی از یک جهش ژنتیکی ارثی باشد که از هر ۱۵۰۰۰ تولد زنده در یکی رخ می‌دهد. برای بزرگسالان، شایع‌ترین تومور‌های چشم، تومور‌هایی است که از سرطان‌های دیگر بدن، معمولاً سرطان ریه یا پستان گسترش می‌یابند.
چشم بعد از پوست، دومین محل شیوع سرطان‌های ملانومی در بدن است؛ شایع‌ترین تومور اولیه داخل چشم تومور ملانوم است که از هر یک میلیون نفر در سراسر جهان ۶ نفر را مبتلا می‌کند.
علائم هشدار دهنده
یک تومور ممکن است ماه‌ها یا سال‌ها قبل از کشف، ایجاد و رشد کند. در نهایت، تومور‌ها درصورتی که با محور نوری ترکیب شوند ممکن است باعث تحریف بینایی شوند.
بزرگسالان به طور کلی حداقل علائم ناشی از سرطان چشم را دارند. با این حال، اگر تومور مایعی تولید کند که در مرکز بینایی ظاهر می‌شود، ممکن است تاری دید رخ دهد. از عواملی که زمینه ساز ایجاد ملانوم هستند، می‌توان به علائم بروز زائده روی چشم، رنگدانه و رنگ غیر قهوه‌ای چشم اشاره کرد.
در کودکان، علائم هشدار دهنده اولیه رتینوبلاستوما لوسمی و چشمی است. متأسفانه، کودکان ممکن است در بیان علائمی که دارند با مشکل روبرو شوند؛ بنابراین این والدین و متخصصان اطفال هستند که می‌توانند علائم نگرانی را تشخیص دهند. خطر ابتلا به رتینوبلاستوما زمانی افزایش می‌یابد که یکی از بستگان نزدیک (مانند والدین) سابقه بیماری داشته باشد.
نحوه تشخیص
تومور از نظر بالینی تشخیص داده می‌شود و این بدان معناست که چشم پزشک متخصص باید معاینه کامل چشم، از جمله معاینه شبکیه را پس از گشاد شدن مردمک چشم، برای تشخیص وجود تومور انجام دهد.
چشم پزشکان طیف وسیعی از ابزار‌های تصویربرداری را برای کمک به تشخیص در اختیار دارند. این ابزار‌ها عبارتند از: سونوگرافی، تصویربرداری از فوندوس، آنژیوگرافی فلورسئین و توموگرافی انسجام نوری.
نحوه درمان
برای سرطان‌های دوران کودکی مانند رتینوبلاستوما، درمان شامل شیمی درمانی منظم، لیزر درمانی موضعی، سرما درمانی، تزریق شیمی درمانی داخل چشمی و شیمی درمانی داخل شریانی است.
نوعی پرتودرمانی که به عنوان “براکی تراپی” شناخته می‌شود، یکی دیگر از گزینه‌های درمانی است. جایی که یک صفحه رادیواکتیو روی سطح چشم نزدیک به ناحیه تومور قرار می‌گیرد. راه حل برداشتن چشم برای موارد پیشرفته است که درمان دیگری پاسخ نمی‌دهند. نوع درمان انتخابی به اندازه و محل تومور بستگی دارد.
در مورد بزرگسالان، ملانوم توسط براکی تراپی پلاک، پرتودرمانی پروتو، رادیوتراپی استریوتاکتیک یا فرسایش درمان می‌شود و هیچ نقشی برای شیمی درمانی جامع وجود ندارد، مگر اینکه تومور به بقیه بدن گسترش یابد. متأسفانه، پس از شیوع بیماری به بقیه بدن، احتمال زنده ماندن نسبتاً کم است.
با وجود درمان موفقیت آمیز، پیگیری مکرر برای نجات زندگی، حفظ چشم و بینایی ضروری است، به خصوص در کودکانی که از جهش‌های رتینوبلاستوما در ژن مهارکننده سرطان رنج می‌برند و این بدان معنی است که سایر سرطان‌ها می‌توانند در سایر نقاط بدن ایجاد شوند.
ممکن است عوارضی پس از درمان رخ دهد که این احتمالاً مربوط به پرتودرمانی است. برای حفظ بینایی و چشم‌ها باید به طور موثری با این عوارض مقابله کرد. برای بیمارانی که سابقه ملانومای چشم دارند، باید از نظر متاستاز (به ویژه در کبد و ریه) بررسی شوند.

افت اکسیژن خون می تواند در نتیجه مصرف داروهای خاص و یا داشتن حمله آسم رخ دهد. این عارضه زمانی اتفاق می افتد که خون اکسیژن کافی برای بافت های بدن شما را تامین نمی کند.

به گزارش بهداشت نیوز، افت اکسیژن خون می تواند در نتیجه مصرف داروهای خاص و یا داشتن حمله آسم رخ دهد. این عارضه زمانی اتفاق می افتد که خون اکسیژن کافی برای بافت های بدن شما را تامین نمی کند.
علائم هیپوکسی از فردی به فرد دیگر متفاوت است، با این حال ۵ علامت شایع آن از این قرارند:
ضربان قلب و تنفس سریع: در طول فعالیت بدنی، افزایش ضربان قلب اتفاقی طبیعی است اما در حالت استراحت می تواند شرایطی مانند هیپوکسی را یادآور شود. زمانی که بدن به اندازه کافی اکسیژن دریافت نمی کند، قلب شروع به پمپاژ سریع برای کمک به گردش خون و رساندن اکسیژن به سراسر بدن می کند. در این هنگام تنفس سریع تر می شود. تعداد تنفس در شرایط عادی ۱۲ تا تا ۱۶ بار در دقیقه است اما در حالت هیپوکسی به ۲۴ بار یا بیشتر می رسد.
ضعف تنفس: یکی از واضح ترین علائم هیپوکسی ضعف تنس است و البته بی ارتباط با افزایش ضربان قلب نیست. ضعف تنفس در حالت استراحت رخ می دهد و می تواند آنقدر شدید باشد که شما احساس خفگی کنید. ضعف تنفس در حین فعالیت های خانگی یا در هنگام خواب نیز ممکن است رخ دهد و شما را از خواب بیدار کند. در برخی موارد تنگی نفس همراه با خس خس نیز مشاهده می شود.
تغییر رنگ پوست: مقادیر ناکافی گلبول های قرمز خون که وظیفه حمل اکسیژن به بافت های بدن را بر عهده دارند، می تواند منجر به تغییر رنگ پوست شود. پوست افرادی که دچار کمبود اکسیژن در خون شده اند معمولا به کبودی گرایش دارد. در مورد افراد تیره رنگ، تغییر رنگ پوست در لب ها، لثه ها و اطراف چشم ها و ناخن ها بیشتر دیده می وشد.
سردرگمی: سردرگمی به شرایطی اطلاق می شود که فرد توان تفکر روشن یا سریع را ندارد و قادر به تصمیم گیری و به یادآوردن چیزها نیست. اگر خود یا شخص دیگری دچار این حالت شدید، بدانید که ممکن است دچار هیپوکسی شده باشید.
سرفه: یکی از شایع ترین علل هیپوکسی حملات شدید در مبتلایان به آسم است که طی آن به سختی می توان هوا را در ریه ها افزایش داد. در این شرایط سرفه رخ می دهد. ریه ها در طی سرفه اکسیژن بیشتری مصرف می کنند و این شرایط می تواند با بدتر شدن علائم آسم، خطرناک باشد.