همه چیز از بیماری کبد و علائم و انواع آن
کبد بزرگترین عضو داخلی بدن است که نقش مهمی در فرآیند گوارش و دستگاه هاضمه و متابولیسم مواد غذایی به عهده دارد و به ذخیره انرژی و تبدیل ریزمغذی های حیاتی به اشکال و انواع قابل استفاده برای بدن کمک می کند.کبد فواید بسیار زیادی برای سلامت انسان دارد و مسئول عملکرد های سوخت و ساز و تبدیل مواد مغذی از رژیم غذایی به بدن است و مواد سمی را از آن خارج می کند. کبد صفرا تولید می کند،از نمک های صفراوی برای هضم و جذب چربی و ویتامین های محلول در چربی استفاده می شود و بیلی روبین محصول نهایی انهدام گلبول های قرمز، در کبد ترکیب شده و از طریق صفرا دفع می شود.
انباشته شدن چربی در سلول های کبدی به التهاب این سلول ها منجر شده و چربی در کبد رسوب کرده و موجب بروز کبد چرب می شود. در ۱۰۰ گرم وزن کبد پنج گرم چربی وجود دارد ولی اگر مقدار چربی بیش از پنج درصد وزن کبد شود، به این حالت «کبد چرب» گفته می شود.
انواع بیماری کبد
علایم شایع بیماری های کبد
بیماری کبد چرب، علامت خاصی ندارد و اختلال در آنزیم های کبد با انجام آزمایشات دوره ای و انجام سونوگرافی مشخص می شود.
فرد مبتلا به ناراحتی کبدی ممکن است دچار کاهش ذخیره گلبول های قرمز در خون و به دنبال آن خستگی و احساس ناراحتی در قسمت فوقانی شکم شود.
رسوب چربی در کبد نیز موجب ضعف، بی اشتهایی، تهوع، احساس ناخوشی در شکم و بزرگی کبد می شود.
از دیگر نشانه های عملکرد نامناسب کبد علائمی مانند زرد شدن رنگ پوست، ناخن ها و چشم ها، کاهش وزن ناگهانی، خونریزی بینی و لثه ها وحالت تهوع، استفراغ است.
اگر کبد آسیب شدید ببیند، بدن خون را از کبد، رد نمی کند بلکه دوباره خون را به کبد بازمی گرداند و این امر سبب وارد شدن خون به مری و مجاری گوارشی شده و مدفوع یا استفراغ بیمار خونی می شود.
بیماری کبد
علایم شایع بیماری های کبد روی پوست و در بدن
۱٫ خارش زیاد پوست:
خارش زیاد پوست گاهی اوقات تبدیل به یک بیماری می شود که باعث تخریب مایع صفرا خواهد شد که علائم مشهودی دارد. اولین علامت آن خارش شدید پوست است. ممکن است شخص آلرژی داشته باشد اما اگر این اتفاق به صورت منظم رخ بدهد، حتما باید به پزشک مراجعه کنید و دلیل آن را متوجه شوید.
۲٫ زرد شدن چشم و پوست:
ممکن است سفیدی چشم کم کم به زردی گراید و یا ممکن است این زردی روی پوست هم احساس شود که برای شما وحشتناک است . ممکن است نشان دهنده یرقان باشد که به دلیل سطح بالای بیلی روبین در بدن اتفاق می افتد که یک رنگدانه متمایل به زرد است که در کبد ساخته می شود اما ممکن است مشکلات کبدی را هم نشان دهد .
۳٫ اضافه وزن زیاد:
اگر ناگهان وزن شما بالا رفت و از این مورد شرمنده بودید، باید کبد خود را بررسی کنید. زمان هایی هستند که بافت سالم کبد دچار آسیب می شود و در نتیجه جریان خون را به کبد متوقف می کنند و باعث می شوند که اندام های بدن به درستی کار نکند که عاملی برای اضافه وزن هستند.
اضافه وزن
۴٫ کاهش وزن:
اضافه وزن ناگهانی می تواند یکی از علائم آسیب دیدگی کبد باشد اما کاهش وزن هم یک نشانه بسیار مهم است. کاهش زیاد وزن می تواند یکی از علائم هپاتیت c باشد و یا می تواند نشان دهنده عفونت ها و یا التهاب کبد باشد.
۵٫ قرمز شدن کف دست:
قرمزی ناگهانی برای بعضی از افراد اتفاق می افتد و ممکن است نشان دهنده کبد چرب باشد که نشان دهنده چربی زیاد ذخیره شده در سلول های کبد است.
۶٫ به هم ریختن نظم خواب:
چیزهای زیادی وجود دارد که می تواند الگوی خواب افراد را به هم بریزد. یکی از آن ها مشکلات کبد است که باعث می شود فرد نتواند استراحت شبانه داشته باشد و در نتیجه تمام احوالات او به هم خواهد ریخت.
بد خواب شدن
۷٫ ضعیف شدن حافظه:
فراموشکاری و جا گذاشتن کلید ماشین یکی از موارد رایج است اما اگر اخیرا این فراموشی زیاد شده است، احتمالا مشکل جدی تری وجود دارد. زمانی که نارسایی کبد را تجربه می کنید، بدن شما به درستی نمی تواند سموم را از خون حذف کند و در نتیجه این سم ها در مغز باقی می مانند که نتیجه آن از دست دادن حافظه و ضعیف شدن آن است.
۸٫ خستگی مداوم:
آیا اخیرا احساس خستگی مداوم دارید ؟ بیماری کبد ممکن است دلیل این خستگی باشد. یکی از رایج ترین علائم بیماری کبد، خستگی مزمن است که می تواند تغییراتی را در رشته های عصبی مغز ایجاد کند و در نتیجه فرد احساس خستگی مداوم می کند.
۹٫ از دست دادن اشتها:
آیا عادت داشتید آنقدر زیاد غذا بخورید که انگار در یک مسابقه غذا هستید ؟ اما اخیرا اصلا گرسنه نمی شوید ؟ یکی دیگر از علائم رایج آسیب دیدگی کبد، احساس گرسنگی زیاد است.
بی اشتها بودن
۱۰٫ بزرگ شدن سینه ها در مردان:
یکی از رایج ترین علائم هشدار دهنده کبد چرب، بزرگ شدن سایز سینه ها در مردان است. رشد زیاد بافت سینه زمانی اتفاق می افتد که هورمون های تستوسترون و استروژن تعادل خود را از دست بدهند که علت آن می تواند نارسایی کبد باشد.
۱۱٫ تغییر شخصیت:
تغییر شخصیت می تواند وحشتناک باشد. گاهی اوقات نیز دیگران قبل از شما متوجه تغییرات شخصیتی تان می شوند. علت آن هم وجود سموم در مغز است که توسط کبد از بین نرفته است و در نتیجه عملکرد ذهنی کاهش پیدا می کند و باعث می شود که مانند همیشه رفتار نکنید.
۱۲٫ کبود شدن راحت پوست:
همزمان که سنتان بالاتر می رود، بدنتان شروع به لاغر تر شدن می کند اما ظاهر لکه های تیره نیز روی بدن زیاد می شود که کسی علتش را نمی داند اما اگر این لکه ها در جوانی وجود دارند و سریع پوستتان کبود می شود، احتمالا دچار مشکلاتی مثل عملکرد نامناسب کبد هستید.
۱۳٫ ورم قوزک و ساق پا:
بیماری کبد می تواند بر اثر اقداماتی مثل مصرف بالای الکل یا چاقی ایجاد گردد و یکی از علائم هشدار دهنده است. اگر احساس پف و ورم داشتید، حتما به متخصص مراجعه کنید.
ورم ساق پا
۱۴٫ احساس سردرگمی:
متاسفانه بیماری کبد می تواند عاملی برای ناتوانی در فهم بعضی از چیزها باشد و در نتیجه احساس سردرگمی و گیجی زیادی به فرد غلبه می کند و نمی تواند به راحتی به حالت عادی برگشت.
۱۵٫ بدن درد داشتن:
شاید بیش از حد معمول کار نکنید اما احساس درد را در کل بدن دارید. یکی از علت های این مشکل می تواند مربوط به نارسایی کبد باشد که معمولا با خارش پوست هم همراه است. این افراد معمولا در ناحیه عضلات، مفصل و استخوان ها درد احساس می کنند.
۱۶٫ احساس نفخ:
اگر بعد از یک وعده غذایی سنگین نفخ کردید، اصلا ربطی به کبد ندارد زیرا ممکن است به دلیل تجمع بالای مایعات در شکمتان باشد اما ورم دائمی شکم یکی از علائم هشدار دهنده آسیب دیدگی کبد است که حتما باید به پزشک مراجعه شود.
نفخ
۱۷٫ تیره بودن ادرار:
ادرار تیره می تواند شما را شوک کند اما می تواند یکی از علائم آسیب دیدگی کبد باشد. از آن جایی که بیلی روبین مسئول زردی چشم و پوست است، همچنین می تواند رنگ ادرار را نیز تغییر دهد.
۱۸٫ نداشتن قدرت تمرکز:
بیایید واقع بین باشیم. همه ما گاهی اوقات مشکلات تمرکز داریم. گاهی اوقات انگار که اصلا مغزمان کار نمی کند. اگر احساس کردید که مدام تمرکز خود را از دست می دهید، احتمالا کبد شما آسیب دیده باشد.
۱۹٫ همیشه احساس لرز و سرما دارید:
احساس سرمای زیاد حتی با وجود پتو می تواند نشانه بیماری کبد باشد و زمانی اتفاق می افتد که مایع صفرا کاهش پیدا می کند و یا کاملا از دست می رود.
۲۰٫ چشم و دهان خشک:
دلایل مختلفی برای تجربه چشم و دهان خشک وجود دارد که یکی از آن ها می تواند به دلیل استفاده از دارو ها باشد اما گاهی اوقات باید به مسائل جدی تری فکر کرد. مثلا نارسایی کبد می تواند یکی از علل خشکی باشد.
دهان خشک
انواع بیماری کبدی
در مطلب قبلی بخش سلامت نمناک هم گفتیم که مشکلات کبدی شامل طیف وسیعی از بیماری ها و نارسایی هایی هستند که به بافت کبد یا عملکرد آن آسیب می رسانند. انواع بسیاری از بیماری های کبدی وجود دارد. ویروس ها شامل هپاتیت A، هپاتیت B و هپاتیت C ، سرطان ، مصرف مواد مخدر، سموم و نوشیدن بیش از حد الکل می توانند سبب اختلال در عملکرد کبد شوند. اگر کبد به دلیل بیماری زخم شود، آن را سیروز مینامند.
عوامل مهم در بیماری کبد چرب
استفاده زیاد از داروهای مسکن
چاقی
اختلال در چربی های خون
بیماری دیابت
مصرف مشروبات الکلی
بدغذایی و سوء تغذیه
مسمومیت با برخی سموم و حلال ها
مصرف خوراکی برخی داروها مثل تتراسیکلین، اسیدوالپروئیک و آمیودارون و مواد کورتون دار
عوامل موثر کبد چرب
آیا کبد چرب بیماری خطرناکی است؟
این بیماری خطرناک نیست ولی اگر به موقع درمان نشود، مقادیر زیادی چربی در کبد رسوب می کند و موجب بروز التهاب کبدی و ابتلا به سیروز در کبد شود.
سیروز کبدی:
بیماری مزمن کبدی است که به دلیل ابتلا به بیماری های کبدی مثل هپاتیتB، بیماری کبد الکلی و بیماری های خود ایمنی است که در این بیماری بافت فیبری، افزایش یافته و ساختمان طبیعی کبد نابود می شود. سیروز، تظاهرات بالینی متعددی دارد، مانند :
سوء تغذیه
جمع شدن آب در شکم (آسیت)
آنسفالوپاتی کبدی
تغییرات قند خون و…
سیروز کبدی
درمان کبد چرب:
درمان اختصاصی برای کبد چرب وجود ندارد اما موارد زیر می تواند به درمان کبد چرب کمک کند :
کاهش وزن
درمان چربی های خون
درمان دیابت
قطع نمودن داروهای مسبب
استفاده از خواص بعضی گیاهان و عصاره گیری از آنها
رژیم غذایی و چند دستور بهداشتی برای درمان کبد چرب
برای کاهش وزن و حفظ تناسب عمومی بدن در حد مطلوب ورزش کنید.
از رژیم غذایی خود چربی های اشباع شده را حذف کنید.
از مصرف شیر و ماست پرچرب خودداری کنید.
از مارگارین یا روغن های مایع با چربی های اشباع نشده به جای مصرف کره و روغن حیوانی استفاده کنید.
از حداقل مقدار روغن در پختن غذا استفاده کنید.
جگر، مغز، قلوه و کله پاچه، شیرینی جات و تنقلات مصرف نکنید.
میوه جات و سبزیجات بیشتری مصرف کنید.
سس به سالاد خود اضافه نکنیدو آبلیمو بیافزایید.
به جای گوشت قرمز، گوشت ماهی و مرغ استفاده نمایید.
بی تاثیر بودن قرص مسکن برای درمان بیماری ها
مصرف قرص مسکن برای درمان بیماری ها تاثیر بیشتری به نسبت مابقی دارو ها ندارد.
یک پژوهش پزشکی نشان داده که برخلاف باور عمومی درباره تاثیرات گسترده داروی مسکن، این دارو برای معالجه بیماری ها یا تسکین درد ها تاثیر بیشتری از سایر دارو های رایج ندارد.
محققان دانشگاه سیدنی در پژوهشی که در مجله پزشکی استرالیا منتشر شد گفته اند، موثرترین مورد داروی پاراستامول، زمانی است که این دارو برای معالجه درمان کمر درد حاد مصرف شود.
محققان استرالیایی بررسی های منظمی را انجام داده اند تا اثرات ضد درد پاراستامول را با دارو هایی مثل آب نمک یا آب استریل، با هم مقایسه کنند.
آن ها برای نتیجه گیری مطلوب داروی پاراستامول را برای درمان ۵۰ بیمار که از یک نوع درد حاد رنج می بردند، استفاده کردند، سپس به این نتیجه رسیدند که پاراستامول تنها آرتروز مفاصل زانو و ران، کرانیوتومی، سردرد تنشی و درد پرینه بعد از زایمان را تسکین می دهد.
این بررسی علمی نشان داد، علیرغم استفاده گسترده از پاراستامول، اثر آن در تسکین درد فقط در موارد کمی اثبات شده است و فواید درمانی آن اغلب ناچیز است.
پاراستامول رایج ترین مسکن درد در استرالیا است، اما شواهد کافی برای موثر بودن این دارو در تسکین درد هایی از قبیل سردرد با میگرن، درد پس از عمل جراحی، دندان درد قبل یا پس از اقدامات دندانپزشکی، عفونت گوش میانی دوران کودکی، کمر درد، شکم درد و سردرد های رایج ناشی از سرماخوردگی وجود ندارد.
کریستینا عبدالشهید، نویسنده این پژوهش در مصاحبه با سایت «NCA NewsWire»، گفت: «در رابطه با تاثیر داروی پاراستامول روی درد باید به روشنی بگویم که ما فاقد هرگونه مدرک قطعی برای موثر بودن این دارو هستیم.»
بر اساس گزارش وب سایت «نیوز. کوم. ای. یو»، برای سردرد های تنشی ما می دانیم که این دارو ها بهتر از دیگر دارو های غیر حقیقی یا دارونما ها عمل می کند، اما در بیشتر موارد دیگر ما فاقد مدارکی هستیم که بتوانیم داده های قوی یا قطعی در مورد اثربخشی پاراستامول را ثابت کنیم.
لختگی خون بر اثر واکسن آسترازنکا تایید شد
یک مقام عالی رتبه در آژانس دارویی اتحادیه اروپای روز سه‌شنبه در مصاحبه‌ای از ارتباط واکسن کرونا “آسترازنکا” و لخته شدن خون سخن گفت.
“مارکو کاوالری”، مسئول سیاست‌گذاری واکسیناسیون در آژانس دارویی اروپا (EMA) در مصاحبه با روزنامه ایتالیایی “Il Messaggero” توضیح داد: «به نظر من اکنون می‌توانیم این را بگوییم که ارتباطی بین لخته شدن خون و واکسن آسترازنکا وجود دارد؛ اگرچه مشخص نبود که چه چیزی باعث چنین واکنشی شده است.»
این نخستین تایید رسمی یکی از مقامات اروپایی درباره ارتباط بین لخته شدن خون و تزریق واکسن کرونای “آسترازنکا” است.
التهاب عضله میوکارد قلب؛ از دلایل تا عوارض
میوکاردیت به واسطه بروز التهاب در عضله میوکارد قلب شکل می گیرد. این التهاب می تواند بر سیستم الکتریکی قلب تاثیر گذاشته و توانایی این اندام برای پمپاژ خون به سراسر بدن را کاهش دهد.
میوکارد لایه عضلانی مرکزی قلب است. میوکارد بین لایه عضلانی بیرونی یا اپی‌کارد و لایه عضلانی درونی یا اندوکارد قرار دارد.
در موارد شدید، میوکاردیت می تواند موجب تشکیل لخته های خون شود زیرا قلب نمی تواند خون را به درستی پمپاژ کند. این می تواند به بروز شرایطی جدی مانند حمله قلبی یا سکته مغزی منجر شود. در ادامه با میوکاردیت بیشتر آشنا می شویم.
دلایل
به گفته سازمان ملی اختلالات نادر آمریکا، بیشتر موارد میوکاردیت دلیل مشخصی ندارند.
با این وجود، برخی دلایل احتمالی میوکاردیت عبارتند از:
عفونت های ویروسی
عفونت ویروسی از دلایل شایع بروز میوکاردیت است. در این موارد، ویروس موجب التهاب می شود.
عفونت های ویروسی که می توانند موجب میوکاردیت شوند عبارتند از:
– آدنوویروس
– کوکساکی ویروس
– اپشتین بار ویروس
– اچ‌آی‌وی
– آبله مرغان
– ویروس هرپس انسانی
عفونت های باکتریایی
برخی انواع عفونت باکتریایی می توانند موجب میوکاردیت شوند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
اندوکاردیت
گاهی اوقات، میوکاردیت به عنوان عارضه اندوکاردیت ظاهر می شود.
اندوکاردیت یک عفونت دریچه های قلب، عضله قلب، یا دیواره داخلی حفره های قلب است.
دیفتری
باکتری کورینه‌باکتریوم دیفتری که موجب بیماری دیفتری می شود می تواند موجب میوکاردیت شود.
این باکتری سمی تولید می کند که موجب کشیده شدن عضله قلب و بروز التهاب می شود.
بیماری لایم
میوکاردیت می تواند به واسطه بیماری لایم شکل بگیرد.
بیماری لایم عفونتی است که پیرو گزش کنه ای ناقل باکتری بورلیا بورگدورفری شکل می گیرد.
بیماری شاگاس
بیماری شاگاس می تواند با آلوده کردن عضله قلب موجب میوکاردیت شود. فرد می تواند به واسطه تماس با انگلی به نام تریپانوزوما کروزی به بیماری شاگاس مبتلا شود.
به گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا، این انگل در قاره آمریکا به ویژه بخش های روستایی آمریکای لاتین زندگی می کند.
بیماری های خودایمنی
بیماری های خودایمنی زمانی شکل می گیرند که سیستم ایمنی بدن حمله به بافت سالم را آغاز می کند.
برخی بیماری های خودایمنی که می توانند موجب میوکاردیت شوند عبارتند از:
لوپوس
به گفته بنیاد لوپوس آمریکا، بیماری لوپوس می تواند موجب التهاب میوکارد شود.
التهاب میوکارد اغلب زمانی رخ می دهد که التهاب در دیگر قسمت های بدن نیز وجود دارد.
حتی اگر میوکاردیت دلایل دیگری داشته باشد، فرد مبتلا به لوپوس همچنان می تواند در معرض خطر بیشتر ابتلا به عوارض میوکاردیت قرار داشته باشد. این به دلیل آن است که لوپوس فرد را در معرض خطر بیشتر عفونت قرار می دهد.
افزون بر این، افراد مبتلا به لوپوس گاهی اوقات نیازمند مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن هستند که می تواند خطرات آنها را افزایش دهد.
آرتریت روماتوئید
در موارد نادر، آرتریت روماتوئید می تواند موجب میوکاردیت شود.
مطالعه ای در سال ۲۰۲۰ میوکاردیت را به عنوان یک عارضه اصلی مرتبط با قلب ناشی از آرتریت روماتوئید فهرست کرد.
سموم محیطی
برخی عوامل محیطی ممکن است موجب میوکاردیت شوند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
فلزات سنگین
بنابر مقاله ای که در سال ۲۰۲۰ منتشر شد، قرار گرفتن در معرض برخی فلزات سنگین می تواند موجب میوکاردیت شود که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
– مس
– آهن
– سرب
زهر
در موارد نادر، میوکاردیت ممکن است پیرو گزش یک عنکبوت یا مار رخ دهد. در این موارد، التهاب میوکارد به واسطه اثر سمی زهر رخ می دهد.
علائم
میوکاردیت می تواند هر فردی در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد. برخی افراد هیچ علائمی را تجربه نمی کنند.
با این وجود، افرادی که علائم را تجربه می کنند، ممکن است با موارد زیر مواجه شوند:
– خستگی
– تنگی نفس
– علائم شبه آنفلوآنزا
– سبکی سر
– تنگی یا فشار در سینه
– تورم در پاها یا افزایش وزن
تشخیص
تشخیص زودهنگام میوکاردیت عامل کلیدی برای پیشگیری از آسیب قلبی بلند مدت است. تشخیص این شرایط می تواند دشوار باشد، اما پزشک می تواند از آزمایش های مختلف برای محدود کردن منبع علائم استفاده کند.
به گفته بنیاد میوکاردیت آمریکا، این آزمایش ها می توانند شامل موارد زیر باشند:
الکتروکاردیوگرام: این آزمایش الگوهای الکتریکی قلب را بررسی می کند تا هرگونه ریتم غیرمعمول که ممکن است به عضله آسیب دیده قلب اشاره داشته باشد، شناسایی شود.
پرتو اکس از سینه: این آزمایش می تواند شکل و اندازه قلب و هرگونه مایع اطراف قلب که می تواند نشان دهنده نارسایی قلبی باشد را نمایان کند.
اکوکاردیوگرام: امواج صوتی به ایجاد تصاویری از ضربان قلب کمک می کنند. این آزمایش می تواند نشان دهد که آیا قلب بزرگ‌تر شده است و این که با مشکل در پمپاژ خون مواجه است یا خیر.
بافت‌برداری (بیوپسی): پزشکان ممکن است برداشتن نمونه ای از بافت عضله قلب برای آنالیز و بررسی وجود التهاب یا عفونت را مد نظر قرار دهند.
ام‌آرآی: این آزمایش می تواند نشانه های التهاب که بر عضله قلب تاثیر گذاشته است را نشان دهد.
درمان
درمان میوکاردیت به دلیل و شدت این شرایط بستگی خواهد داشت.
میوکاردیت می تواند گاهی اوقات خودبخود و بی نیاز از درمان بهبود یابد.
علائم نارسایی قلبی که می توانند به واسطه میوکاردیت رخ دهند، ممکن است به درمان برای نارسایی قلبی سیستولیک نیاز داشته باشد. این درمان می تواند شامل داروهای ادرارآور، مهار کننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین، یا مسدودکننده های بتا شود.
انواع دیگر درمان ممکن است شامل موارد زیر باشند:
مصرف دارو
پزشکان ممکن است دارویی به نام ایمونوگلوبولین وریدی را برای فرد تجویز کنند. این دارو از طریق تزریق درون وریدی به فرد داده می شود.
استراحت
پس از تشخیص میوکاردیت، فرد باید از انجام ورزش و فعالیت های سنگین برای سه تا شش ماه پرهیز کند.
با این وجود، مدت زمان استراحت به ریکاوری قلب و توصیه پزشک بستگی خواهد داشت.
فعالیت بدنی می تواند برای برخی افراد مبتلا به میوکاردیت به مرگ منجر شود.
با این وجود، توانبخشی جسمی می تواند به تقویت قلب نیز کمک کند.
پرهیز از برخی داروها
فرد مبتلا به میوکاردیت نباید داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، مانند ایبوپروفن مصرف کند.
همچنین، وی باید از هر دارویی که می تواند سیستم ایمنی را از فعالیت خود باز دارد، پرهیز کند. با این وجود، برای درمان واکنش ایمنی، پزشک ممکن است استفاده از کورتیکواستروئیدها را انتخاب کند.
استفاده از یک پمپ قلب
فردی که فشار خون پایین در نتیجه میوکاردیت را تجربه می کند، ممکن است نیازمند یک پمپ قلب مصنوعی موقت باشد.
پیوند قلب
اگر آسیب قلبی بهتر نشود، و میوکاردیت به مراحل پیشرفته برسد، فرد ممکن است نیازمند پیوند قلب باشد.
پیشگیری
اقدامات خاصی وجود ندارند که فرد بتواند برای پیشگیری از میوکاردیت انجام دهد.
اما از آنجایی که میوکاردیت می تواند دلایل ویروسی یا باکتریایی داشته باشد، افراد می توانند اقدامات زیر را برای کاهش خطر ابتلا به یک عفونت انجام دهند:
– دوری از افرادی که دارای علائم شبه آنفلوآنزا هستند
– شستشوی منظم دست ها
– استفاده از دافع کنه
– پوشیدن لباسی که پوست را تا حد امکان پوشش می دهد
– دریافت به موقع واکسن ها، از جمله واکسن های سرخجه و آنفلوآنزا
چشم انداز
چشم انداز میوکاردیت ممکن است به دلیل آن، شدت علائم، و ریکاوری عملکرد قلب بستگی داشته باشد.
میوکاردیت می تواند خودبخود بهبود یابد. فرد می تواند بهبودی کامل از این شرایط را تجربه کند.
با این وجود، در موارد دیگر، میوکاردیت ممکن است به عوارض تهدیدکننده زندگی یا پیامدهای بلند مدت منجر شود.
عوارض
میوکاردیت می تواند به قلب آسیب برساند که می تواند به موارد زیر منجر شود:
– نارسایی قلبی
– حمله قلبی
– سکته مغزی
– آریتمی
– ایست ناگهانی قلب
این عوارض می توانند به مرگ منجر شوند. از این رو، اگر فرد فکر می کند که ممکن است به میوکاردیت مبتلا باشد باید بلافاصله به پزشک مراجعه کند.
وقتی خطوط تیره در ناخن ظاهر می‌شوند
ملانونیچیا اصطلاحی برای تجمع رنگدانه های تیره در ناخن انگشتان دست یا پا است. این تغییر رنگ می تواند به طور طبیعی در افرادی با پوست تیره رخ دهد، اما گاهی اوقات ممکن است نشان دهنده مشکلات سلامت نیز باشد.
ملانونیچیا نوعی بیماری ناخن است که در آن ملانین در صفحه ناخن وجود دارد. این می تواند به صورت یک خط تیره ظاهر شده یا کل ناخن را در بر بگیرد. دلایل مختلفی برای بروز این شرایط وجود دارند، از این رو، تشخیص دقیق اهمیت دارد.
تعریف
ملانونیچیا به تغییر رنگ صفحه ناخن در انگشت دست یا پا گفته می شود. این تغییر رنگ به طور معمول قهوه ای یا سیاه است و می تواند در یک یا تعداد بیشتری از ناخن ها رخ دهد.
صفحه ناخن به طور معمول به دلیل کمبود ملانین نیمه شفاف است. اما تحت برخی شرایط، ملانین می تواند موجب تغییر رنگ ناخن شده و به ملانونیچیا منجر شود.
انواع
سه نوع اصلی از ملانونیچیا وجود دارند:
ملانونیچیا طولی: همچنین به نام ملانونیچیا استریاتا نیز شناخته می شود و شایع‌ترین شکل ملانونیچیا است. این شرایط خود را به صورت خطی در امتداد طول صفحه ناخن نشان می دهد.
ملانونیچیا منتشر یا کلی: در این نوع، تغییر رنگ در کل صفحه ناخن رخ می دهد.
ملانونیچیا عرضی: این نوع به صورت خطی رنگی در عرض صفحه ناخن ظاهر می شود.
دلایل
ملانوسیت ها سلول هایی هستند که ملانین تولید می کنند. اگر تعداد ملانوسیت ها افزایش یابد یا ملانین بیشتر از حد معمول تولید کنند، این شرایط می تواند به ملانونیچیا منجر شود.
از دو روش ممکن است این اتفاق رخ دهد:
فعال سازی ملانوسیتی
در فعال سازی ملانوسیتی، تغییری در تعداد ملانوسیت ها رخ نمی دهد، اما این سلول ها تولید و توزیع ملانین در ناخن را افزایش می دهند.
هایپرپلازی ملانوسیتی
هایپرپلازی ملانوسیتی به افزایش تعداد ملانوسیت ها در ناخن اشاره دارد. در برخی موارد، این می تواند بی ضرر، یا خوش‌خیم باشد، اما در موارد دیگر می تواند بدخیم باشد.
دلایل احتمالی زیادی برای ملانونیچیا به واسطه فعال سازی ملانوسیتی وجود دارند و همچنین عواملی که می توانند احتمال بروز آن را افزایش دهند. از جمله دلایل و عوامل خطر می توان به موارد زیر اشاره کرد:
اختلافات نژادی: ملانونیچیا در افرادی با پوست تیره شایع‌تر است.
بارداری: ملانونیچیا طولی ممکن است طی بارداری رخ دهد.
عفونت قارچی: برخی از قارچ ها می توانند ملانین تولید کنند که در صفحه ناخن پخش می شود. این شرایط بیشتر در مردان رخ می دهد و ناخن شست پا را درگیر می کند.
عفونت باکتریایی: افرادی با سیستم ایمنی ضعیف می توانند در معرض خطر بیشتر عفونت با باکتری هایی باشند که می تواند موجب ملانونیچیا شود. از جمله این باکتری ها می توان به سودوموناس آئروژینوزا اشاره کرد.
عفونت ویروسی: افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی ممکن است با ایجاد خط های طولی و عرضی در ناخن های خود مواجه شوند.
بیماری های پوستی: بیماری های التهابی پوست مانند سوریازیس، لیکن پلان، و آمیلوئیدوز می توانند به فعال سازی ملانوسیتی و ملانونیچیا منجر شوند.
تروما: جویدن، کشیدن، و سایش ناخن می تواند به بروز ملانونیچیا طولی یا منتشر منجر شود.
تومورها: تومورهای خوش‌خیم و بدخیم مانند بیماری بوون یا سرطان سلول سنگفرشی، می توانند به فعال سازی ملانوسیتی منجر شوند.
بیماری های سیستمیک: افراد مبتلا به بیماری هایی مانند بیماری آدیسون و سندرم کوشینگ ممکن است در چندین ناخن دست و پای خود با ملانونیچیا مواجه شوند. این به طور معمول به شکل ملانونیچیا منتشر یا به صورت چندین خط ظاهر می شود.
داروها: داروها به طور معمول موجب ملانونیچیا عرضی در چندین ناخن می شوند.
مرتبط با درمان پزشکی: افرادی که شیمی درمانی یا پرتو اکس را تجربه می کنند ممکن است با ملانونیچیا مواجه شوند. مدت قرار گرفتن در معرض عامل ممکن است در این که فرد به ملانونیچیا مبتلا شود یا خیر تاثیر بگذارد.
دلایل احتمالی ملانونیچیا به واسطه هایپرپلازی ملانوسیتی شامل موارد زیر می شوند:
خال های ماتریس ناخن: این شرایط خوش‌خیم به شکل خطی طولی به رنگ قهوه ای تا سیاه که ۳ تا ۵ میلیمتر پهنا دارد، ظاهر می شود. این شایع‌ترین دلیل ملانونیچیا در کودکان است.
لنتیگو: این شرایط خوش‌خیم بدون وجود لانه های ملانوسیت رخ می دهد و به صورت خط هایی با پهنای ۳ تا ۵ میلیمتر ظاهر می شود. لنتیگو بیشتر در بزرگسالان شایع است تا کودکان.
ملانومای واحد ناخن: این شرایطی نادر اما بدخیم است و در کشورهای آسیایی شامل ژاپن، چین، و کره بیشترین شیوع را دارد. ملانومای واحد ناخن انگشت شست دست و پا و انگشت میانی را تحت تاثیر قرار می دهد.
عوامل خطر
ملانونیچیا می تواند هر فردی در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد، اما این شرایط بین افراد رنگین پوست بیشتر دیده می شود.
محیط هایی که افراد را در معرض باکتری ها، ویروس ها یا قارچ ها قرار می دهند نیز خطر ملانونیچیا را افزایش می دهند. به عنوان مثال، افرادی که به واسطه کار خود در تماس طولانی مدت یا مکرر با آب یا مواد مرطوب هستند، احتمال بیشتری دارد به ملانونیچیا باکتریایی مبتلا شوند.
افرادی که در فعالیت هایی شرکت می کنند که موجب سایش یا تروما به صفحه ناخن می شود ممکن است به ملانونیچیا مبتلا شوند. مطالعه ای در سال ۲۰۱۶ با حضور ۲۷۵ شهروند کره ای مبتلا به ملانونیچیا نشان داد که تروما یکی از سه دلیل شایع بروز این شرایط بوده است.
درمان
گزینه های درمان برای ملانونیچیا به دلیل اصلی بروز این شرایط بستگی خواهد داشت. اگر دلیل آن خوش‌خیم باشد، فرد ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد.
برخی موارد ملانونیچیا ممکن است پس از رسیدگی به دلیل محو شوند. به عنوان مثال، اگر مصرف دارو دلیل بروز این شرایط است، ملانونیچیا باید طی شش تا هشت هفته پس از توقف درمان محو شود.
در مواردی که دلیل بدخیم است، پزشک ممکن است عمل جراحی را پیشنهاد دهد. جراح ممکن است کل واحد ناخن را برداشته یا انتهای انگشت را قطع کند.
تشخیص
پزشک به طور معمول دلیل ملانونیچیا را با دریافت سابقه پزشکی و معاینه ناخن ها تشخیص می دهد. پزشک تعداد ناخن های تحت تاثیر قرار گرفته و الگو و رنگ ملانونیچیا را بررسی خواهد کرد.
در برخی موارد، پزشک ممکن است به آزمایش های بیشتر برای کمک به تشخیص دقیق نیاز داشته باشد. وی ممکن است ناخن را زیر میکروسکوپی ویژه به نام درماتوسکوپ بررسی کند. این فرایند به نام آنیکوسکوپی (Onychoscopy) شناخته می شود. آنیکوسکوپی می تواند به تمایز ملانونیچیا از شرایط دیگر کمک کند.
معاینه دقیق می تواند به پزشک در تشخیص خوش‌خیم یا بدخیم بودن شرایط نیز کمک کند. در صورت ابتلا به ملانومای واحد ناخن، خط رنگی روی ناخن ممکن است تغییرات زیر را تجربه کند:
– با گذشت زمان پهن‌تر شود
– از نظر رنگ نامنظم‌تر شود
– گسترش یافته و پوست اطراف ناخن را تحت تاثیر قرار دهد
– خونریزی کند
– موجب تغییر شکل صفحه ناخن و تغییر اندازه آن شود
برای تایید شرایط، پزشک ممکن است بافت‌برداری (بیوپسی) را تجویز کند. این شامل برداشتن بخشی از ناخن و بررسی دقیق‌تر سلول های خط رنگی می شود.
عوارض
عوارض ملانونیچیا به دلیل زمینه این شرایط بستگی خواهد داشت. به عنوان مثال، اگر ملانونیچیا بدخیم باشد می تواند گسترش یافته و با تحت تاثیر قرار دادن دیگر بخش های بدن به مشکلات سلامت جدی منجر شود.
برخی موارد ملانونیچیا می توانند به تغییر شکل کامل ناخن منجر شوند که شرایطی نگران کننده و آزاردهنده را برای فرد ایجاد می کند.
تندرستی کودک چگونه تضمین می شود
دکتر خدیجه شادجو، جراح و متخصص زنان و فلوشیپ لاپاروسکوپی پیشرفته و آندومتریوز پژوهشگاه ابن سینای جهاددانشگاهی در این خصوص گفت: سلامت زنان باید از چند منظر مورد بررسی قرار گیرد. اغلب در بحث سلامتی به کار درمان می اندیشیم اما پایه و اساس سلامتی از پیشگیری و اهمیت قائل شدن به سلامت زنان آغاز می شود؛ زنان اساس یک خانواده هستند. اگر یک مادر سالم به سلامت خود اهمیت دهد، می تواند نقش موثری در برقراری سلامت خانواده و جامعه ایفا کند.
این عضو تیم تخصصی کلینیک آندومتریوز مرکز درمان ناباروری ابن سینا افزود: سلامتی زنان از دوران بارداری اهمیت دارد. یک مادر باید پیش از بارداری اش وضعیت سلامت خود را با انجام چکاپ های اولیه (مانند کارکرد تیروئید، چربی خون، قند خون، سلامتی کبد، سلامت بهداشت و دندان) و انجام تست های پاپ اسمیر و معاینات اولیه (عدم عفونت، بیماری های عفونی قابل انتقال و بیماری های ژنتیکی خاص) مورد بررسی قرار دهند، پس از آن به فکر بارداری باشند.
وی اظهارداشت: در دوران بارداری نیز مادران باید با کمک مراکز بهداشتی و پزشکان متخصص، یک بارداری سالم و ایمنی را تجربه کنند. مرحله بعدی بدنیا آوردن یک فرزند سالم از طریق زایمان طبیعی، سزارین و سایر روش هاست. مادران با مشاوره از پزشکان متخصص می توانند به راحتی این مرحله را سپری کنند.
به گفته وی، مرحله بعد پرورش، آموزش و تربیت فرزند است. پرورش یک کودک از نظر جسمی، روحی و معنوی وابسته به والدین به ویژه مادر است. یک مادر از همان دوران شیردهی نقش مهمی در سلامت فرزندش ایفا می کند؛ حدود دو الی سه دهه پیش بحث شیردهی کودکان با شیرخشک مطرح بود اما اکنون روند به سوی پیش رفته است که مادر با شیر خود، فرزندش را تغذیه کند تا اساس سلامتی فرزندش در آینده باشد.
سلامت دختران مورد توجه قرار گیرد
این بنیان گذار کلینیک اندومتریوز پژوهشگاه ابن سینا بیان کرد: در مرحله بعد والدین باید به سلامت دختران توجه بیشتری کنند. در این مرحله باید بلوغ زودرس، بلوغ دیررس، سلامت تغذیه ای دختران مورد بررسی قرار گیرد. از سنین نوجوانی باید توجه ویژه ای به بحث واکسیناسیون HPV و گارداسیل، بررسی پستان، سونوگرافی های ویژه، ماموگرافی، اختلالات زمان پریود، اختلالات نامنظم و خونریزی های شدید عادت ماهیانه شود تا مادری سالم در آینده تحویل جامعه دهیم. اگر دختری پریود نامنظم یا شدید داشته باشد، سلامتی اش در معرض خطر قرار می گیرد.
شادجو گفت: اگر فردی عادت ماهیانه نامرتب یا دردناک، مشکلات ادراری، اختلالات گوارشی در زمان پریودی داشته باشد ممکن است توجه ما را به بیماری آندومترویوز جلب کند. اگر چنانچه این مشکل زود تشخیص داده شود، قابل درمان است اما متاسفانه بسیاری از خانواده ها دیر متوجه این مساله می شوند. اغلب در کشورهایی که خیلی به سلامت جامعه اهمیت قائل هستند این مشکل کمتر دیده می شود. در مقابل کشورهایی نیز وجود دارند که مردم دیر به اهمیت این مساله پی می برند.
وی افزود: فرد مبتلا به آندومتریوز در زمان عادت ماهیانه اش دچار مشکلاتی در محل کار، مدرسه و دانشگاه می شود بنابراین باید این مساله مورد توجه مسوولان این مراکز قرار گیرد. خوشبختانه ما در کلینیک آندومتریوز پژوهشگاه ابن سینا به این مساله توجه ویژه ای کرده ایم و بیماری بسیاری از افراد را زود تشخیص داده ایم. برخی از افراد نیز وجود دارند که واقف به مشکل شان بوده اند اما خانواده شان اظهار کرده اند مساله مهمی نیست و پس از ازدواج این مشکل رفع می شود.
نقش کلیدی تندرستی زنان در سلامت جامعه
این عضو هیات علمی پژوهشگاه ابن سینا تصریح کرد: مساله تغذیه سالم و ورزش نیز برای پیشگیری و ایجاد سلامت زنان از اهمیت زیادی برخوردار است. ما نباید همیشه دنبال درمان باشیم. پیش از درمان پیشگیری از اهمیت زیادی برخوردار است. اگر پیشگیری به صورت صحیح انجام شود، در آینده فرد دچار مشکل نمی شود.
به گفته وی، در کنار سلامت جسمی، سلامت روحی نیز مطرح است. امکان دارد فرد دچار اختلالات اضطرابی، استرس یا افسردگی باشد که این مسایل با مشاوره روانشناسان یا روانپزشکان قابل پیشگیری هستند تا کارکرد فرد در جامعه و خانه مختل نشود.
وی خاطرنشان کرد: مساله بارداری نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. متاسفانه هم اکنون ازدواج ها دیرهنگام و از آن بدتر بارداری ها در سنین بالا انجام می شود که این مساله می تواند پیامدهایی به همراه داشته باشد. هرچه سن والدین( به ویژه مادر) بالا باشد مشکلاتی برای زن باردار یا فرزند از قبیل اختلالات ژنتیکی ایجاد می شود بنابراین اگر زوجین قصد بارداری دارند باید برای به دنیا آوردن فرزند سالم در زمان مناسب( نه لزوما در سنین پایین) اقدام کنند و چکاپ های پیش از بارداری را نیز انجام دهند.
شادجو تاکید کرد: بانوانی که در فعالیت های جامعه شرکت می کنند باید به سلامتی خود توجه ویژه ای داشته باشند. حتما باید چکاپ های پستان، سونوگرافی، ماموگرافی را انجام دهند. افرادی که در خانواده شان سابقه سرطان دارند حتما باید از سنین پایین تر سالیانه تست پاپ اسمیر، واکسیناسیون در رابطه با عفونت HPV را انجام دهند و بهداشت لازم در روابط با همسر را رعایت کنند. در دوران سالخوردگی و یائسگی هم سلامت زنان از اهمیت زیادی برخوردار است. زنان باید از نظر قلبی و عروقی مدام وضعیت سلامت خودشان را بررسی کنند.
هشدار، با هر علامت کوچکی به پزشک مراجعه کنید
حمید عمادی در پاسخ به این سوال که در شرایط فعلی و با توجه به آغاز موج چهارم کرونا توصیه می‌کنید افراد با داشتن چه علائمی به مراکز درمانی مراجعه کنند؟، گفت: علائم ابتلا به کووید ۱۹ نسبت به گذشته فرقی نکرده است، اما در حال حاضر توصیه بر این است که هر فردی که دچار نشانه‌های این بیماری حتی کوچکترین علائم شد، حتما به مراکز درمانی مراجعه کند و این در حالی است که در گذشته توصیه می‌شد در بسیاری از موارد نیازی به مراجعه نیست.
وی ادامه داد: هم اکنون تعداد زیادی از موارد ابتلا به کرونا از نوع ویروس جهش یافته انگلیسی است و این ویروس بسیار سریع پیشرفت می‌کند و بیمار را دچار علائم شدید این بیماری می‌کند و به همین دلیل توصیه ما این است که افراد با مشاهده هر نوع علائمی هر چند خفیف به پزشک مراجعه کنند.
پیک چهارم تا چه زمانی طول می‌کشد؟
این متخصص بیماری‌های عفونی و گرمسیری در پاسخ به این سوال که پیک چهارم تا چه زمانی طول می‌کشد؟، توضیح داد: این موضوع تا حد زیادی به خود ما بستگی دارد، همه ما قبل از ایام نوروز می‌دانستیم که با توجه به برخوردی که مسئولین نسبت به این بیماری دارند، بعد از عید پیک چهارم کرونا آغاز می‌شود.
وی افزود: اگر در حال حاضر مانند بسیاری از کشور‌ها و همچنین مثل اقدامی که خودمان در آذر ماه سال گذشته انجام دادیم برای مدتی یک تعطیلی همه جانبه داشته باشیم، می‌توانیم به بهبود اوضاع و پایان این پیک طی ۴ هفته آینده امیدوار باشیم، اما در صورتی که نسبت به اوضاع بی تفاوت باشیم حدود ۲ تا ۳ ماه دیگر درگیر این پیک هستیم و این موضوع تا حد زیادی به عملکرد دولت و مردم بستگی دارد.
آیا پیک پنجم در راه است؟
این متخصص بیماری‌های عفونی و گرمسیری در پاسخ به این سوال که آیا با توجه به از سرگیری واکسیناسیون، پیک چهارم آخرین پیک کرونا در کشور است؟، اظهار کرد: این موضوع تا حد زیادی به این امر بستگی دارد که ما واکسیناسیون را از چه زمانی آغاز می‌کنیم، ولی به طور کلی پیش‌بینی در این مورد بسیار سخت است و نمی‌توان در این باره اظهار نظر کرد، اما امیدوارم که شاهد پیک پنجم کرونا نباشیم.
مراقب این ترکیبات خطرناک در مکمل‌های غذایی پرفروش باشید
این پژوهش که نتایج آن به تازگی منتشر شده توسط محققانی از سازمان NSF International، بنیاد ملی بهداشت عمومی و محیط زیست هلند، دانشکده پزشکی هاروارد، اتحادیه بهداشت کمبریج و بنیاد پژوهشی Sciensano بلژیک انجام شده است.
محققان با انجام این پژوهش هشدار می‌دهند که مکمل‌های فروخته شده برای تناسب اندام و کاهش وزن ممکن است حاوی محرک‌های تایید نشده‌ای و آزمایش نشده‌ای باشند که سلامت افراد را به خطر می‌اندازند. براساس این پژوهش مشخص شده است که برخی از مکمل‌های آزمایش شده حاوی حداکثر چهار محرک دارویی هستند. البته آنها به این موضوع اشاره کرده‌اند که این تاثیر این محرک‌ها هنوز روی انسان‌ها آزمایش نشده و وضعیت آنها همچنان نامشخص است.
به صورت کلی محققان هشدار می‌دهند که از مصرف مکمل‌هایی که حاوی یک ترکیب محرک به نام «دترنول» هستند خودداری کنند و در صورت بروز برخی مشکلات پس از مصرف این مکمل‌ها به پزشکان مراجعه کنند. همچنین آنها به پزشکان توصیه کرده‌اند تا در صورت به وجود آمدن چنین مشکلی مکمل‌ها را برای بررسی‌های بیشتر مورد آزمایش قرار دهند.
دکتر «پیتر کوهن» یکی از محققان این مطالعه عنوان می‌کند:
ما به پزشکان هشدار می‌دهیم که برخی افراد ممکن است به طور ناخواسته و به دلیل کاهش وزن یا تناسب اندام در معرض محرک‌های آزمایشی قرار بگیرند. ما در مورد محرک‌های دارویی صحبت می‌کنیم که توسط سازمان غذا و دارو ایالات متحده به عنوان داروی تجویز شده یا مکمل غذایی تایید نشده‌اند. این مواد در دسته مکمل‌های غذایی قرار نمی‌گیرند.
علائم دردناکترین سرطانی که سراغ مردان می آید
سرطان پروستات یکی از دردناکترین سرطان هایی است که مردان را مبتلا می کند. براساس اعلام سازمان جهانی بهداشت سرطان پروستات دومین سرطان شایع در میان آقایان و چهارمین سرطان رایج در جهان است. تنها در سال ۲۰۱۸ یک میلیون و ۳۰۰ هزار مرد در جهان به این سرطان مبتلا شدند.
سرطان پروستات جزو سرطان هایی است که غالباً بدون علامت شروع به پیشروی می کند و متاسفانه زمانی علائم سرطان بروز می کند که دیگر دیر شده است. با این حال، برخی علائم در این زمینه وجود دارد که فرد نباید چشمان خود را به روی آن ها ببندد.
سرطان پروستات زمانی آغاز می شود که سلول های موجود در این غده بدون کنترل اقدام به تکثیر می کنند. در بیشتر مردان این سرطان به آرامی پیشرفت می کند و ممکن است هیچ مشکلی برای فرد به وجود نیاورد. با این حال، برخی سرطان های پروستات با سرعت شروع به رشد می کند و نیاز است اقدامات درمانی برای جلوگیری از رشد آن انجام گیرد.
موسسه بهداشت عمومی انگلیس می گوید در بیشتر مردان با افزایش سن پروستات شروع به بزرگ شدن می کند و این موضوع ارتباطی به سرطانی شدن آن ندارد. اصلی ترین علائم سرطان پروستات شامل موارد ذیل می شود:
۱- همزمان با گسترش سرطان به سمت استخوان و کمر، بروز درد در این دو ناحیه
۲- کاهش اشتها
۳- درد در بیضه ها
۴- کاهش وزن بی دلیل
۵- احتیاج به تخلیه مداوم مثانه
۶- سختی در دفع ادرار
۷- طولانی شدن زمان دفع ادرار
۸- سرعت کم در خروج ادرار از مثانه
۹- احساس پر بودن مثانه پس از اجابت مزاج
۱۰- مشاهده خون در ادرار
دانشمندان انگلیسی می گویند سرطان پروستات را نباید با بیماری “هایپرپلازی خوش خیم پروستات” (BPH) اشتباه گرفت. این بیماری شایع ترین علت انسداد ادراری است که در میان مردان رخ می دهد. هایپرپلازی خوش خیم پروستات یک بیماری غیرسرطانی است و به طور گسترده در مردان پس از سن ۵۰ سالگی بروز می کند.
با افزایش سن به طور طبیعی غده های پروستات بزرگ می شود و راه مجاری ادراری را مسدود می کند. این موضوع می تواند باعث ایجاد مشکل در دفع ادرار شود. در هر دو بیماری، پروستات بزرگ می شود، اما در BPH این موضوع خطرناک نیست و برخلاف سرطان پروستات جای نگرانی وجود ندارد.
ویژگی سرطان پروستات که باعث تمایز آن با سایر بیماری ها می شود این است که در سرطان بیماری می تواند به سایر بافت ها و اندام ها نیز سرایت کند که یکی از این اندام ها بیضه است. از این رو، متخصصان تاکید دارند مردان باید درد در بیضه ها را جدی بگیرند.
چگونه عوارض آلرژی فصلی را کاهش دهیم؟
یک فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی به بیان توضیحاتی در خصوص علائم آلرژی فصل بهار و تفاوت آن با کرونا پرداخت.
به گزارش مشرق، نرگس اسلامی، فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی در خصوص علائم آلرژی فصل بهار و تفاوت آن با کرونا گفت: آلرژی بینی و سینوزیت که معمولا در فصل بهار رخ می‌دهند، اغلب از اواخر اسفند ماه آغاز می‌شوند و می‌توانند به شکل آبریزش بینی، عطسه، خارش چشم، گوش و گلو، گرفتگی بینی و آبریزش چشم بروز پیدا کنند؛ آلرژی‌ها همراه با تب و بدن درد نیستند و این امر می‌تواند تا حدی به افتراق آلرژی‌ها از کرونا کمک کند چرا که معمولا در کووید، بیمار با تب و بدن درد مواجه است.
استادیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان اینکه البته گاهی ممکن است افرادی بدون داشتن علائمی نظیر تب و بدن درد به کرونا مبتلا شوند و بیماری به شکل عطسه و آبریزش بینی خودش را نشان دهد، افزود: اگر شخصی که دچار علائمی نظیر عطسه و آبریزش بینی شده است، قبلا سابقه آلرژی‌های فصلی را داشته است و دوباره دچار همان علائم همیشگی شود و به درمان هم خوب پاسخ دهد، می‌توانیم تشخیص آلرژی فصلی را برای او بدهیم.
وی متذکر شد: اما چنانچه بیماری در گذشته سابقه آلرژی‌های فصلی را نداشته و با فرد مشکوک به کرونا در تماس بوده است و یا به غیر از عطسه و آبریزش بینی با مشکلاتی نظیر تب، بدن درد و علائم گوارشی مواجه باشد، به کرونا مشکوک می‌شویم و باید به برای بیمار اقدامات تشخیصی و درمانی انجام شود.
چگونه عوارض ناشی از آلرژی‌ها را به حداقل برسانیم؟
وی در خصوص راهکارهای کاهش عوارض آلرژی‌هایی که در فصل بهار بروز پیدا می‌کنند، ادامه داد: از آنجایی که دلیل بروز این آلرژی‌ها معمولا گرده گیاهان و درختان است، به بیمارانی با آلرژی فصلی مواجه هستند، توصیه می‌شود، مواجهات محیطی خود را به حداقل برسانند و از این رو بهتر است هنگامی که در خودرو نشسته اند و یا در منزل هستند، به ویژه زمان وقوع طوفان و باد پنجره‌ها ببندند و از حضور طولانی مدت در مکان‌هایی نظیر پارک که گیاه در آنجا زیاد است، خودداری کنند.
این فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی ضمن اشاره به اینکه همچنین شست‌وشوی بینی با سرم شست‌وشو می‌توانند گرده‌ها را از داخل پاک کند و سبب کاهش عوارض ناشی از آلرژی شود، اظهار کرد: سایر اقداماتی که برای به حداقل رساندن علائم آلرژی انجام می‌شود، اقدامات درمانی هستند و ممکن است لازم باشد که از داروهایی نظیر آنتی‌هیستامین‌ها و مونته لوکاست برای بیماران استفاده شود.
آلرژی‌های فصل بهار تا چه زمانی ادامه پیدا می‌کنند؟
این فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی در پاسخ به این سوال که آلرژی‌هایی فصلی تا چه زمانی ادامه پیدا می‌کننند؟، توضیح داد: معمولا آلرژی‌های فصل بهار ناشی از گرده درختان هستند و آغاز آنها به عوامل مختلفی بستگی دارد و ممکن است، در یکسال زودتر گرده افشانی رخ دهد و در سال دیگر دیرتر و به طور کلی آغاز آلرژی فصل بهار به الگوی آب و هوا و آلاینده‌های جوی بستگی دارد ولی اغلب این آلرژی از اسفند ماه شروع می‌شود و معمولا تا اردیبهشت و گاهی تا خرداد طول می‌کشد.
وی با بیان اینکه برخی از اشخاصی که آلرژی فصل بهار دارند، ممکن است به گرده‌هایی هم که در فصل تابستان است، حساسیت داشته باشند و آلرژی آنها تا فصل هم ادامه داشته باشد، عنوان کرد: به طور کلی زمان آلرژی‌ها از یک فرد به فرد دیگر و از شهری به شهر دیگر متفاوت است.
آلرژی‌های فصلی برای چه افرادی خطرناک است؟
استادیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در پاسخ به این سوال که آلرژی‌های فصلی برای چه افرادی خطرناک است؟، گفت: آلرژی‌ها معمولا سابقه خانوادگی دارند و ممکن است در یک خانواده تعدادی از افراد دچار این عارضه باشند و همچنین ممکن است شخصی که دچار آلرژی شده است با سایرعلامت‌های این عارضه نظیر اگزما، خشکی پوست، آسم و آلرژی‌های دیگر مواجه باشد؛ به طور کلی آلرژی‌های فصلی چندان خطرناک نیستند و ممکن است علائمی نظیر عطسه، آبریزش بینی و خارش فرد را آزار دهد ولی شخص را با خطر جانی مواجه نمی‌کند.
وی بیان کرد: آلرژی‌های فصلی معمولا به صورت آبریزش بینی و عطسه بروز پیدا می‌کنند و ما به غیر از آلرژی‌های فصلی با آسم‌های فصلی هم مواجه هستیم و ممکن است شخصی در فردی در فصل دچار آسم فصلی شود و علائمی نظیر سرفه، تنگی نفس و خس خس داشته باشد که این عارضه درمان‌های خاص خود را دارد که البته عدم مواجهه می‌تواند تا حدی به کاهش علائم کمک کند ولی به طور کامل آن را رفع نمی‌کند.